ΕΥΤΥΧΩΣ ΗΤΑΝ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ
Αφού η “ευχή των γονέωνέ μας”, το facebook, μας έδωσε το δικαίωμα να λέμε τη γνώμη μας για το κάθε τι που νομίζουμε ότι γνωρίζουμε, σκέφτηκα να μην σας στερήσω, ω φίλοι, την δική μου για να νιώσω και ‘γω ότι συνέβαλα στον διάλογο. Βέβαια οι αρχαίοι πρόγονοί μας έλεγαν ότι για να έχεις γνώμη πρέπει να έχεις γνώση και γι αυτό αφού τα έβαλα κάτω τα πράγματα, ζύγισα τη γνώση μου και αποφάσισα να πω τη γνώμη μου.
Στο νησάκι μας με τα τόσα προβλήματα προστέθηκε άλλο ένα. Έφτασε πετρέλαιο στα (βρωμο)-ντεπόζιτά μας. Θα με ρωτήσετε βέβαια τι έφτανε μέχρι τώρα και θα σας πω ότι δεν ξέρω. Έφτανε ένα σχεδόν διαυγές υγρό το οποίο δεν μπορούσες να το πιείς, δεν μπορούσες να μαγειρέψεις, δεν μπορούσες να ποτίσεις τα φυτά σου, δεν μπορούσες να ξεδιψάσεις τις γατες σου και τα σκυλιά σου. Νερό που όταν έπλενες τα δόντια σου σου άφηνε αλμυρή γεύση και που κατέστρεφε κάθε βρύση και κάθε υδραυλική εγκατάσταση. Κανείς δεν ενημέρωνε για τις αναλύσεις που θα έπρεπε να γίνονται και κανείς δεν ήξερε τι ακριβώς είχε μέσα το νερό που πήγαινε στα ντεπόζιτα των σπιτιών μας.
Ευτυχώς μέσα σε αυτήν την ευτυχία που ζούσαμε, μπήκε στον αγωγό και στα σπίτια μας πετρέλαιο. Και λέω ΕΥΤΥΧΩΣ επειδή το πετρέλαιο μυρίζει χαρακτηριστικά και σαν ελαφρότερο από το νερό, επιπλέει και ιριδίζει.
Έτσι ανακαλύψαμε ότι στο νερό μας μπαίνουν και άλλα πράγματα εκτός από Η2Ο όπως είναι ο χημικός τύπος του συγκεκριμένου αγαθού.
Κάνω μία παρένθεση να πω ότι κατά τη γνώμη μου η διαχείριση της κρίσης από μια Δημοτική Αρχή 10 ημερών, ήταν παραπάνω από επαρκής. Και όσον αφορά την διαπίστωση και όσον αφορά την άμεση αντιμετώπιση του προβλήματος.
Όμως αυτό δεν είναι αρκετό. Το “ευτυχώς ήταν πετρέλαιο” σημαίνει:
1. Ότι διαπιστώθηκε αμέσως
2. Ότι δεν ήταν κάτι άλλο χειρότερο και περισσότερο επικίνδυνο
3. Ότι με την εισροή του στον αγωγό ανέδειξε όλα τα προβλήματα στην υδροδότηση του νησιού, για τα οποία ο γράφων αλλά και πολλοί άλλοι, έχουν μιλήσει πολύ καιρό πριν.
Μετά από αυτά, σε λίγες μέρες, όπως πάνε τα πράγματα, θα ξαναέχουμε νερό στα ντεπόζιτά μας και θα τελειώσει το “μαρτύριο της υδροφόρας”. Όμως θα έχουμε τελειώσει με το πρόβλημα;
Σίγουρα ΟΧΙ.
Διότι υπάρχουν δίκτυα ύδρευσης σαθρά και επικίνδυνα.
Διότι ειδικά στον κεντρικό αγωγό ύδρευσης, παρά τις συστάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, υπάρχουν διάτρητοι σωλήνες που περνούν ΚΑΤΩ από τους αγωγούς των ομβρίων και της αποχέτευσης και η παραμικρή ρωγμή σε κάποιον από αυτούς, προκαλεί εισροή ακαθάρτων και επικίνδυνων φορτίων στο νερό της ύδρευσης.
Διότι δεν υπάρχει κανένας έλεγχος στις πηγές και στις γεωτρήσεις άντλησης νερού, με αποτέλεσμα να γίνεται υφαλμύρωση των πηγών και του νερού από την υπεράντληση.
Διότι δεν υπάρχουν έργα αποταμίευσης του βρόχινου νερού (Ταμιευτήρες-Λιμνοδεξαμενές- Μικρά Φράγματα κ.λ.π.), με αποτέλεσμα τα υπόγεια ύδατα να μην αρκούν πλέον στη μεγάλη ζήτηση που προκύπτει, ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες.
Για όλα αυτά και επειδή το νερό είναι ένα αγαθό αντίστοιχο με τον αέρα που αναπνέουμε και δεν μπορεί να είναι ανεκτό να ξοδεύει το νησί τόσα εκατομμύρια για πόσιμο νερό, (είμαστε οι καλύτεροι πελάτες των εταιριών εμφιαλωμένου νερού), πρέπει να παρθούν γενναίες αποφάσεις.
Ο κόμπος έφτασε στο χτένι, διότι χάθηκαν πολλά πολύτιμα χρόνια, χωρίς κανένα έργο ύδρευσης για το νησί. Γι’ αυτό ο κλήρος πέφτει στις νέες Δημοτικές και Περιφερειακές αρχές με την αναγκαία κρατική και Ευρωπαϊκή βοήθεια, να ασχοληθούν σοβαρά με το κεφάλαιο ΝΕΡΟ ΣΤΗ ΖΑΚΥΝΘΟ. Όχι με έργα ρουτίνας, αλλά με έναν ολοκληρωμένο σχεδιασμό που θα δώσει ανάσα στο νησί, για τα επόμενα 50 χρόνια.
Ας πιέσουμε λοιπόν και ταυτόχρονα ας βοηθήσουμε όλοι, ο καθένας με τον τρόπο του, το Δήμο και τη ΔΕΥΑΖ, να δουλέψουν προς αυτή την κατεύθυνση, για το καλό όλων μας.
Γιάννης Κοπανάς
Διδάκτωρ Φυσικής Πανεπιστημίου Αθηνών
The post Γιάννης Κοπανάς: Ευτυχώς ήταν πετρέλαιο… appeared first on ZANTETIMES.GR.