The Impartial Press

Συνάντηση με τον Σύρο ομόλογό του Μπασάρ αλ Άσαντ είχε την Τετάρτη στο Κρεμλίνο ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν, σύμφωνα με το προεδρικό γραφείο Τύπο.

«Με ενδιαφέρει πολύ η γνώμη σας για το πώς εξελίσσεται η κατάσταση στην ευρύτερη περιοχή. Δυστυχώς, υπάρχει μια τάση προς κλιμάκωση, αυτό το βλέπουμε και αυτό αφορά άμεσα και τη Συρία», είπε ο Πούτιν στον Άσαντ.

«Λαμβάνοντας υπ’ όψιν όλα τα γεγονότα που συμβαίνουν σε όλο τον κόσμο και στην περιοχή της Ευρασίας σήμερα, η σημερινή μας συνάντηση είναι πολύ σημαντική για να συζητήσουμε για όλες τις λεπτομέρειες που αφορούν τις εξελίξεις αυτών των γεγονότων, να συζητήσουμε τις πιθανές προοπτικές και τα σενάρια», είπε από την πλευρά του ο Σύρος πρόεδρος στον Πούτιν μέσω Ρώσου διερμηνέα.

Καμία εκ των δύο πλευρών δεν δημοσιοποίησε λεπτομέρειες της συνάντησης, ωστόσο εικάζεται ότι στην ατζέντα συμπεριελήφθηκε το θέμα της αποκατάστασης των διπλωματικών σχέσεων μεταξύ Συρίας και Τουρκίας.

Η Ρωσία συνέδραμε στρατιωτικά το 2015 μαζί με το Ιράν στον εμφύλιο πόλεμο της Συρίας, στηρίζοντας την κυβέρνηση του Άσαντ ενάντια σε ένοπλες ομάδες της αντιπολίτευσης, ώστε να ανακτηθεί ο κυβερνητικός έλεγχος στο μεγαλύτερο κομμάτι της χώρας. Αν και ο μεγάλος όγκος του ρωσικού στρατού επικεντρώνεται επί του παρόντος στην Ουκρανία, η στρατιωτική παρουσία παραμένει στην Συρία, όπου η Ρωσία διατηρεί βάσεις των ενόπλων της δυνάμεων. Στον ρόλο των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων στην σταθεροποίηση της Συρίας είχε αναφερθεί, εξάλλου, ο Πούτιν τον Μάρτιο του 2023, κατά την τελευταία συνάντηση των δύο ηγετών στο Κρεμλίνο, ανήμερα της επετείου της 12ετούς εξέγερσης στην Συρία που κλιμακώθηκε σε εμφύλια σύρραξη.

Η Ρωσία είναι ένας από τους ισχυρότερους συμμάχους του Άσαντ, όμως διατηρεί και στενούς δεσμούς με την Τουρκία και πιέζει προς την τουρκοσυριακή συμφιλίωση.

Οι διπλωματικές σχέσεις των δύο χωρών διακόπηκαν το 2011, όταν ξέσπασε ο συριακός εμφύλιος. Η Τουρκία πήρε το μέρος των αντικυβερνητικών δυνάμεων που επεδίωκαν την ανατροπή του Άσαντ, ενώ ακόμη διατηρεί στρατεύματα στις βορειοδυτικές περιοχές, τις οποίες ελέγχει η αντιπολίτευση. Το γεγονός αυτό αποτελεί σημείο τριβής για την Δαμασκό, ωστόσο τον Δεκέμβριο του 2022 οι υπουργοί Άμυνας της Τουρκίας, της Συρίας και της Ρωσίας συναντήθηκαν στην Μόσχα στην πρώτη σύνοδο υπουργικού επιπέδου ανάμεσα σε Συρία και Τουρκία.

