The Impartial Press

Το Κρεμλίνο δήλωσε σήμερα ότι δεν ανησυχεί για ενδεχόμενη σύλληψη του Βλαντίμιρ Πούτιν, σε βάρος του οποίου έχει εκδοθεί ένταλμα σύλληψης από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο (ΔΠΔ), κατά την προσεχή επίσκεψή του στη Μογγολία, μια χώρα που είναι μέλος του ΔΠΔ και θα μπορούσε να τον συλλάβει, όταν βρεθεί στο έδαφός της.

«Δεν υπάρχει ανησυχία. Έχουμε έναν εξαιρετικό διάλογο με τους Μογγόλους φίλους μας», δήλωσε στους δημοσιογράφους ο εκπρόσωπος της ρωσικής προεδρίας Ντμίτρι Πεσκόφ, προσθέτοντας πως «βέβαια, όλες οι πτυχές της επίσκεψης έχουν προετοιμαστεί προσεκτικά».

Ο Βλαντίμιρ Πούτιν αναμένεται στις 3 Σεπτεμβρίου στη Μογγολία, πρώτη επίσκεψή του στο έδαφος ενός κράτους που έχει υπογράψει το Καταστατικό της Ρώμης μετά την έκδοση από το ΔΠΔ εντάλματος σύλληψης σε βάρος του τον Μάρτιο του 2023.

Ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου δήλωσε ακόμη ότι το γραφείο του προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν δεν έχει κάνει οποιεσδήποτε συμφωνίες με τον διευθύνοντα σύμβουλο του Telegram Πάβελ Ντούροφ.

Ο Ντμίτρι Πεσκόφ δήλωσε πως, εξ όσων γνωρίζει, ο Πούτιν δεν έχει συναντήσει ποτέ τον Ντούροφ.

Γάλλος δικαστής απήγγειλε κατηγορίες σε βάρος του Ντούροφ την Τετάρτη για φερόμενη συνέργεια στη διαχείριση μιας πλατφόρμας που επιτρέπει παράνομες συναλλαγές, εικόνες σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών, διακίνηση ναρκωτικών και απάτη.

Ο δικηγόρος του Ντούροφ είπε χθες, Πέμπτη, πως είναι παράλογο να υποτεθεί πως ο γεννημένος στη Ρωσία επιχειρηματίας στον τομέα της τεχνολογίας θα πρέπει να θεωρηθεί υπεύθυνος για οποιαδήποτε εγκλήματα διαπράχθηκαν στην εφαρμογή.

Ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου είπε ακόμη πως οι έρευνες για διαφθορά σε βάρος Ρώσων αξιωματούχων στον τομέα της άμυνας περιλαμβάνουν «σοβαρές κατηγορίες» που θα οδηγήσουν σε δίκες στα δικαστήρια.

Στρατιωτικό δικαστήριο στη Μόσχα έθεσε υπό κράτηση αυτή την εβδομάδα τον Πάβελ Ποπόφ, πρώην αναπληρωτή υπουργό Άμυνας, ως ύποπτο για απάτη, στην πιο πρόσφατη από μια σειρά ερευνών για διαφθορά σε βάρος αξιωματούχων που συνδέονται με τον πρώην υπουργό Άμυνας Σεργκέι Σοϊγκού.

Όταν του ζητήθηκε να σχολιάσει τις έρευνες, ο Πεσκόφ είπε: «Πράγματι, απαγγέλλονται σοβαρές κατηγορίες.

»Αυτή είναι η συστηματική εργασία των υπηρεσιών επιβολής του νόμου», δήλωσε. «Δεν μπορούμε να μιλήσουμε για περισσότερες λεπτομέρειες. Όταν ολοκληρωθεί η έρευνα, θα υπάρξει δίκη».

Χρήματα σε αντάλλαγμα για μεταρρυθμίσεις. Το Νέο Αναπτυξιακό Σχέδιο για τα Δυτικά Βαλκάνια, που εγκρίθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή το Νοέμβριο θα φέρει συνολικά 6 δισεκατομμύρια ευρώ στην περιοχή, συμπεριλαμβανομένης της Σερβίας. Για να λάβουν τα χρήματα οι χώρες θα πρέπει να υιοθετήσουν προγράμματα μεταρρυθμίσεων που θα φέρουν την περιοχή πιο κοντά στην ΕΕ στο πλαίσιο της προετοιμασίας της ένταξης. Η Σερβία έχει ετοιμάζει μια ατζέντα μεταρρυθμίσεων η οποία βρίσκεται τώρα στα χέρια της Κομισιόν και είναι στη φάση των εσωτερικών διαβουλεύσεων.

«Δεν έχει απομείνει πολλή δουλειά, έχει απομείνει λίγος χρόνος, με την έννοια ότι στις αρχές Σεπτεμβρίου, πρώτα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και στη συνέχεια τα κράτη μέλη θα πρέπει να επιβεβαιώσουν τις μεταρρυθμιστικές ατζέντες μας, πέντε, δυστυχώς η Βοσνία Ερζεγοβίνη δεν έχει προετοιμάσει πλήρως το έγγραφο, για να ετοιμάσει μια πρότυπη συμφωνία σχετικά με την οικονομική επιχορήγηση, τα χρήματα που θα μας έρθουν και το δάνειο που θα δώσει η Κομισιόν για εμάς» δήλωσε η υπουργός Ευρωπαϊκής Ενσωμάτωσης της Σερβίας, Τάνια Μίστσεβιτς.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εξηγεί στο euronews ότι η οικονομική στήριξη θα εξαρτηθεί από την επιτυχή εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων.

Οι μεταρρυθμίσεις στην ατζέντα χωρίζονται σε ποσοτικές και ποιοτικές και θα χρησιμεύσουν ως προϋποθέσεις για τις πληρωμές και κάθε βήμα, ενώ θα υπάρχει ένα χρονικό πλαίσιο για την εφαρμογή. Τα κατάλληλα κονδύλια θα αποδεσμεύονται δύο φορές το χρόνο, με βάση το αίτημα του δικαιούχου των κονδυλίων και την επαλήθευση από την Επιτροπή με την επιφύλαξη τριών προϋποθέσεων. Η προχρηματοδότηση προβλέπεται μέχρι το 2024.

Οι όροι που περιλαμβάνονται απαιτούν μεταξύ άλλων τον σεβασμό των δημοκρατικών μηχανισμών, δηλαδή πολυκομματικό κοινοβούλιο, ελεύθερες και δίκαιες εκλογές, πλουραλισμό των μέσων ενημέρωσης, ανεξάρτητη δικαιοσύνη και κράτος δικαίου. Το Βελιγράδι και η Πρίστινα έχουν επίσης μια πρόσθετη προϋπόθεση, την εξομάλυνση των σχέσεών τους.

«Αυτοί είναι οι περισσότεροι πολιτικοί όροι και η ΕΕ θα τους εφαρμόσει ή όχι ανάλογα με την πολιτική της εκτίμηση. Επομένως μπορούμε να περιμένουμε ότι θα υπάρξει κάποια ευελιξία και όσον αφορά αυτή τη μεταρρυθμιστική ατζέντα, θα τηρείται ήδη αυστηρά αν κάτι έχει εφαρμοστεί ή όχι εντός των συγκεκριμένων προθεσμιών» δήλωσε ο αναλυτής Αλεξάνταρ Ίβκοβιτς.

