The Impartial Press

Αν και την Κυριακή οι ευρωπαίοι πολίτες καλούνται να ψηφίσουν για την Ευρώπη, στην Ελλάδα κατά την προεκλογική περίοδο συζητήθηκαν ζητήματα κυρίως ζητήματα εσωτερικής κατανάλωσης παρά το γεγονός ότι η Ευρώπη βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι, τονίζει ο κ. Κακολύρης, που θεωρεί επίσης ότι έχει αποτύχει ο θεσμός του «επικεφαλής» υποψηφίου καθώς όπως λέει, «δεν έχουμε διαμορφώσει ακόμα μια ενιαία ευρωπαϊκή δημόσια σφαίρα όπου να μπορεί να απευθυνθεί ένας κεντρικά υποψήφιος και να μπορεί να απευθυνθεί σε όλους ή δεν έχουμε βρει ακόμα τις πολιτικές προσωπικότητες οι οποίες είναι σε θέση να το κάνουν αυτό», παρά το γεγονός η Ούρσουλα Φον ντερ Λάιεν ήταν η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και την προηγούμενη περίοδο κάτι που της έδωσε ένα βαθμό αναγνωρισιμότητας.

Το ενδιαφέρον των πολιτών για τις ευρωκλογές παρέμεινε μειωμένο παρά το γεγονός ότι στο τελευταίο ευρωβαρόμετρο καταγράφεται πανευρωπαϊκά βελτίωση της εικόνας που έχουν οι Ευρωπαίοι πολίτες για την Ε.Ε. «Παρά το γεγονός ότι έχει αναγνωριστεί το ευρωπαϊκό εγχείρημα ως πολύ σημαντικό, οι ίδιες οι ευρωεκλογές συνεχίζουν να μην έχουν πείσει για την σημασία τους. Γι΄αυτό και διαφαίνεται ότι θα έχουμε πολύ σημαντικά ποσοστά αποχής, γιατί οι πολίτες δεν καταλαβαίνουν το ακριβές διακύβευμα», τονίζει στο euronews o Παναγιώτης Κακολύρης.

Χαρακτηριστικό αυτών των εκλογών είναι η άνοδος της Ακροδεξιάς ακόμα και σε χώρες όπως η Πορτογαλία που δεν έχουν τέτοια παράδοση. Αν επιβεβαιωθούν οι δημοσκοπήσεις, αυτό που μπορεί να συμβεί είναι να μπει φρένο σε κάποιες πολιτικές και σε κάποιες αποφάσεις που καλείται να λάβει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κατά την επόμενη κοινοβουλευτική περίοδο. «Πράγματι θα υπάρξει μια σημαντική άνοδος στο κομμάτι της Ακροδεξιάς, το οποίο παραμένει διχασμένο, γιατί η Ακροδεξιά διέπεται από έναν βαθύ εθνικισμό. Και αν η Ευρώπη έχει καταφέρει να κάνει βήματα, το έχει κάνει μέσα από την σύνθεση, μέσα από την όσμωση, μέσα από αμοιβαίες υποχωρήσεις και μέσα από την ανάδειξη του αμοιβαίου συμφέροντος. Αυτό είναι κάτι που οι ακροδεξιοί εθνικιστές δεν μπορούν να καταλάβουν και κυρίως δεν μπορούν να υπηρετήσουν», υπογραμμίζει ο κ. Κακολύρης.

Η διπλωματία των ΗΠΑ ζήτησε χθες Πέμπτη από το Ισραήλ «πλήρη διαφάνεια» για τον βομβαρδισμό σχολείου της υπηρεσίας του ΟΗΕ^[1] για τους παλαιστίνιους πρόσφυγες (UNRWA) στη Λωρίδα της Γάζας^[2].

«Η ισραηλινή κυβέρνηση μας είπε πως θα δώσει στη δημοσιότητα περισσότερες πληροφορίες για αυτό το πλήγμα, συμπεριλαμβανομένων των ονομάτων αυτών που σκοτώθηκαν» και «αναμένουμε να είναι πλήρως διαφανής δημοσιοποιώντας τις πληροφορίες αυτές», είπε ο εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, ο Μάθιου Μίλερ.

Νοσοκομείο στη Λωρίδα της Γάζας έκανε λόγο χθες για τουλάχιστον 37 νεκρούς στον βομβαρδισμό εναντίον σχολείου του Γραφείου Αρωγής και Έργων των Ηνωμένων Εθνών για τους Παλαιστίνιους Πρόσφυγες στην Εγγύς Ανατολή (UNRWA).

Οι ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις επιβεβαίωσαν πως προχώρησαν στον βομβαρδισμό και τόνισαν πως στόχος ήταν «βάση της Χαμάς», κατ’ αυτές.