Τόσο ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν όσο και ο Σύρος ομόλογός του άφησαν πρόσφατα να εννοηθεί ότι ενδιαφέρονται για την αποκατάσταση των σχέσεων μεταξύ Άγκυρας και Δαμασκού^[1]. Την περασμένη εβδομάδα, μάλιστα, τουρκική εφημερίδα έγραψε πως ο Ερντογάν θα συναντηθεί με τον Άσαντ στη Μόσχα τον Αύγουστο, ωστόσο πηγές της τουρκικής προεδρίας διέψευσαν τις πληροφορίες αυτές, λέγοντας ότι «δεν ανταποκρίνονται στην αλήθεια».

Νωρίτερα αυτόν τον μήνα, ο Ερντογάν είπε ότι κάλεσε τον Άσαντ να επισκεφθεί την Τουρκία ή να συναντηθούν σε μια τρίτη χώρα, με τον Σύρο πρόεδρο να απαντά μέσω δηλώσεών του στα ΜΜΕ στις 15 Ιουλίου ότι, προκειμένου οι σχέσεις με την Τουρκία να επανέλθουν στην κανονικότητα, θα πρέπει η Άγκυρα να αποσύρει τα στρατεύματά της από την βορειοδυτική Συρία και να σταματήσει να στηρίζει τις αντικυβερνητικές ομάδες που η Δαμασκός χαρακτηρίζει «τρομοκρατικές».

References

1. ^{^} μεταξύ Άγκυρας και Δαμασκού (gr.euronews.com)

Αποφασισμένη να αποκαταστήσει τις σχέσεις με τα ευρωπαϊκά κράτη είναι η νέα κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου, όπως διαβεβαίωσε ο Βρετανός υπουργός Άμυνας, Τζον Χίλι, κατά την επίσκεψή του στο Βερολίνο και τη συνάντησή του με τον Γερμανό ομόλογό του, Μπόρις Πιστόριους.

Ηνωμένο Βασίλειο και Γερμανία συμφώνησαν να ενισχύσουν τη συνεργασία τους στον τομέα της άμυνας και της παραγωγής οπλικών συστημάτων.

Η Κοινή Διακήρυξη που υπέγραψαν οι δύο υπουργοί προβλέπει έξι προτεραιότητες για στενότερη συνεργασία στην άμυνα, μεταξύ των οποίων μία «σφαιρική» συνεργασία στον τομέα των όπλων μεγάλης εμβέλειας, σύμφωνα με ενημέρωση από το βρετανικό υπουργείο Άμυνας.

Η 48ωρη περιοδεία – εξπρές του Βρετανού υπουργού Άμυνας σε Γερμανία, Γαλλία, Πολωνία και Εσθονία έχει στόχο να στείλει το μήνυμα ότι η ευρωπαϊκή ασφάλεια θα είναι η «πρώτη εξωτερική και αμυντική προτεραιότητα της βρετανικής κυβέρνησης».

Μετά τον ήλιο και τον άνεμο, είναι η σειρά της θάλασσας να αξιοποιηθεί για να παραχθεί πράσινη ενέργεια.

Δύο εταιρείες στην Ολλανδία, η Equinox και η SeaQurrent, έλαβαν χρηματοδότηση για την παραγωγή «παλιρροιακής ενέργειας».

Έχουν κατασκευάσει μία τουρμπίνα που μοιάζει με υποβρύχιο ανεμόμυλο και τα πτερύγια κινούνται από τα θαλάσσια ρεύματα.

Η ενέργεια που παράγεται θα μεταφέρεται με καλώδιο στην ξηρά και θα ηλεκτροδοτεί το χωριό Ameland που έχει 600 σπίτια.

Ωστόσο, για να είναι επικερδής η προσπάθεια θα πρέπει να τοποθετηθούν πολύ περισσότερες υποβρύχιες τουρμπίνες στο βυθό της θάλασσας, γεγονός που προκαλεί αντιδράσεις από περιβαλλοντικές οργανώσεις που υποστηρίζουν ότι θα διαταραχθεί ακόμα περισσότερο το υποθαλάσσιο περιβάλλον.