Από τα προαναφερθέντα έξι δισεκατομμύρια, τα δυο θα καταβληθούν απευθείας στους προϋπολογισμούς των χωρών, ενώ τα 4 θα είναι δάνεια. Σύμφωνα με ορισμένες, ανεπίσημες ακόμα εκτιμήσεις, η Σερβία θα μπορούσε να λάβει ένα δισεκατομμύριο και 630 εκατομμύρια ευρώ.

Αγώνα δρόμου κάνουν οι γονείς (και) στην Γερμανία προκειμένου να καλύψουν τα αυξημένα σχολικά έξοδα ενόψει της έναρξης της νέας σχολικής χρονιάς.

Η Λέλα Γκρισμπαχ είναι ακαδημαϊκός στο Βερολίνο. Καθημερινά προσπαθεί να εξισορροπήσει ανάμεσα στην φροντίδα των δύο παιδιών της και την καριέρα της, προετοιμάζοντας τις παραδόσεις της στο πανεπιστήμιο.

Κάθε χρόνο αυτήν την περίοδο, η ίδια και ο σύζυγός της λαμβάνουν από το σχολείο μια λίστα με όλα τα εφόδια που χρειάζονται τα παιδιά τους, ενόψει της επιστροφής τους στις τάξεις. Το κόστος μπορεί και να ανέλθει στα 300 ευρώ για κάθε παιδί.

«Την πρώτη φορά που είδα την λίστα, έπαθα σοκ, επειδή υπάρχουν πολλά πράγματα, αλλά από τη αλλη πλευρά είναι εντάξει, τουλάχιστον γνωρίζεις έγκαιρα και αναλυτικά τι χρειάζεται το παιδί σου, αλλά όλα αυτά είναι πολύ ακριβά», εξηγεί η Λέλα Γκρίσμπαχ.

ΟΙ οικογένειες με παιδιά αντιμετωπίζουν με μεγαλύτερη ένταση τα προβλήματα που δημιουργούνται από την αύξηση του κόστους ζωής στην Γερμανία. Η εθνική στατιστική αρχή εκτιμά ότι τα εξοδα για τα σχολικά εφόδια όπως μολύβια και βιβλία αυξηθηκαν κατά 5 ως 13% σε σχέση με δυο χρόνια πριν^[1].

Οι γονείς που χρειάζονται οικονομική υποστηριξη, μπορούν να λάβουν από το κράτος 195 ευρώ ανα παιδί για τις ανάγκες του στο σχολείο. Ωστοσο η Ενωση Προστασίας Παιδιών του Βερολίνου υποστηρίζει ότι δεν είναι αρκετά. Μονο οι τσάντες κοστίζουν 150 ευρώ, αν κάποιος αναζητήσει ειδικές κατασκευές ώστε να προτατευονται η πλάτη και οι ώμοι των μαθητών.

Το κόστος μπορεί πάντως να διαφέρει από το ένα κρατίδιο στο άλλο. Τα γεύματα στο σχολείο δίνονται δωρεάν στα παιδιά από την πρώτη ως και την έκτη Δημοτικού στο Βερολίνο^[2]. Αλλά στο Αμβουργο κοστίζουν το πολύ 4 ευρώ και 35 σεντς.

«Οι μαθητές μπορούν να λάβουν δωρεάν εκπαίδευση στη Γερμανια ακόμα και όταν τα παιδιά πάνε στο πανεπιστημιο. Ομως αυξάνεται ο αριθμος των γονέων που επιλέγουν να πληρώσουν στέλνοντας τα παιδιά τους σε ιδιωτικά σχολεία. Ενας ειδικος υποστηριζει οτι αυτο μπορεί να οφείλεται εξαιτίας της αθξανόμενης μετανάστευσης στην Γερμανια», μεταδίδει από το Βερολίνο η δημοσιογράφος του euronews Κριστίνα Γιοβανόβσκι.

Εξηγεί ο Μαρσέλ Χελμπιγκ, καθηγητής στο Ινστιτούτο Λάιμπνιζ: «Οταν τους ρωτάς, “τι ειναι καλύτερο στα ιδιωτικά σχολεία”, υποστηρίζουν ότι είναι το εκπαιδευτικό πρόγραμμα ή το πρόγραμμα σπουδών ή κάτι τέτοιο, αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις, εδώ στην Γερμανία είναι ότι το επίπεδο μεταξύ των παιδιών των μεταναστών, μεταξύ των φτωχότερων παιδιών, είναι ακόμη χαμηλότερο και αυτό μπορεί να είναι κάτι που έχει αντίκτυπο».

Ο πληθωρισμός έπεσε στο πιο χαμηλό ποσοστό του εδω και περισσότερα από τρια χρονια στην Γερμανια. Ωστόσο η Λέλα Γκρίσμπαχ αισθάνεται ακόμα οικονομική πίεση ως εργαζόμενη μητέρα.

Υποστηρίζει ότι οι γονείς λαμβάνουν μεγαλύτερη στήριξη στην γενέτειρά της, την Γεωργία, όπου οι συγγενείς έχουν πιο ενεργο ρόλο στην βοήθεια που δινεται για την ανατροφή των παιδιών.

«Εχω την εντυπωση ότι το κοστος γινεται ολοένα και πιο υψηλό επειδή τα πάντα γίνονται πιο ακριβά. Και αυτό έχει σαν συνέπεια τα πάντα αυτόματα να ειναι καθε χρονο ακριβά», λέει η Λέλα Γκρίσμπαχ.

Στην κορυφή όλων των εξόδων που υπάρχουν για μια εργαζόμενη μητερα σαν τη Λέλα είναι η ανεύρεση και πληρωμή babysitter για να φροντίζει τα παιδιά τις ώρες που η ίδια βρίσκεται στην δουλειά της.

References

1. ^{^} τα εξοδα για τα σχολικά εφόδια όπως μολύβια και βιβλία αυξηθηκαν κατά 5 ως 13% σε σχέση με δυο χρόνια πριν (www.destatis.de)
2. ^{^} δωρεάν στα παιδιά από την πρώτη ως και την έκτη Δημοτικού στο Βερολίνο (www.berlin.de)

Όσο φιλόδοξο είναι το έργο ηλεκτρικής διασύνδεσης Ισραήλ- Κύπρου – Ελλάδας, άλλες τόσες προκλήσεις αντιμετωπίζει.^[1][2]

Η ιδέα για το έργο γεννήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 2010, με στόχο να συμβάλει στην ενεργειακή ανεξαρτησία της Κύπρου^[3] και την επίτευξη των στόχων για πράσινη ενέργεια.

Κατάφερε να εξασφαλίσει τον χαρακτηρισμό Έργο Κοινού Ενδιαφέροντος (PCIs) και μία γενναιόδωρη επιχορήγηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση^[4] (657 εκατ. ευρώ), ωστόσο οι εργασίες δεν προχωράνε.