Ο κ. Μίλερ είπε πως μέλη της Χαμάς συνηθίζουν να κρύβονται ανάμεσα σε άμαχους αλλά η Ουάσιγκτον αναμένει περισσότερες πληροφορίες.

«Είδαμε τους ισχυρισμούς σύμφωνα με τους οποίους 14 παιδιά σκοτώθηκαν στον βομβαρδισμό, και ασφαλώς, όταν βλέπεις —αν είναι ακριβές αυτό— πως σκοτώθηκαν 14 παιδιά, αυτοί δεν είναι τρομοκράτες», εξήγησε.

Στις 24 Ιουλίου η ομιλία Νετανιάχου στο Κογκρέσο των ΗΠΑ

Ο ισραηλινός πρωθυπουργός Μπέντζαμιν Νετανιάχου θα εκφωνήσει ομιλία ενώπιον της ολομέλειας του αμερικανικού Κογκρέσου στην Ουάσιγκτον την 24η Ιουλίου, δήλωσε χθες Πέμπτη στο Γαλλικό Πρακτορείο κοινοβουλευτική πηγή.

Ο κ. Νετανιάχου προσκλήθηκε στα τέλη Μαΐου από τους Ρεπουμπλικάνους και Δημοκρατικούς ηγέτες να απευθύνει ομιλία κατά τη διάρκεια κοινής συνεδρίασης των δυο σωμάτων του αμερικανικού κοινοβουλίου, εν μέσω πολέμου στη Λωρίδα της Γάζας.

Τη Δευτέρα, αμερικανικά μέσα ενημέρωσης μετέδωσαν πως ο κ. Νετανιάχου θα πήγαινε να εκφωνήσει την ομιλία αυτή τη 13η Ιουνίου. Όμως οι υπηρεσίες του ισραηλινού πρωθυπουργού διέψευσαν τη συγκεκριμένη πληροφορία εντός ωρών, εξηγώντας ότι η ημερομηνία «δεν είχε οριστικοποιηθεί» ακόμη.

Η πρόκληση καταγράφτηκε παρότι επί μήνες φέρεται να εντείνεται η δυσαρέσκεια στην κυβέρνηση του Δημοκρατικού προέδρου Τζο Μπάιντεν όσον αφορά τον τρόπο που οι ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις διεξάγουν τον πόλεμο στη Λωρίδα της Γάζας, σε αντίποινα για την άνευ προηγουμένου επίθεση της Χαμάς στο νότιο Ισραήλ την 7η Οκτωβρίου.

Περισσότερες πηγές • ΑΠΕ – ΜΠΕ

References

1. ^{^} βομβαρδισμό σχολείου της υπηρεσίας του ΟΗΕ (gr.euronews.com)
2. ^{^} Λωρίδα της Γάζας (gr.euronews.com)

«Είναι μια δύσκολη εκλογική αναμέτρηση και ο κόσμος πρέπει να καταλάβει γιατί πρέπει να πάει να ψηφίσει και γιατί τον αφορούν όσα γίνονται στις Βρυξέλλες. Δυστυχώς, υπάρχει μια απόσταση μεταξύ όσων κάνουμε εμείς στα ευρωπαϊκά κέντρα αποφάσεωνκαι όσων φτάνουν στους Ευρωπαίους πολίτεςκαι ειδικά στην Κύπρο».^[1][2]

«Υπάρχει μια ατζέντα μπροστά μας που είναι ποια Ευρώπη ^[3]θέλουμε, ποια θα είναι η κατάσταση τα επόμενα χρόνια. Πηγαίνουμε προς μια πιο ομογενοποιημένη ένωση ή κάθε χώρα θα τραβάει το δικό της κουπί; Στοχεύουμε σε μια Ευρώπη πιο ισχυρή, με δικό της στρατόκαι με κοινή εξωτερική πολιτική;^[4]Αυτά είναι τα θέματα που θα αντιμετωπίσουμε».

«Βλέπω και αισθάνομαι πως το μεταναστευτικό θα είναι εκείκαι πως η ακροδεξιά θα έχει ενισχυμένο ρόλο. Βεβαίως, υπάρχει το ζήτημα της ακρίβειας και της ενεργειακής κρίσης που επιδεινώθηκε εξαιτίας του πολέμου στην Ουκρανία. Βεβαίως, οι πολίτες συχνά νιώθουν πως δεν τους αφορούν όλα αυτά που κάνουμε στις Βρυξέλλες όταν δεν μπορούν να βγάλουν τον μήνα με 1000 ευρώ και με 800 ευρώ επιδόματα».

«Όλα αυτά τα προβλήματα που δεν λύνονται δίνουν τροφή σε ακραίες φωνές που δεν προτείνουν κάτι ουσιαστικό,αλλά γαργαλούν τα αυτιά των ψηφοφόρων. Είναι ένα θέμα που δυστυχώς θα βρούμε μπροστά μας».