Μετά τον ήλιο και τον άνεμο, είναι η σειρά της θάλασσας να αξιοποιηθεί για να παραχθεί πράσινη ενέργεια.

Δύο εταιρείες στην Ολλανδία, η Equinox και η SeaQurrent, έλαβαν χρηματοδότηση για την παραγωγή «παλιρροιακής ενέργειας».

Έχουν κατασκευάσει μία τουρμπίνα που μοιάζει με υποβρύχιο ανεμόμυλο και τα πτερύγια κινούνται από τα θαλάσσια ρεύματα.

Η ενέργεια που παράγεται θα μεταφέρεται με καλώδιο στην ξηρά και θα ηλεκτροδοτεί το χωριό Ameland που έχει 600 σπίτια.

Ωστόσο, για να είναι επικερδής η προσπάθεια θα πρέπει να τοποθετηθούν πολύ περισσότερες υποβρύχιες τουρμπίνες στο βυθό της θάλασσας, γεγονός που προκαλεί αντιδράσεις από περιβαλλοντικές οργανώσεις που υποστηρίζουν ότι θα διαταραχθεί ακόμα περισσότερο το υποθαλάσσιο περιβάλλον.

Παγκόσμιο ρεκόρ υψηλής θερμοκρασίας σημείωσε η 22α Ιουλίου, αφήνοντας πίσω της την 21η Ιουλίου, καθώς το κύμα υπερβολικής ζέστης συνεχίζει να γίνεται αισθητό σε ολόκληρο τον κόσμο. Κλιματικοί επιστήμονες αφήνουν πλέον ορθάνοιχτο το ενδεχόμενο να πρόκειται για τις υψηλότερες θερμοκρασίες των τελευταίων 120.000 ετών, εξαιτίας της ανθρωπογενούς κλιματικής αλλαγής.

Αν και δεν μπορούν να είναι σίγουροι ότι η περασμένη Δευτέρα υπήρξε ιστορικά η θερμότερη ημέρα, εν τούτοις η μέση θερμοκρασία είναι η υψηλότερη από την περίοδο πριν οι άνθρωποι αναπτύξουν την γεωργία.

«Αν δείτε τους μέσους όρους σε ετήσια βάση, πιθανότατα οι τελευταίοι 12 μήνες υπήρξαν οι θερμότεροι 12 μήνες κατά τα τελευταία περίπου 100.000 χρόνια», σημειώνει ο Κάρλο Μπουοντέμπο, διευθυντής του προγράμματος C3S από το Ευρωπαϊκό Κέντρο Μεσοπρόθεσμων Μετεωρολογικών Προβλέψεων (ECMWF).

Η άνοδος της θερμοκρασίας κατά τις πρόσφατες δεκαετίες συμφωνεί με τις προβλέψεις των κλιματολόγων για το τι θα συνέβαινε, αν συνεχιζόταν η αύξηση από τους ανθρώπους της καύσης άνθρακα. Χωρίς την ανθρωπογενή κλιματική αλλαγή, λένε οι επιστήμονες, τα ρεκόρ θερμοκρασιών δεν θα έσπαζαν τόσο συχνά όσο αυτό παρατηρείται τα τελευταία χρόνια.

Οι ειδικοί χαρακτηρίζουν τουλάχιστον ανησυχητικό το ότι αυτές οι τόσο θερμές ημέρες καταγράφηκαν σε δύο διαδοχικά έτη, ειδικά από την στιγμή που έχει τελειώσει για φέτος και το φαινόμενο Ελ Νίνιο.