Ο ελληνικός ΑΔΜΗΕ,^[5] θυγατρική του οποίου είναι η εταιρεία Great Sea Interconnector,  που υλοποιεί το έργο, προειδοποιεί ότι αν δεν δοθεί σύντομα «πράσινο φως» από την κυπριακή πλευρά, το έργο κινδυνεύει με ακύρωση.

Κύριο σημείο τριβής είναι πόσο θα πληρώσουν οι καταναλωτές στην Κύπρο για το έργο αυτό και τι θα γίνει αν -λόγω γεωπολιτικών κινδύνων- τελικά το έργο δεν πραγματοποιηθεί.

Σε αντίθεση με την ελληνική Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας που συμφώνησε οι Έλληνες καταναλωτές να πληρώνουν για το έργο από την έναρξη των εργασιών, η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας Κύπρου (ΡΑΕΚ) ζητά οι Κύπριοι καταναλωτές να πληρώσουν εφόσον ολοκληρωθεί το έργο και διασφαλιστεί ότι το καλώδιο θα λειτουργήσει.

Το euronews μίλησε με τον βουλευτής του ΔΗΚΟ, Χρύση Παντελίδη, που είναι μέλος τόσο της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Ενέργειας όσο και της κοινοβουλευτικής Επιτροπής Οικονομικών της Κύπρου για μας εξηγήσει γιατί η Κύπρος «βάζει φρένο» σε ένα έργο που θα οφελήσει καταρχάς και κυρίως τους Κύπριους πολίτες.

Η αίσθηση που υπάρχει στην Ελλάδα είναι ότι αυτό το έργο από το οποίο καταρχάς και κυρίως θα επωφεληθεί ο πολίτης της Κύπρου, κινδυνεύει να μην προχωρήσει και να ακυρωθεί λόγω ενεργειών της κυπριακής πλευράς. Ισχύει αυτό; Και αν ναι, ποια είναι τα προβλήματα; Ποια είναι τα θέματα που θέτει η Κύπρος; 

Χρ. Παντελίδης: «Δεν θα έλεγα ότι ισχύει κάτι τέτοιο. Αντίθετα η Κύπρος θα ήθελε πάρα πολύ- και θέλει πάρα πολύ- να προχωρήσει το έργο, ακριβώς γιατί αντιλαμβανόμαστε την μεγάλη σημασία του.

Όπως ξέρετε, η Κύπρος είναι η μόνη χώρα μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης που αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη σε ένα ενιαίο ηλεκτρικό δίκτυο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κάτι που θα επιτευχθεί αν -με το καλό- υλοποιηθεί αυτό το έργο της ηλεκτρικής διασύνδεσης.

Από κει και πέρα όμως, υπάρχουν συγκεκριμένα στοιχεία τα οποία αφορούν την οικονομική βιωσιμότητα του έργου, αλλά δυστυχώς υπάρχει και το γεωπολιτικό ρίσκο, λόγω της επεκτατικής, επιθετικής, προβληματικής συμπεριφοράς και δράσης της Τουρκίας, τόσο στην ξηρά όσο και στη θάλασσα. Επομένως, ενώ δεν υπάρχει κανείς που να μη θέλει το έργο, είναι προφανές ότι υπάρχει μια ανησυχία και ένας προβληματισμός για το πώς θα διασφαλίσουμε την υλοποίηση. Ουδείς θα ήθελε να πληρώσει ένα τέτοιο έργο και τελικά να μην ολοκληρωθεί ποτέ, λόγω γεωπολιτικών εξελίξεων και πολύ συγκεκριμένα λόγω της στάσης που ενδεχομένως να κρατήσει στο μέλλον η Τουρκία.»

Είναι όμως ρεαλιστικό να διασφαλίσετε ότι το έργο θα ολοκληρωθεί;

«Οποιοδήποτε τέτοιου είδους έργο έχει ένα συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα, ένα συγκεκριμένο πλάνο και μια συγκεκριμένη ανάλυση κόστους -οφέλους.

Χωρίς την ύπαρξη γεωπολιτικού ρίσκου δεν αμφισβητεί κανείς ότι η κατασκευάστρια εταιρεία θα κατασκευάσει το καλώδιο, ούτε ότι η εταιρεία που θα το πόντισει στη θάλασσα θα το πράξει.

Αυτό που μας ανησυχεί – και επαναλαμβάνω, θέλουμε να γίνει το έργο, πρέπει να γίνει το έργο, -αλλά δεν μπορεί να αφεθεί το γεωπολιτικό ρίσκο στις στα χέρια των πολιτών.

Η διαμάχη η οποία έχει προκύψει είναι για το αν θα αρχίσουν οι καταναλωτές να πληρώνουν από τώρα αυτό το έργο. Εάν λοιπόν αρχίσουν οι καταναλωτές να πληρώνουν για αυτό το έργο και δεν ολοκληρωθεί ποτέ, αντιλαμβάνεστε ότι υπάρχει μια ανησυχία. Για αυτό και λέω, χωρίς να έχω κανένα απολύτως δισταγμό, ότι θα πρέπει οι διεθνείς οργανισμοί και τα κράτη που εμπλέκονται να διασφαλίσουν ότι αυτό το λεγόμενο γεωπολιτικό ρίσκο δεν θα αποδειχθεί γεγονός.

Και ποιοι είναι οι διεθνείς θεσμοί; Πρώτα και κύρια η Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία θέλει τα κράτη μέλη της να συνδέονται σε ένα κοινό ηλεκτρικό δίκτυο.»

Πώς μπορεί ρεαλιστικά και πρακτικά να υπάρξει αυτή η διασφάλιση; 

«Δεν είναι ζήτημα διασφάλισης αυτή την ώρα. Είναι ζήτημα διασφάλισης την ώρα που το καλώδιο θα αρχίσει να τοποθετείται στο βυθό. 

Δηλαδή θέλετε να υπάρξει κάποια περιφρούρηση των έργων;

«Υπάρχουν ασφαλιστικές δικλείδες οι οποίες μπορούν να τεθούν και σε σχέση με τα συμβόλαια τα οποία γίνονται και σε σχέση με τη χρηματοδότηση.

Για να το θέσω διαφορετικά, πιστεύει κανείς ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση διαθέτει 657 εκατομμύρια, γιατί αυτή είναι η χορηγία που δίνει η Ευρωπαϊκή Ένωση στο έργο, και θα ήθελε να δώσει αυτά τα χρήματα, αλλά το έργο να μην ολοκληρωθεί; Προφανώς όχι. Για αυτό μίλησα για την ανάγκη η Ευρωπαϊκή Ένωση, ως ένας ισχυρός διεθνής οργανισμός, αλλά και τα κράτη που εμπλέκονται, δηλαδή η Ελλάδα και η Κύπρος, να βεβαιωθούν ότι αυτό το έργο θα υλοποιηθεί.»

Πώς θα γίνει αυτό αυτό; Αυτό σας ρωτάω…

«Αναλαμβάνοντας το γεωπολιτικό δίσκο, δηλαδή αναλαμβάνοντας την εξέλιξη των εργασιών του έργου, μέχρις ότου ολοκληρωθεί.