«Η Ευρώπη οφείλει να βοηθήσει στην επίλυση του Κυπριακού. Η χώρα μας είναι το μόνο κράτος μέλος που έχει εδάφη υπό κατοχή και για αυτό ευθύνεται μια χώρα που χτυπά την πόρτα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Τουρκία διεκδικεί χρήματα, βίζα και τελωνειακή ένωση καιτην ίδια ώρα κατέχει ευρωπαϊκό έδαφος.Αυτό είναι τραγικό».^[5][6]

References

1. ^{^} να καταλάβει γιατί πρέπει να πάει να ψηφίσει (gr.euronews.com)
2. ^{^} και όσων φτάνουν στους Ευρωπαίους πολίτες (gr.euronews.com)
3. ^{^} μια ατζέντα μπροστά μας που είναι ποια Ευρώπη (gr.euronews.com)
4. ^{^} και με κοινή εξωτερική πολιτική; (gr.euronews.com)
5. ^{^} Ευρωπαϊκής Ένωσης. (european-union.europa.eu)
6. ^{^} την ίδια ώρα κατέχει ευρωπαϊκό έδαφος. (gr.euronews.com)

Κάμερα, μοντάζ: Γιάννης Δόλας

Το «άλμα» από την δημοσιογραφία στην πολιτική δεν είναι κάτι καινοφανές. Όμως η παραίτηση στον αέρα, την ώρα που σε απευθείας μετάδοση ανακοινώνεται η υποψηφιότητά σου για τις ευρωεκλογές, αυτό είναι κάτι που δεν έχουμε ξαναζήσει, παρά μόνο μία φορά, τον Μάρτιο του 2019, όταν το έκανε ο ευρωβουλευτής Κώστας Αρβανίτης.

Ο ίδιος στην προσφώνηση «συνάδελφε», απαντά «πρώην», συμπληρώνοντας ότι την αρχική του αβεβαιότητα για αυτήν τη μεταπήδηση πλέον, μετά την ολοκλήρωση της πρώτης θητείας του στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, την έχουν αντικαταστήσει άλλα συναισθήματα.

Μιλήσαμε μαζί του λίγες ημέρες πριν ανοίξουν οι κάλπες στην Ελλάδα στις 9 Ιουνίου κι ενώ επιδιώκει την επανεκλογή του. Όταν του θυμήσαμε εκείνο το περιστατικό μας ξεκαθάρισε, όχι χωρίς αιχμές, ότι δεν ήταν στημένο:

Όταν ερωτάται για την πρώτη του θητεία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ο κ. Αρβανίτης μιλά για ένα «εντυπωσιακό ταξίδι»:

Πάνος Κιτσικόπουλος, euronews:

Ήταν μια πενταετία στην οποία η Ευρώπη έκανε αισθητή την παρουσία της.

Κώστας Αρβανίτης:

Και την απουσία της.

Πάνος Κιτσικόπουλος, euronews:

Ας πούμε για την παρουσία πρώτα.

Κώστας Αρβανίτης:

Να πούμε, γιατί είμαστε θετικοί άνθρωποι.

Πάνος Κιτσικόπουλος, euronews:

Η παρουσία είχε να κάνει προφανώς με την πανδημία. Είδαμε το εμβόλιο, είδαμε το Ταμείο Ανάκαμψης.

Κώστας Αρβανίτης:

Πήγαμε αρχικά – σωστά – να δούμε τι ήταν αυτό, η πανδημία. Φόβος αρχικά για όλους μας. Τη θυμάμαι εκείνη την ημέρα. Άδειασε το Κοινοβούλιο. Ήταν Τετάρτη, όταν η πρόεδρος είπε ‘αδειάζουμε, φεύγουμε’. Οπότε, τον φόβο που είχε ο πολίτης στην Καρδίτσα τον είχα κι εγώ στις Βρυξέλλες. Βάζουμε μηχανισμούς, όμως από εκεί και πέρα αρχίζει μια σειρά από ζητήματα, τα οποία δεν ακούστηκαν, δεν συζητήθηκαν και δεν δώσαμε απαντήσεις.

Θα σας πω τι εννοώ. Πρώτον, βγήκε η ανάγκη στήριξης των δημοσίων υπηρεσιών υγείας. Βγήκαμε και χειροκροτήσαμε στα μπαλκόνια και μετά τους ξεχάσαμε. Βγήκε η ανάγκη της δημιουργίας ενός ευρωπαϊκού οργανισμού φαρμάκων, ώστε η Ευρώπη να μην είναι υποχείριο μεγάλων ντόπιων ή ξένων φαρμακευτικών εταιρειών. Δεν έγινε. Βάλαμε ζήτημα για το ποσό που πληρώσαμε για τα εμβόλια για να υπάρχει η δωρεάν πρόσβαση των πολιτών. Πήγαμε, αλλά δεν είδαμε τα ποσά. Υπήρχαν σοβαρές καταγγελίες κατά της κ. φον ντερ Λάιεν για το πώς χειρίστηκε αυτήν την διαδικασία.