Όπως σημειώνει ο Μπουοντέμπο, «είναι χρήσιμο να αντιληφθούμε πόσο πολύ και πόσο γρήγορα αλλάζει το κλίμα. Όμως εν τέλει, αυτό που μας πλήττει δεν είναι η μέση παγκόσμια θερμοκρασία, διότι κανείς δεν ξεφεύγει από αυτήν. Στην πραγματικότητα είναι όσα συμβαίνουν κοντά μας, όσα συμβαίνουν στα ποτάμια μας, στα βουνά μας και ούτω καθ’ εξής».

Σύμφωνα με την υπηρεσία Copernicus, η μέση παγκόσμια θερμοκρασία του επιφανειακού αέρα την Δευτέρα έφτασε τους 17,15 βαθμούς Κελσίου, ξεπερνώντας εκείνη της Κυριακής κατά 0,06 βαθμούς.

Στην πρώτη του δημόσια εμφάνιση μετά την παραίτησή του από την μάχη διεκδίκησης μίας δεύτερης προεδρικής θητείας, ο Τζο Μπάιντεν, που επέστρεψε στον Λευκό Οίκο μετά την ανάρρωσή του από κορονοϊό, εξήγησε τους λόγους που τον οδήγησαν στην απόφαση να αποσυρθεί.^[1][2][3][4]

Μιλώντας τρεις ημέρες αφότου ανακοίνωσε ότι δεν θα θέσει υποψηφιότητα για άλλη θητεία και υποστήριξε την αντιπρόεδρό του, Κάμαλα Χάρις, ο Μπάιντεν τόνισε:

«Αποφάσισα ότι ο καλύτερος τρόπος για να προχωρήσω μπροστά είναι να δώσω τη σκυτάλη σε μια νέα γενιά. Είναι ο καλύτερος τρόπος για να ενώσουμε το έθνος μας».

Ο Τζο Μπάιντεν έπλεξε το εγκώμιο της Κάμαλα Χάρις και δεσμεύτηκε ότι θα συνεχίσει δυναμικά το έργο του για όσο ακόμα θα βρίσκεται στον Λευκό Οίκο.

«Τους επόμενους έξι μήνες, θα επικεντρωθώ στο να κάνω τη δουλειά μου ως πρόεδρος. Αυτό σημαίνει ότι θα συνεχίσω να μειώνω το κόστος για τις σκληρά εργαζόμενες οικογένειες, να αναπτύσσω την οικονομία μας. Θα συνεχίσω να υπερασπίζομαι τις προσωπικές μας ελευθερίες και τα πολιτικά μας δικαιώματα, από το δικαίωμα ψήφου μέχρι το δικαίωμα επιλογής» είπε.

Την ώρα που ο Τζο Μπάιντεν πραγματοποιούσε το διάγγελμα του στον αμερικανικό λαό έξω από τον Λευκό Οίκο είχαν συγκεντρωθεί υποστηρικτές του που τον ευχαρίστησαν για τη θητεία του.

References

1. ^{^} μετά την παραίτησή του (gr.euronews.com)
2. ^{^} που επέστρεψε στον Λευκό Οίκο (gr.euronews.com)
3. ^{^} ανάρρωσή του από κορονοϊό, (gr.euronews.com)
4. ^{^} που τον οδήγησαν στην απόφαση να αποσυρθεί. (gr.euronews.com)

Ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Κινηματογράφου της^[1]Βενετίας, Αλμπέρτο Μπαρμπέρα, αποκάλυψε το πρόγραμμα του επίσημου διαγωνιστικού τμήματος του φετινού 81ου φεστιβάλ, και πρόκειται για μια λαμπερή υπόθεση που θα πρέπει να αναπληρώσει την έλλειψη στιγμών στο κόκκινο χαλί^[2] λόγω της απεργίας των σεναριογράφων και των ηθοποιών του Χόλιγουντ.

Το φεστιβάλ έχει αποκτήσει σταθερά τη φήμη ότι αποτελεί το εναρκτήριο λάκτισμα της περιόδου απονομής των βραβείων, και το φετινό line-up το επιβεβαιώνει αυτό, με τους Pablo Larraín, Pedro Almodóvar, Justin Kurzel και Luca Guadagnino.

