The Impartial Press

Σε απεργιακές κινητοποιήσεις προχωρούν οι ειδικευόμενοι γιατροί στην Αγγλία.

Θα απέχουν από τα καθήκοντά τους για έξι ημέρες, από το πρωί της Τετάρτης. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη απεργιακή κινητοποίηση που έχει καταγραφεί στο βρετανικό σύστημα υγείας.

Οι ειδικευόμενοι γιατροί ζητούν από την κυβέρνηση αύξηση των αποδοχών τους ώστε να φτάσουν – σε πραγματικούς όρους- τα επίπεδα προ των περικοπών που είχαν γίνει την περίοδο της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης τα έτη 2008-2009.

Η υπηρεσία Ναυτικής Ασφάλειας της Μεγάλης Βρετανίας (UKMTO) έκανε λόγο για εκρήξεις κοντά σε εμπορικό πλοίο στο στενό Μπαμπ ελ Μαντέμπ^[1], το οποίο είναι γνωστό και ως «η πύλη των δακρύων».

Πρόκειται για ένα σημείο με στρατηγική σημασία που χωρίζει την αραβική χερσόνησο από την αφρικανική ήπειρο. Από εκεί διέρχεται το 12% του παγκόσμιου επορίου σύμφωνα με το Διεθνές Επιμελητήριο Εμπορικής Ναυτιλίας (ICS).

Με μια απλή της ανάρτηση στην πλατφόρμα «Χ», η UKMTO ανέφερε ότι ακούστηκαν έως και τρεις εκρήξεις από ένα έως πέντε ναυτικά μίλια από το πλοίο το οποίο βρισκόταν στην Ερυθρά Θάλασσα^[2], μια ανάσα από την Υεμένη.

Στην ίδια ανάρτηση ωστόσο, η βρετανική υπηρεσία τονίζει ότι «το πλήρωμα είναι σώο και ότι δεν προκλήθηκαν ζημιές στο πλοίο».

Τις τελευταίες εβδομάδες, λόγω του πολέμου Ισραήλ – Χαμάς, οι αντάρτες Χούθι της Υεμένης, οι οποίοι υποστηρίζονται από το Ιράν, επιδιώκουν να πλήξουν το διεθνές εμπόριο μέσα από επιθέσεις σε πλοία που διέρχονται από την Ερυθρά Θάλασσα, σε ένδειξη αλληλεγγύης προς τον παλαιστινιακό λαό. 

Δυτικές δυνάμεις, καθημερινά καταρρίπτουν πυραύλους και μη επανδρωμένα αεροσκάφη των Χούθι. Πολεμικά πλοία των ΗΠΑ, της Μεγάλης Βρετανίας της Γαλλίας και άλλων χωρών που είναι μέλη ενός διεθνούς συνασπισμού, περιπολούν την περιοχή με στόχο την προστασία της διεθνούς ναυσιπλοΐας.

Περισσότερες πηγές • ΑΠΕ – ΜΠΕ

References

1. ^{^} Μπαμπ ελ Μαντέμπ (en.wikipedia.org)
2. ^{^} Ερυθρά Θάλασσα (gr.euronews.com)

Ομοσπονδιακοί εισαγγελείς των ΗΠΑ^[1] κατηγορούν εκ νέου τον γερουσιαστή των Δημοκρατικών Ρόμπερτ Μενέντεζ^[2] για διαφθορά. 

Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, ο αμερικανός νομοθέτης κατηγορείται ότι βοήθησε τον επιχειρηματία Φρεντ Ντέιμπις από το Νιού Τζέρσι να αναζητήσει επενδύσεις πολλών εκατομμυρίων δολαρίων από εταιρεία του Κατάρ που έχει δεσμούς με την ηγεσία του εμιράτου της Μέσης Ανατολής.

Σύμφωνα με αμερικανικά ΜΜΕ ο Ντέιμπις δραστηριοποιείται πολύ ενεργά στον τομέα του real estate. «Ο Μενέντεζ τον σύστησε σε μέλος της βασιλικής οικογένειας του Κατάρ», προσθέτουν.

Οι δικηγόροι του αμερικανού νομοθέτη δηλώνουν βέβαιοι ότι και αυτή η υπόθεση θα πέσει στο κενό καθώς όπως λένε «δεν υπάρχουν στοιχεία». Επιπλέον, στενοί συνεργάτες του κ. Μενέντεζ δεν κρύβουν ότι ο γερουσιαστής από το Νιού Τζέρσι δέχεται έναν «ανελέητο πόλεμο» από άτομα που επιδιώκουν να τον βγάλουν «νοκ άουτ» από την πολιτική σκηνή λόγω της στάσης του σε κρίσιμα ζητήματα που αφορούν την εξωτερική πολιτική.

Τον περασμένο Οκτώβριο ο Ρόμπερτ Μενέντεζ δήλωσε αθώος για την κατηγορία της συνωμοσίας με σκοπό να ενεργήσει ως «μη εγγεγραμμένος ξένος πράκτορας» για λογαριασμό της αιγυπτιακής κυβέρνησης και για την κατηγορία ότι έλαβε εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια από επιχειρηματίες του Νιου Τζέρσι ως αντάλλαγμα για να εμποδίσει έρευνες των αρχών εναντίον τους.

Η δίκη του έχει οριστεί να ξεκινήσει στις 6 Μαΐου.

Περισσότερες πηγές • ΑΠΕ – ΜΠΕ

References

1. ^{^} ΗΠΑ (gr.euronews.com)
2. ^{^} Ρόμπερτ Μενέντεζ (el.wikipedia.org)

Tα ιαπωνικά μέσα ενημέρωσης κάνουν λόγο για θαύμα. 379 άτομα -επιβάτες και πλήρωμα- διέφυγαν ασφαλείς καθώς το αεροπλάνο τους τυλίχθηκε στις φλόγες^[1] μετά τη σύγκρουση με ένα μικρότερο αεροπλάνο στον διάδρομο προσγείωσης.

Εικόνες από την αγωνία των επιβατών καταγράφηκαν από επιβάτες μέσα στο αεροσκάφος που περιέγραψαν μία «κόλαση». Η καμπίνα γέμισε γρήγορα με καπνό, τα φώτα έσβησαν προσωρινά και η θερμοκρασία άρχισε να ανεβαίνει. Κάποιοι έπεσαν στο πάτωμα για να προστατευτούν.

Παρόλα αυτά, μέσα σε 20 λεπτά, όλοι οι επιβάτες και τα μέλη του πληρώματος είχαν γλιστρήσει έξω από το αεροσκάφος από μία έξοδο κινδύνου.

Ειδικοί των αερομεταφορών εξηγούν ότι μέρος της ευτυχούς κατάληξης για τους επιβάτες του Airbus^[2] A350 είναι το γεγονός ότι πρόκειται για νέας γενιάς αεροσκάφος, κατασκευασμένο με προηγμένα υλικά, όπως πλαστικό ενισχυμένο με ίνες άνθρακα, που αντέχουν στις υψηλές θερμοκρασίες και στη φωτιά.