Να το θέσω διαφορετικά: δεν είναι το πιο δόκιμο και το πιο λογικό -και αυτό μπορεί να το καταλάβει ο καθένας- να πληρώνουν οι καταναλωτές ένα έργο που δεν θα τελειώσει. Επομένως, αναμένεται από τους καταναλωτές, από τους πολίτες, από αυτούς τους οποίους αντιπροσωπεύουμε εμείς ως βουλευτές, ότι οι χώρες και η Ευρωπαϊκή Ένωση θα διασφαλίσουν ότι το έργο θα υλοποιηθεί. Και δεν είναι κάτι ιδιαίτερα πολύπλοκο ή σύνθετο που ζητούμε.

Ξέρετε πολύ καλά ότι υπάρχουν πολλά τηλεπικοινωνιακά καλώδια για παράδειγμα, που συνδέουν την Κύπρο με την υπόλοιπη Ευρώπη και τον υπόλοιπο κόσμο. Δεν υπήρξε πρόβλημα στην πόντιση αυτών των καλωδίων. Δδεν θέλουμε να υπάρξει πρόβλημα ούτε στη συγκεκριμένη περίπτωση.

Γιατί αν υπάρξει πρόβλημα, δεν θα ολοκληρωθεί το έργο. Επομένως, δεν πρέπει αυτό το ρίσκο να το επωμισθούν μόνο οι καταναλωτές και αυτό είναι απολύτως λογικό. Υπάρχουν ασφαλιστικές δικλείδες, θέλω να πιστεύω ότι αυτές τις ώρες συζητούνται αυτές οι ασφαλιστικές δικλείδες -και σε επίπεδο συμβολαίων και σε σχέση με τον ρόλο που έχουν και οι χώρες και η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι κατασκευάστριες εταιρείες-, έτσι ώστε να βεβαιωθούμε πως αυτό το έργο θα ολοκληρωθεί.»

Οι καταναλωτές και στην Ελλάδα και στην Κύπρο καλούνται να πληρώσουν μέρος αυτού του έργο. Γιατί θα το πληρώσουν αυτό το έργο; Θα διασφαλίσει για τους ίδιους χαμηλότερες τιμές;

«Ναι, θα διασφαλίσει χαμηλότερες τιμές στην ενέργεια, ειδικά για τους Κύπριους καταναλωτές, οι οποίοι πληρώνουν αρκετά ψηλά την κάθε κιλοβατώρα που καταναλώνουν, περίπου στα 34 σεντ αυτή τη στιγμή που μιλούμε.

Θα διασφαλίσει χαμηλότερη τιμή και επαναλαμβάνω: Οι Κύπριοι και η Κύπρος ως χώρα και οι καταναλωτές της θέλουμε να γίνει αυτή η ηλεκτρική διασύνδεση.

Πέρα όμως από τιμή, που ευελπιστούμε και οι αναλύσεις δείχνουν ότι θα είναι χαμηλότερη από τη σημερινή, είναι προφανές ότι με τη σύνδεση ενός νησιού σε ένα ενιαίο δίκτυο διασφαλίζεται μεγαλύτερη ενεργειακή ασφάλεια και σταθερότητα, παύει να είναι απομονωμένη η Κύπρος από την υπόλοιπη Ευρώπη ή από τον υπόλοιπο κόσμο σε ότι αφορά τα ενεργειακά.

Επίσης εάν αυτή η σύνδεση υλοποιηθεί και συνεχίσει και προς το Ισραήλ, μια χώρα δηλαδή εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αντιλαμβάνεστε ότι η Κύπρος μετατρέπεται και σε ένα ενεργειακό κόμβο, ενώ παράλληλα θα έχει τη δυνατότητα να αξιοποιήσει σε μεγαλύτερο βαθμό και τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας που διαθέτει και γενικώς θα μπορέσει να διασφαλίσει μια καλύτερη ενεργειακή σταθερότητα.»

Ποιο θα είναι το όφελος για τους Έλληνες καταναλωτές, που καλούνται μάλιστα να πληρώσουν από την αρχή της έναρξης των εργασιών ;

«Καταρχάς να διευκρινίσω ότι οι καταναλωτές της Ελλάδας όντως έχουν αποδεχτεί μέσω της αρμόδιας ρυθμιστικής αρχής κάτι τέτοιο. Αλλά είναι πολύ μικρότερο το ποσοστό που καλούνται να πληρώσουν, η αναλογία είναι περίπου 30 – 70 και είναι λογικό, εφόσον η διασύνδεση θα καταλήξει στην Κύπρο.

Οι Κύπριοι καταναλωτές -για να μην υπάρχει οποιαδήποτε παρεξήγηση- δεν αρνούνται να πληρώσουν το μερίδιο που τους αναλογεί για ένα τέτοιο σημαντικό έργο. Αυτό που θέλουμε όμως είναι να διασφαλιστεί ότι το έργο θα γίνει και όχι να πληρώνουμε για ένα έργο που ενδεχομένως να μην γίνει. Δεν λέω ότι δεν θα γίνει, δεν θέλω να είμαι μάντης κακών. Αντίθετα ο ίδιος σας έχω πει ότι υπάρχουν για παράδειγμα τηλεπικοινωνιακά καλώδια. Ο ίδιος σας λέω ότι υπάρχουν ασφαλιστικές δικλείδες στα συμβόλαια των κολοσσών του εμπλέκονται που να διασφαλίζουν κάτι τέτοιο.» 

Το όφελος για τους Έλληνες καταναλωτές, ποιο θα είναι; 

«Αυτό δεν μπορώ να το απαντήσω. Είμαι βέβαιος ότι το γνωρίζει πολύ καλύτερα και η ελληνική κυβέρνηση και όλοι και ο ελλαδικός ανάδοχος του έργου, αλλά και η ρυθμιστική αρχή της χώρας που έχει εγκρίνει όσα έχει εγκρίνει μέχρι στιγμής. Δεν μπορώ να μιλήσω με αριθμούς, ούτε μπορώ να μιλήσω για το όφελος που έχουν οι Ελλαδίτες συμπολίτες μας.»

Η Κύπρος α φιλοδοξεί να αναδειχθεί σε έναν ενεργειακό κόμβο για την Νοτιοανατολική Ευρώπη. Θεωρείτε ότι είναι εφικτός αυτός ο στόχος; 

«Μέσα από αυτό το κωλάδιο ναι, είναι εφικτός. Και ειδικά αν αυτό το καλώδιο προεκταθεί και προς το Ισραήλ, το οποίο είναι και ένας σημαντικός παραγωγός ενέργειας, αλλά είναι και μια χώρα εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μια χώρα που πρωταγωνιστεί στο χώρο της Μέσης Ανατολής. Μπορεί ο καθένας να αντιληφθεί αν από τη σύνθεση αυτή θα ωφεληθεί και η ευρύτερη περιοχή, αλλά και η Ευρωπαϊκή Ένωση στην οποία ανήκουμε. Γι αυτό και εγώ προσωπικά και το κόμμα μου, αλλά θα έλεγα και το σύνολο της κυπριακής κοινωνίας θέλει την υλοποίηση αυτού του γεωστρατηγικής σημασίας ενεργειακού έργου.»