Μετακινηθείτε προς τα κάτω για το πλήρες πρόγραμμα.

Μερικά από τα πιο καυτά εισιτήρια θα είναι η επιστροφή του Todd Phillips στο Lido με το Joker: Folie à Deux^[3], τη συνέχεια της βραβευμένης με Χρυσό Λέοντα του 2019 ταινίας Joker, με τον Joaquin Phoenix και τη Lady Gaga^[4], το αγγλόφωνο ντεμπούτο του Pedro Almodovar The Room Next Door, με την Tilda Swinton και την Julianne Moore, την επιστροφή του Luca Guadagnino με το Queer, βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα του 1985 του William S. Burroughs και με πρωταγωνιστή τον Daniel Craig- και η βιογραφική ταινία Maria Callas του Pablo Larraín, Maria, με πρωταγωνίστρια την Angelina Jolie.

Οι δύο προηγούμενες τραγικές γυναικείες βιογραφίες του Larraín – η Spencer με την Kristen Stewart ως πριγκίπισσα Diana και η Jackie με τη Natalie Portman ως Kennedy Onassis – ξεκίνησαν επίσης και οι δύο από το Lido.

Υπάρχει επίσης το δράμα του Brady Corbet The Brutalist, το οποίο εξιστορεί 30 χρόνια από τη ζωή του László Tóth, ενός ουγγρικής καταγωγής Εβραίου που επέζησε από το Auchwitz, τον οποίο υποδύεται ο Adrien Brody. Στο δράμα πρωταγωνιστούν επίσης οι Guy Pierce, Felicity Jones, Joe Alwyn, Alessandro Nivola και Stacy Martin.

Σε άλλα σημεία, τα προκαταρκτικά highlights περιλαμβάνουν το The Order του Αυστραλού σκηνοθέτη Justin Kurzel, με πρωταγωνιστές τους Jude Law και Nicholas Hoult σε μια ιστορία σχετικά με την έρευνα του FBI τη δεκαετία του 1980 για την ομώνυμη οργάνωση λευκής υπεροχής, και την επιστροφή του σκηνοθέτη Walter Salles με το I’m Still Here, την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Βραζιλιάνου σκηνοθέτη μετά από περισσότερο από μια δεκαετία.

Άλλα αστραφτερά οχήματα περιλαμβάνουν το Wolfs του John Watts, με τον George Clooney και τον Brad Pitt (προβάλλεται εκτός συναγωνισμού), και την προαναγγελθείσα ταινία έναρξης Beetlejuice Beetlejuice^[5], τη συνέχεια της cult ταινίας του 1988 του Tim Burton (προβάλλεται επίσης εκτός συναγωνισμού). Στην υπερφυσική κωμωδία πρωταγωνιστούν οι Michael Keaton, Winona Ryder, Jenna Ortega, Catherine O’Hara, Monica Bellucci και Willem Dafoe – οι οποίοι θα ταξιδέψουν για την πρεμιέρα.

Στο διαγωνιστικό τμήμα συμμετέχουν συνολικά τρεις γαλλικές ταινίες, με το Leurs Enfants Après Eux, μια ιστορία ενηλικίωσης από το σκηνοθετικό δίδυμο Ludovic και Zoran Boukherma, βασισμένη στο βραβευμένο με Prix Goncourt μυθιστόρημα του Nicolas Mathieu, το Jouer Avec Le Feu (The Quiet Son), με τον Vincent Lindon στον ρόλο ενός πατέρα που έχει να αντιμετωπίσει έναν από τους γιους του να φλερτάρει με τον ακροδεξιό εξτρεμισμό, και το Trois Amies, την ιστορία τριών γυναικών και των διαπλεκόμενων ερωτικών τους σχέσεων του Emmanuel Mouret.