Καθοριστικό ρόλο έπαιξε και η ψυχραιμία του πληρώματος και οι ξεκάθαρες οδηγίες που δόθηκαν στους επιβάτες. Αξιωματούχος του υπουργείου Μεταφορών της Ιαπωνίας είπε στους δημοσιογράφους ότι οι διαδικασίες εκκένωσης της αεροπορικής εταιρείας «πραγματοποιήθηκαν όπως προβλέπεται».

Οι επιβαίνοντες του δεύτερου αεροσκάφους δεν ήταν το ίδιο τυχεροί. Πέντε έχασαν τη ζωή τους ενώ ο έκτος νοσηλεύεται σοβαρά τραυματισμένος.

References

1. ^{^} το αεροπλάνο τους τυλίχθηκε στις φλόγες (gr.euronews.com)
2. ^{^} Airbus (gr.euronews.com)

Η ρωσική περιφέρεια του Μπέλγκοροντ^[1] βρέθηκε ξανά στο επίκεντρο καθώς σύμφωνα με τον κυβερνήτη της, Βιάτσεσλαβ Κλάτκοφ, πραγματοποιήθηκε ακόμη μια επίθεση της Ουκρανίας^[2] με UAVs και πυραύλους.

Το ρωσικό υπουργείο Άμυνας ανακοίνωσε ότι κατάφερε να καταρρίψει τουλάχιστον εννέα ουκρανικούς πυραύλους. 

«Συστοιχίες της αντιαεροπορικής άμυνας απέτρεψαν άλλη μια προσπάθεια του καθεστώτος του Κιέβου να διαπράξει τρομοκρατική επίθεση στο ρωσικό έδαφος με συστήματα εκτόξευσης πολλαπλών πυραύλων», ανέφερε μέσω Telegram ο ρώσος αξιωματούχος.

Επιπλέον, σύμφωνα με την Μόσχα ένας άνθρωπος σκοτώθηκε και άλλοι έντεκα τραυματίστηκαν ύστερα από ουκρανικό πλήγμα το μεσημέρι της Τρίτης.

Στο στόχαστρο των ουκρανικών δυνάμεων βρέθηκε επίσης και η κατεχόμενη χερσόνησος της Κριμαίας. 

Όπως αναφέρει ο διορισμένος από την Μόσχα κυβερνήτης της, Μιχαήλ Ραζβαζάγεβ, η ρωσική αντιαεροπορική άμυνα κατέρριψε ένα ουκρανικό πύραυλο πάνω από την Σεβαστούπουλη.

Οι ρωσικές Αρχές δεν κάνουν λόγο για θύματα ή υλικές ζημιές.

Ωστόσο, χρήστες του διαδικτύου, ανέφεραν μέσω Telegram ότι σημειώθηκαν εκρήξεις σε διάφορα σημεία της Σεβαστούπολης. 

Από το καλοκαίρι μέχρι σήμερα, οι επιθέσεις της Ουκρανίας στην κατεχόμενη από την Ρωσία, χερσόνησο της Κριμαίας, έχουν πολλαπλασιαστεί σύμφωνα με την Μόσχα. Η προσάρτησή της στην ρωσική επικράτεια έγινε το 2014 και δεν αναγνωρίζεται ούτε από την Δύση, ούτε από το Κίεβο.

Ουκρανία: Νέο κύμα ρωσικών επιθέσεων – Έκκληση από το Κίεβο για επιπρόσθετη στρατιωτική βοήθεια

Οι ρωσικές δυνάμεις εξαπέλυσαν χθες νέες επιθέσεις στην ουκρανική επικράτεια με αποτέλεσμα να σκοτωθούν τουλάχιστον πέντε άνθρωποι και να τραυματιστούν άλλοι 130 σύμφωνα με την κυβέρνηση Ζελένσκι.

Τα ρωσικά πλήγματα έλαβαν χώρα κυρίως στο Κίεβο και το Χάρκοβο.

Η Ουκρανία κατηγορεί την Ρωσία ότι για πολλοστή φορά χτύπησε αμάχους. Από την πλευρά του το Κρεμλίνο τονίζει ότι έπληξε μόνο στρατιωτικούς στόχους και εγκαταστάσεις με πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς και UAVs που μπορούσαν να μεταφέρουν εκρηκτικά σε μεγάλες ποσότητες.

«Οι βολές υπολογίστηκαν ειδικά από τον εχθρό για να προκαλέσουν όσο το δυνατόν περισσότερες ζημιές. Αυτή είναι μια εντελώς συνειδητή τρομοκρατία», κατήγγειλε ο πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι στο βραδινό του μήνυμα προς τον ουκρανικό λαό.

Παράλληλα, ο ουκρανικός στρατός δήλωσε ότι η Ρωσία εκτόξευσε χθες 99 πυραύλους. Εβδομήντα δύο καταρρίφθηκαν, εκ των οποίων 10 υπερηχητικοί Kinzhal, από συστήματα αντιαεροπορικής άμυνας Patriot, «ένα ρεκόρ».

Το Κίεβο απευθύνει έκκληση στους δυτικούς συμμάχους του για παροχή επιπρόσθετης στρατιωτικής βοήθειας προκειμένου να μπορέσει να αντέξει τις ρωσικές στρατιωτικές πιέσεις και αυτόν τον χειμώνα.

Ο πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας, Ρίσι Σούνακ, δήλωσε ότι μετά τα πλήγματα αυτά «το Λονδίνο θα συνεχίσει να υποστηρίζει σταθερά την Ουκρανία το 2024, κυρίως με νέες παραδόσεις όπλων».

Η υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας δήλωσε ότι «με κάθε πύραυλο, ο Πούτιν δείχνει ότι θέλει να εξοντώσει την Ουκρανία. “Είμαστε στο πλευρό του ουκρανικού λαού όσο μας χρειάζεται».

References

1. ^{^} Μπέλγκοροντ (en.wikipedia.org)
2. ^{^} Ουκρανίας (gr.euronews.com)

«Περιμένω να γίνω μάρτυρας, νομίζω ότι έχω ζήσει πολύ».

Τα λόγια αυτά ανήκουν στον Σάλεχ αλ Αρούρι, δεύτερο στην ιεραρχία της Χαμάς. Ο αλ Αρούρι είχε πει τα παραπάνω τον Αύγουστο, προτρέποντας τους Παλαιστινίους στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη σε ένοπλη εξέγερση. Όπως προέκυψε, τα λόγια του ήταν προφητικά: Το βράδυ της Τρίτης έπεσε νεκρός από (προφανώς ισραηλινό) πλήγμα μη επανδρωμένου αεροσκάφους στην Βηρυτό.