References

1. ^{^} το έργο ηλεκτρικής διασύνδεσης Ισραήλ- Κύπρου – Ελλάδας, (gr.euronews.com)
2. ^{^} προκλήσεις αντιμετωπίζει. (gr.euronews.com)
3. ^{^} ενεργειακή ανεξαρτησία της Κύπρου (gr.euronews.com)
4. ^{^} γενναιόδωρη επιχορήγηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση (gr.euronews.com)
5. ^{^} Ο ελληνικός ΑΔΜΗΕ, (gr.euronews.com)

Όσο φιλόδοξο είναι το έργο ηλεκτρικής διασύνδεσης Ισραήλ- Κύπρου – Ελλάδας, άλλες τόσες προκλήσεις αντιμετωπίζει.^[1][2]

Η ιδέα για το έργο γεννήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 2010, με στόχο να συμβάλει στην ενεργειακή ανεξαρτησία της Κύπρου^[3] και την επίτευξη των στόχων για πράσινη ενέργεια.

Κατάφερε να εξασφαλίσει τον χαρακτηρισμό Έργο Κοινού Ενδιαφέροντος (PCIs) και μία γενναιόδωρη επιχορήγηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση^[4] (657 εκατ. ευρώ), ωστόσο οι εργασίες δεν προχωράνε.

Ο ελληνικός ΑΔΜΗΕ,^[5] θυγατρική του οποίου είναι η εταιρεία Great Sea Interconnector,  που υλοποιεί το έργο, προειδοποιεί ότι αν δεν δοθεί σύντομα «πράσινο φως» από την κυπριακή πλευρά, το έργο κινδυνεύει με ακύρωση.

Κύριο σημείο τριβής είναι πόσο θα πληρώσουν οι καταναλωτές στην Κύπρο για το έργο αυτό και τι θα γίνει αν -λόγω γεωπολιτικών κινδύνων- τελικά το έργο δεν πραγματοποιηθεί.

Σε αντίθεση με την ελληνική Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας που συμφώνησε οι Έλληνες καταναλωτές να πληρώνουν για το έργο από την έναρξη των εργασιών, η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας Κύπρου (ΡΑΕΚ) ζητά οι Κύπριοι καταναλωτές να πληρώσουν εφόσον ολοκληρωθεί το έργο και διασφαλιστεί ότι το καλώδιο θα λειτουργήσει.

Το euronews μίλησε με τον βουλευτής του ΔΗΚΟ, Χρύση Παντελίδη, που είναι μέλος τόσο της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Ενέργειας όσο και της κοινοβουλευτικής Επιτροπής Οικονομικών της Κύπρου για μας εξηγήσει γιατί η Κύπρος «βάζει φρένο» σε ένα έργο που θα οφελήσει καταρχάς και κυρίως τους Κύπριους πολίτες.

Η αίσθηση που υπάρχει στην Ελλάδα είναι ότι αυτό το έργο από το οποίο καταρχάς και κυρίως θα επωφεληθεί ο πολίτης της Κύπρου, κινδυνεύει να μην προχωρήσει και να ακυρωθεί λόγω ενεργειών της κυπριακής πλευράς. Ισχύει αυτό; Και αν ναι, ποια είναι τα προβλήματα; Ποια είναι τα θέματα που θέτει η Κύπρος; 

Χρ. Παντελίδης: «Δεν θα έλεγα ότι ισχύει κάτι τέτοιο. Αντίθετα η Κύπρος θα ήθελε πάρα πολύ- και θέλει πάρα πολύ- να προχωρήσει το έργο, ακριβώς γιατί αντιλαμβανόμαστε την μεγάλη σημασία του.

Όπως ξέρετε, η Κύπρος είναι η μόνη χώρα μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης που αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη σε ένα ενιαίο ηλεκτρικό δίκτυο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κάτι που θα επιτευχθεί αν -με το καλό- υλοποιηθεί αυτό το έργο της ηλεκτρικής διασύνδεσης.

Από κει και πέρα όμως, υπάρχουν συγκεκριμένα στοιχεία τα οποία αφορούν την οικονομική βιωσιμότητα του έργου, αλλά δυστυχώς υπάρχει και το γεωπολιτικό ρίσκο, λόγω της επεκτατικής, επιθετικής, προβληματικής συμπεριφοράς και δράσης της Τουρκίας, τόσο στην ξηρά όσο και στη θάλασσα. Επομένως, ενώ δεν υπάρχει κανείς που να μη θέλει το έργο, είναι προφανές ότι υπάρχει μια ανησυχία και ένας προβληματισμός για το πώς θα διασφαλίσουμε την υλοποίηση. Ουδείς θα ήθελε να πληρώσει ένα τέτοιο έργο και τελικά να μην ολοκληρωθεί ποτέ, λόγω γεωπολιτικών εξελίξεων και πολύ συγκεκριμένα λόγω της στάσης που ενδεχομένως να κρατήσει στο μέλλον η Τουρκία.»

Είναι όμως ρεαλιστικό να διασφαλίσετε ότι το έργο θα ολοκληρωθεί;

«Οποιοδήποτε τέτοιου είδους έργο έχει ένα συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα, ένα συγκεκριμένο πλάνο και μια συγκεκριμένη ανάλυση κόστους -οφέλους.

Χωρίς την ύπαρξη γεωπολιτικού ρίσκου δεν αμφισβητεί κανείς ότι η κατασκευάστρια εταιρεία θα κατασκευάσει το καλώδιο, ούτε ότι η εταιρεία που θα το πόντισει στη θάλασσα θα το πράξει.

Αυτό που μας ανησυχεί – και επαναλαμβάνω, θέλουμε να γίνει το έργο, πρέπει να γίνει το έργο, -αλλά δεν μπορεί να αφεθεί το γεωπολιτικό ρίσκο στις στα χέρια των πολιτών.

Η διαμάχη η οποία έχει προκύψει είναι για το αν θα αρχίσουν οι καταναλωτές να πληρώνουν από τώρα αυτό το έργο. Εάν λοιπόν αρχίσουν οι καταναλωτές να πληρώνουν για αυτό το έργο και δεν ολοκληρωθεί ποτέ, αντιλαμβάνεστε ότι υπάρχει μια ανησυχία. Για αυτό και λέω, χωρίς να έχω κανένα απολύτως δισταγμό, ότι θα πρέπει οι διεθνείς οργανισμοί και τα κράτη που εμπλέκονται να διασφαλίσουν ότι αυτό το λεγόμενο γεωπολιτικό ρίσκο δεν θα αποδειχθεί γεγονός.

Και ποιοι είναι οι διεθνείς θεσμοί; Πρώτα και κύρια η Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία θέλει τα κράτη μέλη της να συνδέονται σε ένα κοινό ηλεκτρικό δίκτυο.»

Πώς μπορεί ρεαλιστικά και πρακτικά να υπάρξει αυτή η διασφάλιση; 

«Δεν είναι ζήτημα διασφάλισης αυτή την ώρα. Είναι ζήτημα διασφάλισης την ώρα που το καλώδιο θα αρχίσει να τοποθετείται στο βυθό. 