Η Γαλλία θα εκπροσωπηθεί επίσης από τον θρυλικό σκηνοθέτη Claude Lelouch, ο οποίος θα βρίσκεται στη Βενετία με την εκτός συναγωνισμού συμμετοχή του Finalement, μια κωμωδία με τους Kad Merad, Elsa Zylberstein, Sandrine Bonnaire και Barbara Pravi.

Το line-up φαίνεται αρκετά σεξουαλικά φορτισμένο, όχι μόνο με το προαναφερθέν Trois Amies, αλλά και με την παρουσία του ερωτικού θρίλερ Babygirl, με τη Nicole Kidman να ξεκινά μια σαδομαζοχιστική σχέση με έναν νεότερο άνδρα- και το προφανώς “εξαιρετικά ρητό” (σύμφωνα με τον Barbera) Love, το οποίο αποτελεί μέρος μιας ανεπίσημης τριλογίας ταινιών του Νορβηγού σκηνοθέτη Dag Johan Haugerud, που διερευνά σεξουαλικές συμπεριφορές που έρχονται σε αντίθεση με τις κοινωνικές προσδοκίες και νόρμες.

Αξίζει να σημειωθεί ότι από τις 21 ταινίες που συμμετέχουν στο διαγωνιστικό τμήμα, έξι σκηνοθετούνται από γυναίκες σκηνοθέτες, σχεδόν διπλάσιες από τις προηγούμενες συμμετοχές στο διαγωνιστικό τμήμα της Βενετίας. Πρόκειται για το προαναφερθέν Jouer Avec Le Feu, από το αδελφικό σκηνοθετικό δίδυμο Delphine και Muriel Coulin, το Vermiglio της Maura Delpero, το Babygirl της Halima Reijn και το δράμα εποχής Harvest της Αθηνάς Ραχήλ Τσαγγάρη, Diva Futura της Giulia Louise Steigerwalt- και April, της βραβευμένης γεωργιανής σκηνοθέτιδας Dea Kulumbegashvili, ένα δράμα για μια γυναίκα μαιευτήρα που κάνει παράνομες αμβλώσεις σε μια αγροτική περιοχή της Γεωργίας.

Επιπλέον, τηλεοπτικές σειρές από καταξιωμένους σκηνοθέτες όπως ο Alfonso Cuarón με την ταινία Disclaimer, στην οποία πρωταγωνιστεί η Cate Blanchett- ο Thomas Vinterberg με την ταινία Families Like Ours, μια δυστοπική σειρά επιστημονικής φαντασίας για την κλιματική αλλαγή και τη Δανία που βυθίζεται από το νερό- και ο Joe Wright με την ταινία M. Il Figlio Del Secolo, θα κάνει επίσης πρεμιέρα στο Lido φέτος.

Τέλος, αφιερώστε μια σκέψη στους κριτικούς φέτος, καθώς υπάρχει η ένταξη της νέας ταινίας του Harmony Korine, Baby Invasion, που κάνει πρεμιέρα εκτός συναγωνισμού. Μετά το AGGRO DR1FT^[6], που ξεκίνησε πέρυσι στη Βενετία – και έχει τη διάκριση να είναι η χειρότερη ταινία της χρονιάς (μέχρι στιγμής^[7] ) – η τελευταία ταινία του Korine είναι ένα 80λεπτο θρίλερ εισβολής σε σπίτι για μια ομάδα μισθοφόρων που χρησιμοποιούν πρόσωπα μωρών ως άβαταρ για να κρύψουν την ταυτότητά τους. Η ταινία προφανώς υπόσχεται να “συνεχίσει να προκαλεί τους περιορισμούς της οπτικοακουστικής γλώσσας” και είναι, σύμφωνα με τον Barbera, “εξίσου ενοχλητική” με το AGGRO DR1FT. Θα κρατήσουμε την κρίση μας για να δούμε αν πρόκειται για άλλη μια κενή πρόκληση…