Ο θάνατος του αλ Αρούρι, σχεδόν τρεις μήνες μετά την αιματοχυσία που προκάλεσε η Χαμάς στο ισραηλινό έδαφος, σηματοδοτεί ένα σημείο καμπής στον πόλεμο που εξαπέλυσε το Ισραήλ με στόχο την ολοκληρωτική καταστροφή της Χαμάς.

Το Ισραήλ τον κατηγορούσε εδώ και χρόνια για θανατηφόρες επιθέσεις εναντίον πολιτών του. Ωστόσο, αξιωματούχος της Χαμάς ανέφερε ότι ο Σάλεχ αλ Αρούρι βρισκόταν «στην καρδιά των διαπραγματεύσεων» για τον τερματισμό του πολέμου στη Λωρίδα της Γάζας και την απελευθέρωση ομήρων, αναφερόμενος στις διπλωματικές πρωτοβουλίες που είχαν αναλάβει Κατάρ και Αίγυπτος.

«Όποιος το έκανε αυτό, κατάφερε ένα χειρουργικής ακρίβειας πλήγμα στην ηγεσία της Χαμάς», σχολίασε ο Μαρκ Ρέγκεβ, σύμβουλος του Ισραηλινού πρωθυπουργού Μπέντζαμιν Νετανιάχου. Το Ισραήλ δεν επιβεβαιώνει συνήθως την εμπλοκή του σε τέτοιες επιθέσεις.

Αν και είχε μικρότερη επιρροή σε σύγκριση με τους ηγέτες της Χαμάς στη Γάζα, ο Σάλεχ αλ Αρούρι θεωρούνταν εξέχον στέλεχος του παλαιστινιακού ισλαμιστικού κινήματος, καθοδηγώντας από την εξορία τις επιχειρήσεις του στη Δυτική Όχθη.

Ο ηγέτης της Χαμάς Ισμαήλ Χανίγια επιβεβαίωσε την δολοφονία του αλ Αρούρι και δύο διοικητών των Ταξιαρχιών Εζεντίν αλ Κάσαμ, του στρατιωτικού βραχίονα του κινήματος, υπογραμμίζοντας ότι η επίθεση στη Βηρυτό συνιστά «τρομοκρατική ενέργεια», παραβίαση της κυριαρχίας του Λιβάνου και κλιμάκωση των εχθρικών ενεργειών του Ισραήλ εναντίον των Παλαιστινίων. Από την πλευρά τους, ο παλαιστινιακός Ισλαμικός Τζιχάντ και η Χεζμπολάχ του Λιβάνου ορκίστηκαν ότι η δολοφονική επίθεση «δεν θα μείνει ατιμώρητη».

Στους κόλπους της Χαμάς, ο αλ Αρούρι θεωρείτο υπέρμαχος της συμφιλίωσης μεταξύ αντίπαλων παλαιστινιακών ομάδων και διατηρούσε καλές σχέσεις με τη Φατάχ, το κόμμα του προέδρου της Παλαιστινιακής Αρχής Μαχμούντ Αμπάς, που έχει την εξουσία στη Δυτική Όχθη.

Η Χαμάς και η Φατάχ βρίσκονται σε αντιπαράθεση εδώ και χρόνια και συγκρούστηκαν το 2007, όταν το παλαιστινιακό ισλαμιστικό κίνημα κατέλαβε την εξουσία στη Λωρίδα της Γάζας.

Σε ό,τι αφορούσε πάντως την ισραηλινοπαλαιστινιακή σύγκρουση, ο Σάλεχ αλ Αρούρι θεωρούνταν πάντα σκληροπυρηνικός, πρωτοστατώντας στην ίδρυση του στρατιωτικού βραχίονα της Χαμάς.

Το Ισραήλ τον θεωρούσε εγκέφαλο της απαγωγής και δολοφονίας τριών Ισραηλινών εφήβων στη Δυτική Όχθη το 2014, μετά την οποία οι ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις ξεκίνησαν στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Γάζα που διήρκεσαν επτά εβδομάδες και στοίχισαν τη ζωή σε 2.100 Παλαιστίνιους.

Με φόντο την επέκταση των εβραϊκών οικισμών στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη, ο αλ Αρούρι υποστήριζε ότι «δεν υπάρχει άλλη επιλογή» από την αντίσταση σε συλλογικό επίπεδο. Είχε ηγετικό ρόλο στην εξάπλωση της δράσης της Χαμάς στη Δυτική Όχθη, όπου μαχητές της εξαπέλυσαν σειρά επιθέσεων εναντίον Εβραίων εποικιστών τους τελευταίους 18 μήνες. Αρκετές επιθέσεις σημειώθηκαν πέρυσι, λίγο αφότου ο Σάλεχ αλ Αρούρι είχε διατυπώσει απειλές κατά του Ισραήλ σε τηλεοπτικές εμφανίσεις του.

Με τους ηγέτες της Χαμάς στη Γάζα – τον Γιαχία Σινουάρ, τον Μοχάμεντ Ντέιφ και τον Μαρουάν Άισα – να κρύβονται μετά την έναρξη του πολέμου στις 7 Οκτωβρίου, ο Σάλεχ αλ Αρούρι συμμετείχε ενεργά στις διαπραγματεύσεις, διαμηνύοντας τον Δεκέμβριο ότι δεν θα απελευθερωθούν άλλοι όμηροι έως ότου υπάρξει πλήρης κατάπαυση του πυρός.

Ως μέλος του πολιτικού γραφείου της Χαμάς υπό τον Ισμαήλ Χανίγια, ο οποίος βρίσκεται στο Κατάρ, ήταν συνηθισμένος σε πρωτοβουλίες για διάλογο – έστω και εμμέσως – ακόμη και με τους ορκισμένους εχθρούς του, τους Ισραηλινούς.

Το 2011, αμέσως μετά την απελευθέρωσή του από τις ισραηλινές φυλακές, υπήρξε ένας από τους διαπραγματευτές της Χαμάς σε συμφωνία για ανταλλαγή κρατουμένων με το Ισραήλ, την οποία το κίνημα ήθελε να επαναλάβει με τους ομήρους που απήγαγε κατά την επίθεση της 7ης Οκτωβρίου.

Γεννηθείς στην Άρουρα της Δυτικής Όχθης το 1966, ο Σάλεχ αλ Αρούρι εντάχθηκε στη Χαμάς το 1987 κατά την πρώτη Ιντιφάντα, την εξέγερση των Παλαιστινίων εναντίον της ισραηλινής κατοχής. Φυλακίστηκε το 1992, έναν χρόνο πριν από τις Συμφωνίες του Όσλο, με τις οποίες η Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης αναγνώρισε το δικαίωμα ύπαρξης του Ισραήλ και εγκατέλειψε τον ένοπλο αγώνα υπέρ των διαπραγματεύσεων για τη δημιουργία ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους.