Δηλαδή θέλετε να υπάρξει κάποια περιφρούρηση των έργων;

«Υπάρχουν ασφαλιστικές δικλείδες οι οποίες μπορούν να τεθούν και σε σχέση με τα συμβόλαια τα οποία γίνονται και σε σχέση με τη χρηματοδότηση.

Για να το θέσω διαφορετικά, πιστεύει κανείς ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση διαθέτει 657 εκατομμύρια, γιατί αυτή είναι η χορηγία που δίνει η Ευρωπαϊκή Ένωση στο έργο, και θα ήθελε να δώσει αυτά τα χρήματα, αλλά το έργο να μην ολοκληρωθεί; Προφανώς όχι. Για αυτό μίλησα για την ανάγκη η Ευρωπαϊκή Ένωση, ως ένας ισχυρός διεθνής οργανισμός, αλλά και τα κράτη που εμπλέκονται, δηλαδή η Ελλάδα και η Κύπρος, να βεβαιωθούν ότι αυτό το έργο θα υλοποιηθεί.»

Πώς θα γίνει αυτό αυτό; Αυτό σας ρωτάω…

«Αναλαμβάνοντας το γεωπολιτικό δίσκο, δηλαδή αναλαμβάνοντας την εξέλιξη των εργασιών του έργου, μέχρις ότου ολοκληρωθεί.

Να το θέσω διαφορετικά: δεν είναι το πιο δόκιμο και το πιο λογικό -και αυτό μπορεί να το καταλάβει ο καθένας- να πληρώνουν οι καταναλωτές ένα έργο που δεν θα τελειώσει. Επομένως, αναμένεται από τους καταναλωτές, από τους πολίτες, από αυτούς τους οποίους αντιπροσωπεύουμε εμείς ως βουλευτές, ότι οι χώρες και η Ευρωπαϊκή Ένωση θα διασφαλίσουν ότι το έργο θα υλοποιηθεί. Και δεν είναι κάτι ιδιαίτερα πολύπλοκο ή σύνθετο που ζητούμε.

Ξέρετε πολύ καλά ότι υπάρχουν πολλά τηλεπικοινωνιακά καλώδια για παράδειγμα, που συνδέουν την Κύπρο με την υπόλοιπη Ευρώπη και τον υπόλοιπο κόσμο. Δεν υπήρξε πρόβλημα στην πόντιση αυτών των καλωδίων. Δδεν θέλουμε να υπάρξει πρόβλημα ούτε στη συγκεκριμένη περίπτωση.

Γιατί αν υπάρξει πρόβλημα, δεν θα ολοκληρωθεί το έργο. Επομένως, δεν πρέπει αυτό το ρίσκο να το επωμισθούν μόνο οι καταναλωτές και αυτό είναι απολύτως λογικό. Υπάρχουν ασφαλιστικές δικλείδες, θέλω να πιστεύω ότι αυτές τις ώρες συζητούνται αυτές οι ασφαλιστικές δικλείδες -και σε επίπεδο συμβολαίων και σε σχέση με τον ρόλο που έχουν και οι χώρες και η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι κατασκευάστριες εταιρείες-, έτσι ώστε να βεβαιωθούμε πως αυτό το έργο θα ολοκληρωθεί.»

Οι καταναλωτές και στην Ελλάδα και στην Κύπρο καλούνται να πληρώσουν μέρος αυτού του έργο. Γιατί θα το πληρώσουν αυτό το έργο; Θα διασφαλίσει για τους ίδιους χαμηλότερες τιμές;

«Ναι, θα διασφαλίσει χαμηλότερες τιμές στην ενέργεια, ειδικά για τους Κύπριους καταναλωτές, οι οποίοι πληρώνουν αρκετά ψηλά την κάθε κιλοβατώρα που καταναλώνουν, περίπου στα 34 σεντ αυτή τη στιγμή που μιλούμε.

Θα διασφαλίσει χαμηλότερη τιμή και επαναλαμβάνω: Οι Κύπριοι και η Κύπρος ως χώρα και οι καταναλωτές της θέλουμε να γίνει αυτή η ηλεκτρική διασύνδεση.

Πέρα όμως από τιμή, που ευελπιστούμε και οι αναλύσεις δείχνουν ότι θα είναι χαμηλότερη από τη σημερινή, είναι προφανές ότι με τη σύνδεση ενός νησιού σε ένα ενιαίο δίκτυο διασφαλίζεται μεγαλύτερη ενεργειακή ασφάλεια και σταθερότητα, παύει να είναι απομονωμένη η Κύπρος από την υπόλοιπη Ευρώπη ή από τον υπόλοιπο κόσμο σε ότι αφορά τα ενεργειακά.

Επίσης εάν αυτή η σύνδεση υλοποιηθεί και συνεχίσει και προς το Ισραήλ, μια χώρα δηλαδή εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αντιλαμβάνεστε ότι η Κύπρος μετατρέπεται και σε ένα ενεργειακό κόμβο, ενώ παράλληλα θα έχει τη δυνατότητα να αξιοποιήσει σε μεγαλύτερο βαθμό και τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας που διαθέτει και γενικώς θα μπορέσει να διασφαλίσει μια καλύτερη ενεργειακή σταθερότητα.»

Ποιο θα είναι το όφελος για τους Έλληνες καταναλωτές, που καλούνται μάλιστα να πληρώσουν από την αρχή της έναρξης των εργασιών ;

«Καταρχάς να διευκρινίσω ότι οι καταναλωτές της Ελλάδας όντως έχουν αποδεχτεί μέσω της αρμόδιας ρυθμιστικής αρχής κάτι τέτοιο. Αλλά είναι πολύ μικρότερο το ποσοστό που καλούνται να πληρώσουν, η αναλογία είναι περίπου 30 – 70 και είναι λογικό, εφόσον η διασύνδεση θα καταλήξει στην Κύπρο.

Οι Κύπριοι καταναλωτές -για να μην υπάρχει οποιαδήποτε παρεξήγηση- δεν αρνούνται να πληρώσουν το μερίδιο που τους αναλογεί για ένα τέτοιο σημαντικό έργο. Αυτό που θέλουμε όμως είναι να διασφαλιστεί ότι το έργο θα γίνει και όχι να πληρώνουμε για ένα έργο που ενδεχομένως να μην γίνει. Δεν λέω ότι δεν θα γίνει, δεν θέλω να είμαι μάντης κακών. Αντίθετα ο ίδιος σας έχω πει ότι υπάρχουν για παράδειγμα τηλεπικοινωνιακά καλώδια. Ο ίδιος σας λέω ότι υπάρχουν ασφαλιστικές δικλείδες στα συμβόλαια των κολοσσών του εμπλέκονται που να διασφαλίζουν κάτι τέτοιο.» 

Το όφελος για τους Έλληνες καταναλωτές, ποιο θα είναι; 

«Αυτό δεν μπορώ να το απαντήσω. Είμαι βέβαιος ότι το γνωρίζει πολύ καλύτερα και η ελληνική κυβέρνηση και όλοι και ο ελλαδικός ανάδοχος του έργου, αλλά και η ρυθμιστική αρχή της χώρας που έχει εγκρίνει όσα έχει εγκρίνει μέχρι στιγμής. Δεν μπορώ να μιλήσω με αριθμούς, ούτε μπορώ να μιλήσω για το όφελος που έχουν οι Ελλαδίτες συμπολίτες μας.»