Σε μια πιο ανάλαφρη και πολύ πιο χαρούμενη νότα, ο Peter Weir και η Sigourney Weaver^[8] επιλέχθηκαν να λάβουν τα βραβεία Lifetime Achievement, ενώ η Isabelle Huppert^[9] είναι πρόεδρος της κριτικής επιτροπής φέτος. Η κριτική επιτροπή αποτελείται επίσης από τους James Gray, Andrew Haigh, Agnieszka Holland, Kleber Mendonça Filho, Abderrahmane Sissako, Giuseppe Tornatore, Julia von Heinz και Zhang Ziyi.

Το Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας διαρκεί από τις 28 Αυγούστου έως τις 7 Σεπτεμβρίου.

Ακολουθεί το πλήρες πρόγραμμα:

ΒΕΝΕΤΊΑ 81 ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΌΣ

The Room Next Door, σκηνοθ: Pedro Almodovar

Campo di Battaglia, σκηνοθ: Gianni Amelio

Leurs Enfants Après Eux, dirs: Ludovic Boukherma, Zoran Boukherma

The Brutalist, σκηνοθεσία: Brady Corbet

The Quiet Son, σκηνοθεσίες:The Quiet Son, σκηνοθεσίες:The Quiet Son Delphine Coulin, Muriel Coulin

Vermiglio, σκηνοθ: Maura Delpero

Sicilian Letters, dirs: Fabio Grassadonia, Antonio Piazza

Queer, σκηνοθ: Luca Guadagnino

Love, σκηνοθ: Dag Johan Haugerud

April, σκηνοθ: Dea Kulumbegashvili

The Order, σκηνοθ: Justin Kurzel

Maria, σκηνοθ: Pablo Larrain

Trois Amies, σκηνοθ: Emmanuel Mouret

Kill the Jockey, σκηνοθ: Luis Ortega

Τζόκερ: Τζόκερ:Folie à Deux, σκηνοθ: Todd Phillips

Babygirl, σκηνοθεσία: Halina Reijn

I’m Still Here, σκηνοθ: Walter Salles

Diva Futura, σκηνοθ: Giulia Louise Steigerwalt

Harvest, σκηνοθ: Athina Rachel Tsangari

Youth – Homecoming, σκηνοθ: Wang Bing

Stranger Eyes, σκηνοθεσία: Yeo Siew Hua

ΕΚΤΌΣ ΣΥΝΑΓΩΝΙΣΜΟΎ

Μυθοπλασία

Beetlejuice Beetlejuice, σκηνοθ: Tim Burton (ταινία έναρξης)

L’Orto Americano, σκηνοθ: Pupi Avati (ταινία λήξης)