Η Χαμάς απέρριψε αυτήν την προσέγγιση και ο Σάλεχ αλ Αρούρι επέστρεψε στον ένοπλο αγώνα του κινήματος μετά την αποφυλάκισή του. Απελάθηκε κατόπιν απόφασης του Ανωτάτου Δικαστηρίου του Ισραήλ και έμεινε για τρία χρόνια στη Συρία. Ταξίδεψε αργότερα στην Τουρκία, προτού μεταβεί στο Κατάρ και εν συνεχεία εγκατασταθεί στην πρωτεύουσα του Λιβάνου, όπου σκοτώθηκε την Τρίτη.

Αυτό το άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά στα Αγγλικά^[1]

Τα τελευταία 50 χρόνια, περισσότερα από 1.700 φυτά, θηλαστικά, ψάρια, έντομα και άλλα είδη που ενδημούν στις ΗΠΑ έχουν καταχωριστεί ως απειλούμενα ή απειλούμενα με εξαφάνιση. Ωστόσο, τα στοιχεία της ομοσπονδιακής κυβέρνησης αποκαλύπτουν εντυπωσιακές ανισότητες στο πόσα χρήματα διατίθενται για τη διάσωση διαφόρων βιολογικών βασιλείων.

Από τα περίπου 1,2 δισ. δολάρια (1,09 δισ. ευρώ) που δαπανώνται ετησίως για τα απειλούμενα και υπό εξαφάνιση είδη, περίπου τα μισά πηγαίνουν για την αποκατάσταση μόλις δύο ειδών ψαριών: του σολομού και της πέστροφας κατά μήκος της δυτικής ακτής των ΗΠΑ. Δεκάδες εκατομμύρια δολάρια πηγαίνουν σε άλλα ευρέως γνωστά ζώα, όπως οι μανάτοι, οι φάλαινες, οι αρκούδες γκρίζλι και οι κουκουβάγιες.

Όμως τα μεγάλα ποσά που κατευθύνονται σε μια χούφτα ειδών, σημαίνουν ότι άλλα είδη παραμελούνται, σε ορισμένες περιπτώσεις για δεκαετίες, καθώς κινδυνεύουν με εξαφάνιση.

Στον πάτο του καταλόγου δαπανών βρίσκεται το μικροσκοπικό ορεινό σαλιγκάρι της Βιρτζίνια, για το οποίο δαπανήθηκαν 100 δολάρια (91 ευρώ) το 2020, σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα διαθέσιμα στοιχεία. Το υπόγειο σαλιγκάρι έχει παρατηρηθεί μόνο μία φορά τα τελευταία 35 χρόνια, σύμφωνα με τα κυβερνητικά αρχεία, ωστόσο παραμένει ένα βήμα μπροστά από περισσότερα από 200 απειλούμενα φυτά, ζώα, ψάρια και άλλα πλάσματα για τα οποία δεν δαπανήθηκε απολύτως τίποτα.

Ποια είδη λαμβάνουν τα περισσότερα χρήματα για τη διατήρησή τους;

Μια ανάλυση των στοιχείων του 2020 από το ειδησεογραφικό πρακτορείο Associated Press διαπίστωσε ότι τα ψάρια έλαβαν το 67% των δαπανών, την πλειονότητα για αρκετές δεκάδες πληθυσμούς σολομού και πέστροφας στην Καλιφόρνια, το Όρεγκον και την Ουάσινγκτον. Τα θηλαστικά ήταν μακράν δεύτερα με 7% των δαπανών και τα πτηνάείχαν περίπου 5%. Τα έντομα έλαβαν μόλις το 0,5% των χρημάτων και τα φυτά περίπου το 2%. Δεν περιλαμβάνονται σε αυτά τα ποσοστά τα χρήματα που κατανέμονται μεταξύ πολλών ειδών.

Στα είδη που δεν έλαβαν καθόλου δαπάνες περιλαμβάνονται τα πλεκόπτερα, που απειλούνται^[2] από την κλιματική αλλαγή στο Εθνικό Πάρκο Glacier της Μοντάνα, την σαλαμάνδρα τίγρη της Καλιφόρνιας που έχει χάσει έδαφος από την ανάπτυξη, και ανθοφόρα φυτά όπως το θαμνώδες λούπινο γύρω από το Ορλάντο της Φλόριντα, όπου ο ενδημικός βιότοπος έχει μετατραπεί για να φιλοξενεί θεματικά πάρκα.

Αυτές οι ανισότητες στις δαπάνες είναι μακροχρόνιες και αντανακλούν ένα συνδυασμό βιολογικών πραγματικοτήτων και πολιτικών πιέσεων. Η αποκατάσταση των πληθυσμών σολομού^[3] και πέστροφας είναι δαπανηρή επειδή είναι ευρέως διαδεδομένοι και περικλείονται από τεράστια υδροηλεκτρικά φράγματα. Έχουν επίσης μια ευρεία πολιτική «πελατεία» με ιθαγενείς αμερικανικές φυλές και συμφέροντα που θέλουν την αποκατάσταση της εμπορικής αλιείας.

Το Κογκρέσο επί δεκαετίες έχει στείλει τεράστια χρηματικά ποσά σε οργανισμούς όπως η Bonneville Power Administration που λειτουργούν φράγματα^[4] κατά μήκος ποταμών που κάποτε τα ψάρια ταξίδευαν για να αναπαραχθούν. Με τα χρήματα αυτά πληρώνονται σκάλες ψαριών γύρω από τα φράγματα, έργα αποκατάστασης ενδιαιτημάτων, παρακολούθηση από επιστήμονες και άλλες ανάγκες.

Τα φυτά παραλίγο να μείνουν έξω από την Πράξη για τα Απειλούμενα Είδη

Περισσότερα από τα μισά είδη που προστατεύονται^[5] από την Πράξη για τα Απειλούμενα Είδη είναι φυτά, αλλά ολόκληρο το φυτικό βασίλειο είχε σχεδόν εξαιρεθεί από τον νόμο-ορόσημο για τη διατήρηση των ειδών όταν εγκρίθηκε το 1973, σύμφωνα με το αρχείο του Κογκρέσου και την Φέιθ Κάμπελ, η οποία πήρε συνεντεύξεις από ανθρώπους που συμμετείχαν στην ψήφιση του νομοσχεδίου για μια μελέτη του 1988 που δημοσιεύθηκε στο Pace Environmental Law Review.

Τα φυτά αρχικά έμειναν εκτός όταν το μέτρο πέρασε από τη Γερουσία, με επικεφαλής της αντιπολίτευσης τον σημαίνοντα Ρεπουμπλικανό γερουσιαστή Τεντ Στίβενς από την Αλάσκα^[6]. Προστέθηκαν ξανά την τελευταία στιγμή, μετά από πιέσεις βοτανολόγων του Ινστιτούτου Smithsonian και του Lee Talbot, ανώτερου επιστήμονα του Συμβουλίου για την Ποιότητα του Περιβάλλοντος του Λευκού Οίκου, σύμφωνα με την Κάμπελ.