Η Κύπρος α φιλοδοξεί να αναδειχθεί σε έναν ενεργειακό κόμβο για την Νοτιοανατολική Ευρώπη. Θεωρείτε ότι είναι εφικτός αυτός ο στόχος; 

«Μέσα από αυτό το κωλάδιο ναι, είναι εφικτός. Και ειδικά αν αυτό το καλώδιο προεκταθεί και προς το Ισραήλ, το οποίο είναι και ένας σημαντικός παραγωγός ενέργειας, αλλά είναι και μια χώρα εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μια χώρα που πρωταγωνιστεί στο χώρο της Μέσης Ανατολής. Μπορεί ο καθένας να αντιληφθεί αν από τη σύνθεση αυτή θα ωφεληθεί και η ευρύτερη περιοχή, αλλά και η Ευρωπαϊκή Ένωση στην οποία ανήκουμε. Γι αυτό και εγώ προσωπικά και το κόμμα μου, αλλά θα έλεγα και το σύνολο της κυπριακής κοινωνίας θέλει την υλοποίηση αυτού του γεωστρατηγικής σημασίας ενεργειακού έργου.»

References

1. ^{^} το έργο ηλεκτρικής διασύνδεσης Ισραήλ- Κύπρου – Ελλάδας, (gr.euronews.com)
2. ^{^} προκλήσεις αντιμετωπίζει. (gr.euronews.com)
3. ^{^} ενεργειακή ανεξαρτησία της Κύπρου (gr.euronews.com)
4. ^{^} γενναιόδωρη επιχορήγηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση (gr.euronews.com)
5. ^{^} Ο ελληνικός ΑΔΜΗΕ, (gr.euronews.com)

Η αντιπρόεδρος των ΗΠΑ και υποψήφια των Δημοκρατικών για τις προεδρικές εκλογές του Νοεμβρίου, Κάμαλα Χάρις, έκρινε ότι οι πολίτες των ΗΠΑ είναι έτοιμοι να «γυρίσουν τη σελίδα» του Ρεπουμπλικάνου Ντόναλντ Τραμπ, ενώ υπερασπίστηκε την πολιτική της παράταξής της όσον αφορά τα ζητήματα της ενέργειας και της μετανάστευσης, καθώς και έναντι του Ισραήλ.

Βολές κατά Τραμπ

Κατηγόρησε τον πρώην πρόεδρο Τραμπ πως «δίχασε το έθνος» στην πολυαναμενόμενη πρώτη της τηλεοπτική συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης αφότου έλαβε το χρίσμα των Δημοκρατικών, που παραχώρησε στο τηλεοπτικό δίκτυο CNN, στο περιθώριο της περιοδείας της στην Τζόρτζια, πολιτεία-κλειδί στις νότιες ΗΠΑ.

Ερωτηθείσα για ζητήματα που έχουν απασχολήσει κατά την προεκλογική περίοδο, η κυρία Χάρις διαβεβαίωσε πως εάν κερδίσει «δεν θα απαγορεύσει» την υδραυλική ρωγμάτωση, μέθοδο εξόρυξης υδρογονανθράκων εναντίον της οποίας εξεγείρονται

«Μπορούμε να πιστεύουμε και να να αναπτύσσουμε ακμάζουσα οικονομία, βασισμένη σε καθαρές μορφές ενέργειας, χωρίς να απαγορεύσουμε την υδραυλική ρωγμάτωση», σημείωσε η αντιπρόεδρος, μολονότι στο παρελθόν είχε ταχθεί εναντίον της τεχνικής αυτής, αντικείμενο διένεξης στην Πενσιλβάνια, πολιτεία-κλειδί.

Μεταναστευτικό: Θα υπάρχουν συνέπειες για όσους εισέρχονται παράτυπα

Για τη μετανάστευση, ζήτημα που συγκαταλέγεται στα αγαπημένα του κ. Τραμπ, η υποψήφια, 59 ετών, διεμήνυσε ότι θα υπάρχουν «συνέπειες» για τους ανθρώπους που εισέρχονται παράτυπα στην επικράτεια των ΗΠΑ εάν εκλεγεί στην προεδρία. «Πιστεύω πως πρέπει να υπάρχουν συνέπειες. Έχουμε νόμους, που πρέπει να τηρούνται και να επιβάλλονται», δήλωσε ερωτηθείσα για το πολιτικά εκρηκτικό ζήτημα.

Η αντιπρόεδρος, η οποία στο παρελθόν για αυτά τα δυο ζητήματα εξέφραζε πιο προοδευτικές θέσεις, διαβεβαίωσε πως «οι αξίες της δεν έχουν αλλάξει».

«Πίστευα πάντα (…) ότι η κλιματική αλλαγή είναι πραγματικότητα», ότι «πρόκειται για επείγον ζήτημα» και οι ΗΠΑ πρέπει να εκπληρώσουν «τους στόχους» που έχουν θέσει ως προς τις εκπομπές των αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου, είπε.

Οι Ρεπουμπλικάνοι κατηγορούν συχνά την κυρία Χάρις για παλινωδίες.

Τραμπ: Είναι απατεώνισσα

«Αδημονώ να πάω στην τηλεμαχία με τη ‘συντρόφισσα’ Κάμαλα και να δείξω πόσο απατεώνισσα είναι. Η Χάρις έχει αλλάξει θέσεις για όλα τα ζητήματα», πέταξε ο Ντόναλντ Τραμπ μέσω Truth Social, πλατφόρμας που αποτελεί προσωπικό του δημιούργημα, αναφερόμενος στο ντιμπέιτ των δυο αντιπάλων που προβλέπεται να γίνει τη 10η Σεπτεμβρίου.

Ο δισεκατομμυριούχος, 78 ετών, πολλαπλασιάζει τις επιθέσεις του επί προσωπικού εναντίον της αντιπροέδρου αφού έγινε σαφές ότι θα γίνει η υποψήφια των Δημοκρατικών, μετά την πολύκροτη απόφαση του Τζο Μπάιντεν την 21η Ιουλίου να εγκαταλείψει την εκστρατεία για την επανεκλογή του.

Έχει πει χαρακτηριστικά πως «έγινε μαύρη», για εκλογικούς σκοπούς.

Ερωτηθείσα σχετικά με το σχόλιο αυτό, η Κάμαλα Χάρις, κόρη πατέρα από την Τζαμάικα και μητέρας από την Ινδία, δεν θέλησε να επεκταθεί, κάνοντας λόγο για «τα ίδια και τετριμμένα» σλόγκαν του Ρεπουμπλικάνου και προσθέτοντας «επόμενη ερώτηση, παρακαλώ».

Στήριξη Χάρις στο Ισραήλ

Σχετικά με το άλλο λεπτό ζήτημα στο αμερικανικό πολιτικό σκηνικό, επαναβεβαίωσε την υποστήριξή της στο δικαίωμα του Ισραήλ να «αμύνεται», απάντησε «όχι» στην ερώτηση εάν, σε περίπτωση που εκλεγεί πρόεδρος τον Νοέμβριο, θα εξέταζε το ενδεχόμενο να προχωρήσει σε αναστολή παραδόσεων όπλων στο Ισραήλ, καθώς ο πόλεμος στο Ισραήλ οδεύει να κλείσει ένδεκα μήνες.