Il Tempo che ci Vuole, σκηνοθ: Francesca Comencini

Phantosmia, σκηνοθ: Lav Diaz

Maldoror, σκηνοθ: Fabrice du Welz

Broken Rage, Takeshi Kitano

Baby Invasion, σκηνοθεσία: Harmony Korine

Cloud, σκηνοθ: Kurosawa Kiyoshi

Finalement, σκηνοθ: Claude Lelouch

Wolfs, σκηνοθ: Jon Watts

Se Posso Permettermi Capitolo II, σκηνοθ: Marco Bellocchio

Allégorie Citadine, σκηνοθεσίες:Allegorie Citadine, σκηνοθ: Alice Rohrwacher, JR

Μη μυθοπλασία

Γιατί πόλεμος, σκηνοθ: Amos Gitai

2073, σκηνοθ: Asif Kapadia

Bestiari, Erbari, Lapidari, σκηνοθ: Massimo D’Anolfi, Martina Perenti

Αποκάλυψη στους τροπικούς, σκηνοθ: Petra Costa

One to One: John & Yoko, σκηνοθ: Kevin Macdonald, Sam Rice-Edwards

Separated, σκηνοθ: Errol Morris

Israel Palestine on Swedish TV 1958-1989, σκηνοθ: Goran Hugo Olsson

Russians at War, σκηνοθ: Anastasia Trofimova

TWST/Things We Said Today, σκηνοθ: Andrei Ujica

Songs of Slow Burning Earth, σκηνοθ: Olha Zhurba

Riefenstahl, σκηνοθ: Andres Veiel

Ειδικές προβολές

Leopardi. Il Poeta Dell’Infinito, σκηνοθ: Sergio Rubini

Master and Commander: The Far Side of the World, σκηνοθ: Peter Weir

Ηομορφιά δεν είναι αμαρτία, σκηνοθ: Nicolas Winding Refn

Σειρά

Disclaimer, σκηνοθ: Alfonso Cuaron

The New Years, dirs: Rodrigo Sorogoyen del Amo, Sandra Romero

Οικογένειες σαν τη δική μας, σκηνοθ: Thomas Vinterberg

M – Il Figlio del Secolo, σκηνοθ: Joe Wright

HORIZONS EXTRA

5 Σεπτεμβρίου, σκηνοθ: Tim Fehlbaum

Vittoria, σκηνοθεσίες:Vittoria, σκηνοθεσίες:Vittoria, σκηνοθεσίες:Vittoria: Alessandro Cassigoli, Casey Kauffman

Le Mohican, σκηνοθ: Frederic Farrucci

Seeking Haven for Mr Rambo, σκηνοθ: Khaled Mansour

La Storia del Frank e della Nina, σκηνοθ: Paola Randi

The Witness, σκηνοθ: Nader Saeivar

After Party, σκηνοθ: Vojtech Strakaty

King Ivory, σκηνοθ: John Swab

Edge of Night, σκηνοθ: Turker Suer

HORIZONS

Nonostante, σκηνοθ: Valerio Mastandrea

Quiet Life, σκηνοθ: Αλέξανδρος Αβρανάς

Mon Inséparable, σκηνοθ: Anne-Sophie Bailly

Aïcha, σκηνοθ: Mehdi Barsaoui

Happy Holidays, σκηνοθ: Scandar Copti

Familia, σκηνοθ: Francesco Costabile

One of Those Days When Hemme Dies, σκηνοθ: Murat Firatoglu

Familiar Touch, σκηνοθ: Sarah Friedland

Marco, dirs: Jon Garano, Aitor Arregi

Carissa, σκηνοθεσία:Carissa, σκηνοθεσία:Carissa, σκηνοθεσία:Carissa: Τζέισον Τζέικομπς, Ντέβον Ντέλμαρ

Wishing on a Star, σκηνοθ: Peter Kerekes

Mistress Dispeller, σκηνοθ: Elizabeth Lo

The New Year that Never Came, σκηνοθεσία: Bogdan Muresanu

Pooja, Sir, σκηνοθ: Deepak Rauniyar

Of Dogs and Men, σκηνοθ: Dani Rosenberg

Pavements, σκηνοθ: Alex Ross Perry

Happyend, σκηνοθ: Neo Sora

L’Attachement, σκηνοθ: Carine Tardieu

Diciannove, σκηνοθ: Giovanni Tortorici

References

1. ^{^} Φεστιβάλ Κινηματογράφου της (www.euronews.com)
2. ^{^} έλλειψη στιγμών στο κόκκινο χαλί (www.euronews.com)
3. ^{^} Joker: Folie à Deux (www.euronews.com)
4. ^{^} Lady Gaga (www.euronews.com)
5. ^{^} Beetlejuice Beetlejuice (www.euronews.com)
6. ^{^} AGGRO DR1FT (www.euronews.com)
7. ^{^} η χειρότερη ταινία της χρονιάς (μέχρι στιγμής (www.euronews.com)
8. ^{^} Sigourney Weaver (www.euronews.com)
9. ^{^} Isabelle Huppert (www.euronews.com)