Οι βοτανολόγοι πρότειναν τότε περισσότερα από 2.500 φυτά^[7] ως απειλούμενα με μελλοντική εξαφάνιση. Ωστόσο, τα περισσότερα δεν κατάφεραν να λάβουν προστασία επειδή οι ομοσπονδιακοί αξιωματούχοι δεν ενήργησαν πριν από την προθεσμία που είχε θέσει το Κογκρέσο.

Σήμερα προστατεύονται περισσότερα από 900 δέντρα, φτέρες, λουλούδια^[8] και άλλη χλωρίδα. Συνδυαστικά, έλαβαν περίπου 26 εκατομμύρια δολάρια (23,6 δισ. ευρώ) το 2020.

“Όσον αφορά τους αριθμούς, πλησιάζουν, αλλά όσον αφορά τα χρήματα και την προσοχή, εξακολουθούν να μην παίρνουν το μερίδιό τους”, λέει η Κάμπελ, περιβαλλοντολόγος που εργάζεται τώρα στο Κέντρο για την Πρόληψη των Χωροκατακτητικών Ειδών.

“Οι απειλές είναι σοβαρές, είναι οι ίδιες με τις απειλές^[9] για τα ζώα. Ωστόσο, δεν έχουν την πολιτική επιρροή που έχουν, ας πούμε, μερικές δεκάδες από τα μεγάλα είδη ζώων που προσελκύουν προσοχή”.

Ιστορικά υποχρηματοδοτούμενα είδη κερδίζουν νέα χρηματοδότηση

Ο νόμος για το κλίμα που υπέγραψε πέρυσι ο Αμερικανός πρόεδρος Τζο Μπάιντεν προβλέπει τη διάθεση κονδυλίων που φτάνουν τα  62,5 εκατομμύρια δολάρια (56,7 εκατ. ευρώ). 

Θα χρηματοδοτήσουν την πρόσληψη βιολόγων που θα εκπονήσουν σχέδια αποκατάστασης για 32, αρχικά, είδη και για έως και 300 τα επόμενα χρόνια.

Μεταξύ αυτών είναι ένα πολύχρωμο ψάρι γνωστό ως candy darter που ζει σε ποτάμια στις νοτιοανατολικές ΗΠΑ, ένας ανθοφόρος θάμνος από τις Παρθένες Νήσους που ονομάζεται marron bacora, η καραβίδα Panama City της Φλόριντα και ο αρουραίος καγκουρό Stephens στη νότια Καλιφόρνια.

Στο νόμο περιλαμβάνεται επίσης ποσό 5,1 εκατ. δολαρίων (4,6 εκατ. ευρώ) για σχέδια ανάκαμψης που θα μπορούσαν να ωφελήσουν εκατοντάδες είδη από τέσσερις ομάδες που, σύμφωνα με τους αξιωματούχους, ιστορικά υπολείπονται: φυτά της Χαβάης και των νησιών του Ειρηνικού, πεταλούδες^[10] και σκώροι, μύδια του γλυκού νερού και ψάρια της ερήμου στις νοτιοδυτικές ΗΠΑ.

“Κάθε ένα από αυτά τα είδη είναι μέρος αυτού του ευρύτερου ιστού της ζωής”, δήλωσε σε συνέντευξή της η διευθύντρια της Υπηρεσίας Ιχθύων και Άγριας Ζωής Μάρθα Γουίλιαμς. “Είναι όλα σημαντικά”.

References

1. ^{^} Αγγλικά (www.euronews.com)
2. ^{^} που απειλούνται (www.euronews.com)
3. ^{^} σολομού (www.euronews.com)
4. ^{^} φράγματα (www.euronews.com)
5. ^{^} προστατεύονται (www.euronews.com)
6. ^{^} Αλάσκα (www.euronews.com)
7. ^{^} φυτά (www.euronews.com)
8. ^{^} λουλούδια (www.euronews.com)
9. ^{^} απειλές (www.euronews.com)
10. ^{^} πεταλούδες (www.euronews.com)

Με φόντο μια φανταστική χρονιά για τη μουσική^[1], αποχαιρετήσαμε μερικούς από τους πιο σπουδαίους καλλιτέχνες όλων των εποχών.

Ελάτε μαζί μας για να αποτίσουμε φόρο τιμής σε μερικούς από τους πιο αξιόλογους καλλιτέχνες και μουσικούς που μας αποχαιρέτησαν τους τελευταίους δώδεκα μήνες.

Τα παρακάτω ονόματα παρατίθενται χρονολογικά με βάση τις ημερομηνίες του θανάτου τους.

Fred White (1955 – 2023)

Ο Φρεντ Ουάιτ^[2], ντράμερ του θρυλικού αμερικανικού συγκροτήματος soul και RnB, Earth, Wind & Fire, πέθανε την 1η Ιανουαρίου του 2023, σε ηλικία 67 ετών.

Το πραγματικό όνομα του Φρεντ Ουάιτ ήταν Φρέντερικ Γιουτζίν Άνταμς και γεννήθηκε στο Σικάγο του 1955.

Από πολύ μικρή ηλικία ο Φρεντ Ουάιτ είχε καλλιτεχνική φλέβα, έτσι ξεκίνησε να ασχολείται με τα ντραμς, με αποτέλεσμα να παίξει με αρκετά συγκροτήματα καθ’ όλη τη διάρκεια της μουσικής καριέρας του όπως οι Albertina Walker, Willie Hutch και τους Salty Peppers.

Το συγκρότημα Earth Wind and Fire, ήταν ένα από τα πιο επιτυχημένα συγκροτήματα στις δεκαετίες του 70′ και του 80′, και με τη φανκ και ντίσκο νότα τους κατάφεραν να πουλήσουν περισσότερους από 90 εκατ. δίσκους παγκοσμίως.

Jeff Beck (1944 – 2023)

Ο Τζεφ Μπεκ^[3], ένας από τους πιο επιδραστικούς κιθαρίστες της ροκ μουσικής πέθανε στις 10 Ιανουαρίου σε ηλικία 78 ετών.

Ο Μπεκ έγινε διάσημος τη δεκαετία του 1960 με τους Yardbirds και στη συνέχεια σχημάτισε το συγκρότημα Jeff Beck με τον Ρόνι Γουντ και τον Ροντ Στιούαρτ.

Έγινε γνωστός ως ο κιθαρίστας του κιθαρίστα, ένας βιρτουόζος που ξεπέρασε τα όρια των μπλουζ, της τζαζ και του ροκ εν ρολ και επηρέασε γενιές shredders.

