Η Ζάκυνθος, με τη βαθιά πολιτιστική της παράδοση, κρατά ζωντανά τα μοναδικά έθιμα της Πρωτοχρονιάς, τα οποία φέρνουν κοντά γενιές ανθρώπων και γεφυρώνουν το παρελθόν με το παρόν. Από τα επτανησιακά κάλαντα μέχρι την ιδιαίτερη τελετουργία του ποδαρικού, οι γιορτές εδώ έχουν έναν ξεχωριστό χαρακτήρα που αποπνέει ζεστασιά και κοινότητα.
Επτανησιακά Κάλαντα: Μελωδία Χαράς και Παράδοσης
Τα κάλαντα στη Ζάκυνθο δεν είναι απλά τραγούδια. Είναι μια ολόκληρη εμπειρία, καθώς μικροί και μεγάλοι συμμετέχουν με τον χαρακτηριστικό πολυφωνικό τρόπο του Ιονίου, συνοδεία κιθαρών και μαντολίνων. Αυτή η μουσική παράδοση δεν είναι μόνο μια γιορτινή πράξη, αλλά και μια έκφραση της συλλογικότητας και της αγάπης για την τοπική κληρονομιά.
Η Πρωτοχρονιά και η Σημασία του Ποδαρικού
Για τους Ζακυνθινούς, η Πρωτοχρονιά δεν είχε πάντα την ίδια βαρύτητα με τα Χριστούγεννα. Πολλοί συνέχιζαν τις καθημερινές τους ασχολίες, όπως τη συγκομιδή ελιών, ακόμα και την παραμονή της αλλαγής του χρόνου. Ωστόσο, η παράδοση του ποδαρικού είχε μια ιδιαίτερη θέση στις καρδιές των κατοίκων.
Το ποδαρικό, η είσοδος του πρώτου ανθρώπου στο σπίτι τη νέα χρονιά, θεωρούνταν καθοριστικό για την καλή τύχη της οικογένειας. Δεν ήταν μια τυχαία διαδικασία: οι οικοδεσπότες επέλεγαν προσεκτικά τον «καλότυχο» άνθρωπο, συνήθως κάποιο μικρό παιδί, το οποίο συμβόλιζε την αγνότητα και την ελπίδα για το μέλλον.
Η Τιμή και η Ευθύνη του Ποδαρικού
Το παιδί που επιλεγόταν για το ποδαρικό λάμβανε έναν μικρό μποναμά, συνήθως χρήματα, ως ευχαριστία για την καλή τύχη που έφερνε στο σπίτι. Αυτή η «τιμή» συνοδευόταν από ένα αίσθημα ευθύνης, καθώς το άτομο που έκανε το ποδαρικό θεωρούνταν ότι κουβαλά μαζί του τις ελπίδες και τα όνειρα της οικογένειας για μια καλύτερη χρονιά.
Οι Παραδόσεις ως Δεσμός με το Παρελθόν
Παρά την εξέλιξη των καιρών, οι Ζακυνθινοί συνεχίζουν να αναβιώνουν αυτές τις παραδόσεις, διδάσκοντας τις επόμενες γενιές για τις ρίζες τους. Τα έθιμα αυτά είναι όχι μόνο μια ανάμνηση του παρελθόντος, αλλά και μια υπενθύμιση του ποιοι είμαστε και από πού προερχόμαστε.
Όπως λένε και οι ίδιοι οι Ζακυνθινοί: «Είμαστε όσα μάθαμε από μόνοι μας, αλλά και όσα μας έμαθαν οι άλλοι… πολύ περισσότερο όταν αυτοί οι άλλοι είναι οι γονείς και οι παππούδες μας».
Με αυτές τις σκέψεις και με τις μελωδίες των καλάντων να αντηχούν στα σοκάκια της Ζακύνθου, ευχόμαστε σε όλους Καλή Πρωτοχρονιά, γεμάτη υγεία, ευτυχία και αγάπη!
The post Πρωτοχρονιά: Η Ζάκυνθος κρατά ζωντανά τα μοναδικά έθιμα | Φέρνουν κοντά γενιές ανθρώπων και γεφυρώνουν το παρελθόν με το παρόν (Βίντεο) appeared first on ZANTETIMES.GR.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Μια ξεχωριστή στιγμή συγκίνησης και τιμής βίωσε ο Πρόεδρος του Συλλόγου Φίλων Φιλαρμονικής Δήμου Ζακυνθίων 1816, κ. Βασίλης Μούτσιος, κατά την απονομή τιμητικής διάκρισης στον τέως Αρχιμουσικό των Φιλαρμονικών Ζακυνθίων και Αλυκών (Κατασταρίου), Διονύσιο Κλάδη. Η ομόφωνη απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου να τιμήσει τον κ. Κλάδη αναγνωρίζει την τεράστια συμβολή του στην καλλιέργεια της μουσικής και των ανθρώπινων αξιών.



Υπάρχουν στιγμές που οι πιο μικρές κινήσεις γεμίζουν τη μέρα μας με χαρά και ζεστασιά. Αυτό συνέβη όταν τα μέλη του Πολιτιστικού Συλλόγου Κάτω Γερακαρίου «Ευαγγελίστρια» βγήκαν να πουν τα παραδοσιακά κάλαντα, συνεχίζοντας μια όμορφη παράδοση που ενώνει ανθρώπους και σκορπά χαμόγελα.


Μεγάλη θλίψη και οργή προκαλούν οι βανδαλισμοί που υπέστη το “Τρενοτεχνείο” στην Κυπαρισσία, ένας ξεχωριστός χώρος πολιτισμού που δημιουργήθηκε με αφοσίωση από τον Νίκο Καλογερόπουλο και τη στήριξη συνεργατών και φίλων. Οι δράστες, παραμένοντας άγνωστοι, εισέβαλαν στον χώρο σπάζοντας το τζάμι της κεντρικής πόρτας και προκάλεσαν εκτεταμένες ζημιές, αφήνοντας πίσω τους ένα τοπίο καταστροφής.
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ ΤΩΝ ΘΕΟΦΑΝΕΙΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΕΛΕΤΗΣ ΚΑΤΑΔΥΣΕΩΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ
Στις 28 Δεκεμβρίου 1989, μια από τις πιο τραγικές στιγμές της ελληνικής ακτοπλοΐας εκτυλίχθηκε στα νερά του Ιονίου Πελάγους. Το πλοίο «Ζάκυνθος», που εξυπηρετούσε για χρόνια τη γραμμή Κυλλήνης-Ζακύνθου, βυθίστηκε κάτω από δυσμενείς καιρικές συνθήκες, αφήνοντας πίσω του έναν νεκρό και μια σειρά από ερωτήματα για τις συνθήκες που οδήγησαν στο τραγικό αυτό περιστατικό.
Ανακοίνωση του Περιβαλλοντικού Συλλόγου «Καθαρά Νερά στη Ζάκυνθο»

Πριν από επτά-οκτώ χρόνια, η Αγγελική Αγαλιανού έκανε τα πρώτα της βήματα στον κόσμο των παραμυθιών και της αφήγησης. Σε αυτό το ταξίδι γνώρισε μια ξεχωριστή προσωπικότητα, τη Μαριέττα Γιαννοπούλου-Μινώτου, μια γυναίκα που έμελλε να αποτελέσει φάρο έμπνευσης για τη δουλειά και τη ζωή της.