Επισήμανε πως «έχουν σκοτωθεί πάρα πολλοί αθώοι Παλαιστίνιοι» και ζήτησε ξανά «κατάπαυση του πυρός», κατέστησε σαφές ωστόσο πως απορρίπτει κάθε «αλλαγή πολιτικής ως προς τους εξοπλισμούς».

Κατά δημοσκοπήσεις, η μάχη ανάμεσα στην Κάμαλα Χάρις και τον Ντόναλντ Τραμπ θα είναι σκληρή κι αμφίρροπη, αν και η αντιπρόεδρος μοιάζει να βρίσκεται σε καλύτερη θέση από αυτή στην οποία ήταν ο απερχόμενος πρόεδρος Μπάιντεν. Δημοσκόπηση που δημοσίευσε χθες η εφημερίδα Wall Street Journal τη φέρει να προηγείται με βραχεία κεφαλή, μιας εκατοστιαίας μονάδας.

Όπως και η κυρία Χάρις, ο κ. Τραμπ δίνει έμφαση στις λεγόμενες «swing states», χωρίς σταθερό πολιτικό χρωματισμό, που θεωρείται πως θα κρίνουν το αποτέλεσμα τον Νοέμβριο, ανάμεσά τους τη Τζόρτζια.

Ο Ρεπουμπλικάνος εμφανίστηκε χθες στο Μίσιγκαν και αναμενόταν στο Ουισκόνσιν.

References

1. ^{^} “ÖOLD/^V%Wk3
   O[Y#’5;{!Yܐ*-j ‘eC
   8p51XARg\Oip3 @’`pդp+uųg$-C/+J’Ʌ乕k-8:r8�EzW؛]=u#2nIPC 0׳t@{: _?*oc$`fE5u+of1 `V#tE4ӄLf,Izxe/=jWz;%G8{=%H�q}|u ʉCk=
   ͥ3}sN|qXV|hEQ(F·\
   ,2tp=br:pXѰCZvIl”CZzYQg 9IQ4O84ioTe3 S_VRpe/QXm-XRء$
   l{hE),X=#2t}XZZ_Jˤ[@[r=kvՄ)Aq&5fU:oOdrܡ92X9a’5a7أOhהDzgn
   I{I,GZ5�’Ҩg�=*8g
   핚%9j�F]a`K
   ROA”X+
   ] 0tVy
   ۰”;tBdE;Qt}B)n(;w+84ɪ9*@j3g?kz:3=h^ vAȣq{lA�V,,~~^ {@Dڅ7J >t#v((Wo0蔑C}Y>T* 9\4?ӑW8#X*ES+`Cnawl] {iMҧш{P}-р_9#Ȳxyj#iD2i[V:WO*%x:=WoX9Wc dvMl9�a,Nȡ?]3:M 2P#tsN?7WG/n’rk֜O+K2=,ߠD�$rYU>f\q+}:((t.m.+gsT;d1ho5CIgYBa8W`\04RIާt[@>sd86bTSӉBE) +U\7čѽ%CF·ƟXM#MD^=9>d�>n]}”dVWA|}2jտM(ZT]؊]raS”߱ⳛT/s[2^U_W;wAѯ
   uc8ˉ8ix’!d,b”C:%z!FO.poTd]4W %}R�9ҭ$R&i̿’lgl,{
   [9M6bn&”uar-iHܨqAK0Rk*
   y)kD)+iJXĢUU`Td}*9n4ZJ̞yb)M҉HqE8GKc@@B/*h2n!�| 88SNIѣe”%_Txo8A iEB:x\l F&p@[ n?ӯ^^gE+IEp$
   /a8Z~3_V^]tW^T~0aphY?|0U%P$KpWa
   sD&獶`Rl@~耪ZӴ|宨qbhsYŗ&
   di]t#?0*fTKg>cWɉa/>>*@$#b}u9:w9k~D)oG*iZ)’kF$d%KwL+FUPOƭTOv”vr귀
   (0 “҇>1JhFH\I �’! (H2”!aqtΈ]!AAb2FGݞ=Fkwps2kj
   \kWvO_:”/^ķf3?{lU~z#q1w2DTj̉KVu*)bֵC[62Z[$=w^g2eOfP[x^x짮L!( +
   ^{w++w_}’S[fJ]g巽L\’Xc8ُ+ҌdEeNJ&’+Hjr&
   r et9 (H’s&@PLG (qo)jj8tԡ4}Pv}}tak5hOWm3GCHQאrk(*_S{diYi%niCp)Hr3HAڐ1!8iH,C+R
   j@iz}
   I
   7n!̖’NxS2P*{
   L.TwE)
   h[U%JiD%aשZcVΜB; D’p%$%$
   O z R”WId
   pBh!i�ZHL�jH+Ңy^9ߺ?ݷ#
   F_},LLYK5?ُpW3
   cVnE q¹z_dߘ{v:2;UW\^0ˑ^Y0(km
   ކTfFu#0}
   .
   ӇV%}1w0 +XXtiv*;#F)-n#g
   “w!qgX&7\Mm.r,*A3QH#5@Vh%`!u+�Y”+o0ePl38z+
   q- W^A!a=9-yOE(yɒ)[B5Jf1stcZH(y)M13I^}T!L0&jK6uJ7a!l2?ƦC&*%Т~U{‘Oڈm>@PCi(%RlT%c=#5S oY3{xZV8:){~+b/keHS+i^jJArc_8(AB[߽nCq(E9=i E٨6ɁM >�עҨ(P(Oqk̠ҳXIݮJu*}󲫽i/%^QQF3�/n*lVy�X$S>6ʑLG&U@n؀Kńa)*@x’l2y2
   ^ i>;?[\j~~׍Xܑ;$!�N$q +:OJB{ϲ, 8?l�7ƞ-p>d&u}MAOզ^ziqݫF|uH4”]VA1$Ce’9~;V
   DxwK.sN
   !Ϸؠ1k/
   :NJiZCG&p:eP2
   š.�g:zUu؎X+E;m3C0^Z7K:U3K큨EY
   zESSFMb\?꡷C`_e=!$�’6?1R?fɣ|(|,,.Ys6no. *-붯ہPovCGfݺkωc2aC>lkMv,E0(Bhvo{.(뱼†htd.~FD,e�֔’>5m oSP�7ʣrk,ox)d ݆3aPiCKm@DnLcBTAon3 3Mw4QXd&-C4!E3Ң
   H4˃;6}YvQ&DB+m1|O+c’ſG’cn2oӊ�4ͱJEh Ҟ,Di[>RMtf^V/[>uB__A Y�뽩T1#p2lhLoTߐ>X,:
   upVAR{l 1ryŬHd{ck K9/~\dT):u|6X:F6/ؑTr#н)7r_e~ym’A'(;w{H^_
   kѸe,!Qӄ6BR:;_lH (gr.euronews.com)