Lisa Marie Presley (1968 – 2023)

Η Λίζα Μαρί Πρίσλεϊ^[4], κόρη του θρύλου της ροκ Έλβις Πρίσλεϊ και τραγουδοποιός, πέθανε σε ηλικία 54 ετών.

Η Λίζα Μαρί, το μοναδικό παιδί του Έλβις και της Πρισίλα Πρίσλεϊ, διέθετε το μελαγχολικό χάρισμα του πατέρα της – τα κουκουλωμένα μάτια, το αυθάδες χαμόγελο, τη χαμηλή, αποπνικτική φωνή – και τον ακολούθησε επαγγελματικά, κυκλοφορώντας δικά της ροκ άλμπουμ στη δεκαετία του 2000 και εμφανιζόμενη στη σκηνή με την Pat Benatar και τον Richard Hawley μεταξύ άλλων.

Δημιούργησε μάλιστα άμεσους μουσικούς δεσμούς με τον πατέρα της, ενώνοντας τη φωνή της σε ηχογραφήσεις του Elvis όπως το “In the Ghetto” και το “Don’t Cry Daddy”, μια πένθιμη μπαλάντα που του είχε θυμίσει τον πρόωρο θάνατο της μητέρας του (και γιαγιάς της Lisa Marie), Gladys Presley.

Burt Bacharach (1928 – 2023)

Ο Μπερτ Μπάκαρακ^[5], ο θρυλικός συνθέτης πίσω από τις αξέχαστες μελωδίες των “Walk on By”, “Do You Know the Way to San Jose”, “I Say a Little Prayer” και δεκάδων άλλων επιτυχιών^[6], πέθανε σε ηλικία 94 ετών.

Ο μεγαλωμένος στη Νέα Υόρκη συνθέτης, κατάφερε με τις δημιουργίες του να μετατρέψει την χαλαρωτική ποπ μουσική σε ένα είδος υψηλής τέχνης.

Στην πλούσια καριέρα του, την οποία ταύτισε σε μεγάλο βαθμό με την Ντιόν Γουόργικ, βραβεύτηκε με 8 Grammy και τρία Όσκαρ, τα δύο εκ των οποίων την ίδια ακριβώς χρονιά για soundtrack και καλύτερο τραγούδι. Στα νιάτα του είχε δουλέψει ως μαέστρος της Μάρλεν Ντίτριχ στην περιοδεία της στην Ευρώπη και δύο από τα πιο γνωστά τραγούδια του είναι το Raindrops Keep Fallin on My head και το I say a little prayer της Ντιόν Γουόργικ.

Είχε συνεργαστεί με τραγουδιστές θρύλους, όπως την Αρίθα Φράνκλιν και τον Τόμ Τζόουνς ενώ πολλά τραγούδια του είχε ερμηνεύσει και ο Έλβις Πρίσλεϊ.

Bobby Caldwell (1951 – 2023)

Ο τραγουδοποιός και πολυοργανίστας Bobby Caldwell^[7] πέθανε σε ηλικία 71 ετών μετά από μακρά ασθένεια.

Ο Caldwell κέρδισε τεράστια δημοτικότητα στις δεκαετίες του 1970 και 1980 για το μοναδικό του μείγμα R&B, soul και jazz μουσικής και είναι περισσότερο γνωστός για την επιτυχία του 1978 “What You Won’t Do for Love” που έφτασε στο top 10 του Billboard και έκανε το ομώνυμο ντεμπούτο άλμπουμ του διπλά πλατινένιο.

Με την πάροδο των ετών, η μουσική του Caldwell έχει γίνει samplingαπό διάφορους καλλιτέχνες του χιπ-χοπ^[8], από τον Notorious B.I.G. έως τον 2Pac, οι οποίοι έχουν ενσωματώσει τις μελωδίες και τους στίχους του στις δικές τους συνθέσεις.

Ryuichi Sakamoto (1952 – 2023)

Ο Ριουίτσι Σακαμότο^[9], ο παγκοσμίου φήμης Ιάπωνας μαέστρος και ηθοποιός που συνέθεσε για επιτυχίες του Χόλιγουντ όπως “Ο τελευταίος αυτοκράτορας” και “The Revenant” πέθανε σε ηλικία 71 ετών.

Ο Σακαμότο υπήρξε πρωτοπόρος της ηλεκτρονικής μουσικής στα τέλη της δεκαετίας του 1970 και ίδρυσε την Yellow Magic Orchestra, γνωστή και ως YMO, μαζί με τους Haruomi Hosono και Yukihiro Takahashi.

Ήταν ένας μουσικός παγκόσμιας κλάσης^[10], κερδίζοντας ένα Όσκαρ και ένα Γκράμι για την ταινία “Ο τελευταίος αυτοκράτορας” του Μπερνάρντο Μπερτολούτσι.

Ο Σακαμότο ήταν επίσης ηθοποιός, πρωταγωνιστώντας στην βραβευμένη με BAFTA ταινία του 1983 ‘Καλά Χριστούγεννα, κύριε Lawrence’.

Harry Belafonte (1927 – 2023)

Ο Χάρι Μπελαφόντε^[11], ο οποίος κατέκτησε τα ποπ τσαρτ και έσπασε τα φυλετικά σύνορα τη δεκαετία του ’50 με την πολύ προσωπική του μάρκα της φολκ μουσικής, και ο οποίος στη συνέχεια έγινε σημαντική δύναμη στο κίνημα για τα πολιτικά δικαιώματα, πέθανε σε ηλικία 96 ετών.

Ο Μπελαφόντε ήταν ένας από τους πρώτους μαύρους καλλιτέχνες που απέκτησε μεγάλη απήχηση στον κινηματογράφο και πούλησε ένα εκατομμύριο δίσκους ως τραγουδιστής με το άλμπουμ του “Calypso” του 1956, το οποίο πιστώνεται την εκλαΐκευση του μουσικού στυλ της Καραϊβικής.

Πολλοί τον γνωρίζουν για την χαρακτηριστική του επιτυχία “Banana Boat Song (Day-O)”, και το κάλεσμά του “Day-O! Daaaaay-O”.

Andy Rourke (1964 – 2023)

Ο Άντι Ρουρκ^[12], ο θρυλικός μπασίστας, ο οποίος έπαιξε στα πιο διάσημα τραγούδια των Smiths, όπως το “There Is a Light That Never Goes Out” και το “This Charming Man”, πέθανε σε ηλικία 59 ετών.

Ο Ρουρκ έπαιξε και στα τέσσερα στούντιο άλμπουμ των Smiths καθώς και στα σόλο σινγκλ του Morrissey μετά τη διάλυση του συγκροτήματος το 1987.

Μετά τη διάλυση του συγκροτήματος τη δεκαετία του 1980, η καριέρα του συνεχίστηκε σε συνεργασία με καλλιτέχνες όπως η Sinead O’Connor, οι Badly Drawn Boy, οι Pretenders και σε ένα supergroup που ονομαζόταν Freebass.

Tina Turner (1939 – 2023)

Ο κόσμος της μουσικής θρήνησε την απώλεια ενός ειδώλου, καθώς η Τίνα Τέρνερ^[13], η “βασίλισσα του Rock ‘n’ Roll”, πέθανε σε ηλικία 83 ετών.

Η Τέρνερ ήταν μία από τις πιο αγαπημένες τραγουδίστριες της ροκ, γνωστή για το χάρισμά της επί σκηνής και μια σειρά από επιτυχίες^[14], πουλώντας περισσότερα από 180 εκατομμύρια άλμπουμ παγκοσμίως σε μια καριέρα που διήρκεσε επτά δεκαετίες.

Συνεργάστηκε με τον σύζυγό της, Άικ Τέρνερ, για μια δυναμική σειρά από επιτυχημένους δίσκους και ζωντανές εμφανίσεις στις δεκαετίες του ’60 και του ’70, προτού θριαμβεύσει ξανά, αλλά μόνη της στη μέση ηλικία, με το κορυφαίο στα charts “What’s Love Got to Do With It”.

Η Τέρνερ κέρδισε οκτώ βραβεία Grammy και μπήκε στο Rock ‘n’ Roll Hall of Fame το 2021 ως σόλο καλλιτέχνης.

Astrud Gilberto (1940 – 2023)

Η Βραζιλιάνα τραγουδίστρια της bossa nova, Άστρουντ Ζιλμπέρτο^[15], γνωστή από το “The Girl from Ipanema” πέθανε σε ηλικία 83 ετών.

Η τραγουδίστρια, τραγουδοποιός και entertainer ηχογράφησε 16 άλμπουμ και έγινε ένα από τα λαμπρότερα μουσικά αστέρια της Βραζιλίας στις δεκαετίες του 1960 και 1970.

Η ερμηνεία της στο “The Girl From Ipanema” πούλησε περισσότερα από πέντε εκατομμύρια αντίτυπα και την έκανε παγκόσμια φωνή της bossa nova.

Της χάρισε επίσης ένα Grammy το 1965 για τον δίσκο της χρονιάς και η Ζιλμπέρτο έλαβε υποψηφιότητες για τον καλύτερο νέο καλλιτέχνη και την καλύτερη φωνητική ερμηνεία.

Tony Bennett (1926 – 2023)

Ο Τόνι Μπένετ^[16], ο επιφανής και διαχρονικός τραγουδιστής που κόσμησε μια καριέρα δεκαετιών που του χάρισε θαυμαστές όπως ο Frank Sinatra, η Lady Gaga και η Amy Winehouse, πέθανε σε ηλικία 96 ετών.

Ως ένας από τους τελευταίους μεγάλους τραγουδιστές σαλούν των μέσων του 20ού αιώνα, ο Μπένετ συχνά έλεγε ότι η φιλοδοξία της ζωής του ήταν να δημιουργήσει “έναν κατάλογο επιτυχιών και όχι δίσκους επιτυχιών”.

Κυκλοφόρησε περισσότερα από 70 άλμπουμ, εξασφάλισε 19 Grammy και απολάμβανε βαθιά και διαρκή αγάπη από τους θαυμαστές και τους συναδέλφους του καλλιτέχνες.

Sinéad O’Connor (1966 – 2023)

Η Σινέντ Ο’ Κόνορ^[17], η ταλαντούχα Ιρλανδή τραγουδοποιός που έγινε σούπερ σταρ στα μέσα της δεκαετίας του 20, πέθανε σε ηλικία 56 ετών.

Γνωστή για το ξυρισμένο της κεφάλι και τον ειλικρινή της χαρακτήρα^[18], η Ο’ Κόνορ ξεκίνησε την καριέρα της τραγουδώντας στους δρόμους του Δουβλίνου και σύντομα απέκτησε διεθνή φήμη, κάνοντας αίσθηση το 1990 με τη διασκευή της στην μπαλάντα του Prince “Nothing Compares 2 U^[19]“.

Απέκτησε τέσσερα παιδιά, ωστόσο είχε συγκλονίσει την παγκόσμια κοινή γνώμη όταν έχασε πρόωρα τον γιο της, που αυτοκτόνησε μόλις στα 17 του χρόνια τον Ιανουάριο του 2022.

Shane MacGowan (1957 – 2023)

Ο Shane MacGowan^[20], η θρυλική μορφή της ιρλανδικής φολκ και πανκ μουσικής και ο εμβληματικός τραγουδιστής των The Pogues, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 65 ετών.

Το αποκορύφωμα της επιτυχίας του ήρθε με την αγαπημένη επιτυχία των The Pogues “Fairytale of New York” το 1987, με τη συμμετοχή της αείμνηστης Kirsty MacColl.

Έγινε παγκόσμιο φαινόμενο, φτάνοντας στο νούμερο δύο των βρετανικών charts και καθιερώθηκε ως διαχρονικό κλασικό τραγούδι της χριστουγεννιάτικης περιόδου, δίπλα σε ονόματα όπως οι Slade, Mariah Carey και Wham!

Πέρα από τη μουσική του, ο MacGowan έγινε γνωστός για τον ταραχώδη τρόπο ζωής του, που χαρακτηριζόταν από την υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ, το κάπνισμα, τη χρήση ναρκωτικών και τα σπασμένα, σάπια δόντια του.

References

1. ^{^} τη μουσική (www.euronews.com)
2. ^{^} Φρεντ Ουάιτ (gr.euronews.com)
3. ^{^} Τζεφ Μπεκ (gr.euronews.com)
4. ^{^} Λίζα Μαρί Πρίσλεϊ (gr.euronews.com)
5. ^{^} Μπερτ Μπάκαρακ (gr.euronews.com)
6. ^{^} δεκάδων άλλων επιτυχιών (www.euronews.com)
7. ^{^} Bobby Caldwell (www.euronews.com)
8. ^{^} από διάφορους καλλιτέχνες του χιπ-χοπ (www.euronews.com)
9. ^{^} Ριουίτσι Σακαμότο (gr.euronews.com)
10. ^{^} μουσικός παγκόσμιας κλάσης (www.euronews.com)
11. ^{^} Χάρι Μπελαφόντε (gr.euronews.com)
12. ^{^} Άντι Ρουρκ (gr.euronews.com)
13. ^{^} Τίνα Τέρνερ (gr.euronews.com)
14. ^{^} μια σειρά από επιτυχίες (www.euronews.com)
15. ^{^} Άστρουντ Ζιλμπέρτο (gr.euronews.com)
16. ^{^} Τόνι Μπένετ (gr.euronews.com)
17. ^{^} Σινέντ Ο’ Κόνορ (gr.euronews.com)
18. ^{^} ειλικρινή της χαρακτήρα (www.euronews.com)
19. ^{^} “Nothing Compares 2 U (www.euronews.com)
20. ^{^} Shane MacGowan (gr.euronews.com)

Αυτό το άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά στα Αγγλικά^[1]

Κρυμμένο στη βόρεια Αρμενία υπάρχει ένα μαγικό μέρος όπου οι θαυμαστές του JRR Tolkien μπορούν να ζήσουν τη φαντασίωσή τους για τον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών.

Βαθιά μέσα στο χιονισμένο δάσος του Ντιλιζάν^[2], δύο αδέλφια έχουν χτίσει ένα χωριό σε στιλ χόμπιτ που υποδέχεται επισκέπτες από όλο τον κόσμο.

Το συμπλέγμα των εξοχικών κατοικιών συνδέεται με το εμπνευσμένο από τα χόμπιτ ξενοδοχείο τους, Cozy House, το οποίο άνοιξε το 2019.

Ένας ξενώνας χόμπιτ στη βόρεια Αρμενία

Κάθε εξοχικό σπίτι του χωριούέχει κατασκευαστεί προσεκτικά για να αναδημιουργήσει την ατμόσφαιρα της επικής τριλογίας του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών.

Τα σπιτάκια^[3] έχουν στρογγυλές ξύλινες πόρτες βαμμένες σε έντονα χρώματα και παράθυρα σε χαριτωμένα σχήματα.

Στο εσωτερικό του εστιατορίου του χωριού, οι τοίχοι είναι καλυμμένοι με ιδιόμορφα έργα τέχνης – τα λέπια ενός ψαριού είναι φτιαγμένα από παλιούς δίσκους βινυλίου, ενώ το κέλυφος ενός σαλιγκαριού αποκαλύπτει έναν κρυμμένο μεγεθυντικό φακό.

Κάθε πύλη, πόρτα, μεντεσές και παράθυρο έχει φτιαχτεί ειδικά για να μιμηθεί τη χώρα των μικρών ανθρώπων του Τόλκιν^[4].

Το ξενοδοχείο Cozy House και τα σπίτια του προσελκύουν ανθρώπους που αναζητούν κάτι λίγο ανορθόδοξο.

Στα βάθη του χειμώνα, το φανταστικό χωριουδάκι έχει μετατραπεί σε μια χιονισμένη χώρα θαυμάτων, προς μεγάλη ευχαρίστηση των επισκεπτών.

References

1. ^{^} Αγγλικά (www.euronews.com)
2. ^{^} χιονισμένο δάσος του Ντιλιζάν (el.wikipedia.org)
3. ^{^} σπιτάκια (www.euronews.com)
4. ^{^} του Τόλκιν (www.euronews.com)

Η πρόεδρος του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ παραιτήθηκε μετά τις κατηγορίες για λογοκλοπή και την οργή για τα σχόλιά της για αντισημιτισμό. Η Κλοντίν Γκέι είχε βρεθεί εδώ και καιρό αντιμέτωπη με ισχυρές πιέσεις για να παραιτηθεί. 

Σε επιστολή που ανακοινώνει την παραίτησή της, είπε ότι ήταν προς το «καλύτερο συμφέρον» του πανεπιστημίου να παραιτηθεί. «Ήταν θλιβερό να αμφισβητούνται οι πεποιθήσεις μου για την αντιμετώπιση του μίσους και τη διατήρηση της ακαδημαϊκής αυστηρότητας», είπε.

Η Δρ Γκέι υπηρέτησε στον ρόλο για έξι μήνες και ήταν η πρώτη μαύρη και μόλις η δεύτερη γυναίκα που διορίστηκε στην ηγεσία του Χάρβαρντ.

Κατά τη διάρκεια μιας ακρόασης στο Κογκρέσο τον περασμένο μήνα, η Κοντίν Γκέι είπε ότι οι εκκλήσεις για δολοφονία Εβραίων είναι αποκρουστικές. Πρόσθεσε, ωστόσο, ότι θα εξαρτηθεί από το πλαίσιο εάν τέτοια σχόλια θα συνιστούσαν παραβίαση του κώδικα συμπεριφοράς του Χάρβαρντ σχετικά με τον εκφοβισμό και την παρενόχληση.

Αυτό το σχόλιο προκάλεσε οργισμένες αντιδράσεις και αργότερα ζήτησε συγγνώμη σε συνέντευξή της στη φοιτητική εφημερίδα του πανεπιστημίου. Έκτοτε, τα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης ανακάλυψαν αρκετές περιπτώσεις πιθανής λογοκλοπής στο ακαδημαϊκό της αρχείο. Το συμβούλιο του Χάρβαρντ ερεύνησε τις υποθέσεις τον περασμένο μήνα και βρήκε δύο δημοσιευμένες εργασίες που απαιτούσαν πρόσθετη αναφορά. Το συμβούλιο, ωστόσο, είπε ότι δεν βρέθηκαν παραβιάσεις του κανονισμού.

Στο κυνήγι του χαμένου θησαυρού έχουν ριχτεί μικροί και μεγάλοι στο Ηνωμένο Βασίλειο, αναζητώντας αντικείμενα ηλικίας άνω των 200 ετών στα χωράφια της βρετανικής εξοχής. Ο 14χρονος Πάτρικ Χούπερ καθημερινά ψάχνει με ανιχνευτή μετάλλων καθώς έχει και το δικό του κανάλι στο youtube, αφιερωμένο στην αναζήτηση θησαυρών.

«Είναι πράγματι κυνήγι θησαυρού. Βγαίνουμε έξω και κάποιες φορές βρίσκουμε μόνο σκουπίδια αλλά ποτε δεν ξέρεις. Κάποια μέρα μπορεί να ακούσω ένα μπιμπ και να βρω κάτι που θα μου αλλάξει τη ζωή για πάντα» λέει ο Πάτρικ Χούπερ.

Το υπουργείο Πολιτισμού αναφέρει ότι το 2022 βρέθηκαν πάνω από 1300 αντικείμενα αξίας, τα περισσότερα των τελευταίων 30 ετών. Είναι επίσης η ένατη σερί χρονιά που εντοπίζονται πάνω από 1000 τέτοια αντικείμενα, όπως κοσμήματα του 7ου και του 8ου αιώνα, κάτι που έχει την εξήγήσή του.

«Οι αγρότες έχουν πολύ ισχυρά μηχανήματα που πάνε όλο και πιο βαθιά στο έδαφος. Βλέπουμε ολοένα και περισσότερους ανθρώπους να ψάχνουν με ανιχνευτές μετάλλων τα χωράφια. Και αυτοί οι ανιχνευτές είναι πιο ισχυροί. Μπορούν να ψάχνουν σε ολοένα και μεγαλύτερο βάθος» λέει ο Τιμ Πέστελ, διευθυντής αρχαιολογίας στο μουσείο του κάστρου του Νόριτς.