Πάνος Κιτσικόπουλος, euronews:

Κάνατε και ερώτηση για αυτό.

Κώστας Αρβανίτης:

Ερωτήσεις. Κι εμείς κι άλλοι συνάδελφοι. Αυτά είναι τα αρνητικά στο θετικό. Ως προς το Ταμείο Ανάκαμψης, σας θυμίζω ότι ήταν πρόταση της αριστεράς και του Αλέξη Τσίπρα από την εποχή της χρεοκοπίας ότι χρειάζεται και επιμένουμε σε αυτό ότι πρέπει να είναι ένα μόνιμο και σταθερό ταμείο, το οποίο να χρηματοδοτεί, καθώς έχουμε μπροστά μας κι άλλες πανδημίες κι άλλες φυσικές καταστροφές.

Πάνος Κιτσικόπουλος, euronews:

Είδαμε όμως και ότι στην διάρκεια αυτής της πενταετίας, ενώ η Ευρώπη έκανε αισθητή την παρουσία της, έκαναν ακόμη πιο αισθητή την παρουσία τους δυνάμεις που αντιτίθενται στο ευρωπαϊκό εγχείρημα. Πώς το ερμηνεύετε;

Κώστας Αρβανίτης:

Εδώ η μάχη είναι συγκεκριμένη. Θα πάμε σε αυτό που λέμε εμείς και λέει και ο Σπινέλι, δηλαδή ευρωπαϊκή πολιτική, κράτος δικαίου, ενιαίο Σύνταγμα, ενιαία ευρωπαϊκή πολιτική άμυνα και ασφάλειας και το νόμισμα – που το έχουμε ήδη; Ή θα πάμε σε αυτό που λένε οι συντηρητικές δυνάμεις και ακραία συντηρητικές – alt right – πάμε στην ΕΟΚ; Δηλαδή, “δεν χρειάζεται Ευρωκοινοβούλιο, τι τους θέλουμε αυτούς, να έχουμε την Κομισιόν και το συμβούλιο αρχηγών και να τελειώνουμε”; Μια οικονομική κοινότητα, δηλαδή. Η μάχη αυτή είναι ιδεολογική μάχη. Βαθιά ιδεολογική. Για το γιατί δεν κατεβαίνει στους πολίτες, υπάρχουν ευθύνες των ευρωβουλευτών και κυρίαρχα των κομμάτων και ως ένα βαθμό και των μέσων ενημέρωσης.

Πάνος Κιτσικόπουλος, euronews:

Γιατί, λοιπόν, συζητάμε για εσωτερικά θέματα σα να είναι βουλευτικές εκλογές; Γιατί έχει πέσει η αντιπαράθεση, π.χ., στα πόθεν έσχες;

Κώστας Αρβανίτης:

Ακόμα και εθνικές εκλογές να ήταν, εγώ θεωρώ χαμηλό το επίπεδο της συζήτησης αυτής. Όμως το εθνικό είναι και ευρωπαϊκό και το ευρωπαϊκό είναι εθνικό. Διότι, αντί να συζητάμε, π.χ., γιατί δεν ενσωματώνεται η Οδηγία – το λέω επειδή δούλεψα γι’ αυτήν – για τον ευρωπαϊκό κατώτατο μισθό και να ξεκινήσουν οι συλλογικές διαπραγματεύσεις και να έχουμε την δυνατότητα σύγκλισης, καθώς εδώ έχουμε κατώτατο μισθό 830 ευρώ και στο Βέλγιο 2.029 και κάποια στιγμή πρέπει να πάμε κάπως κοντά, συζητάμε άλλα πράγματα. Γιατί στην πανδημία δεν ανοίξαμε όλοι την κουβέντα του γιατί έχουμε πανδημία; Ποια είναι τα δικαιώματα στον εμβολιασμό ή στον μη εμβολιασμό; Μιλώ για τα ηθικά ζητήματα. Πού πάνε τα δεδομένα, όταν στέλναμε τα sms; Ποιος τα διαχειρίστηκε; Και για αυτά που εμείς νομοθετούμε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και για το GDPR και για τα δικαιώματα της νέας εποχής; Ή ακόμα και πράγματα που αφορούν στην εργατική δύναμη, είτε του δημοσιογράφου είτε του εργάτη γης. Δηλαδή, με την τεχνητή νοημοσύνη – που συμμετέχω σε αυτό – θα δουλεύουμε περισσότερο ή λιγότερο; Ή η μηχανή θα αντικαταστήσει τον άνθρωπο; Και τι θα τους κάνουμε τους ανθρώπους;

Εδώ, λοιπόν, εμείς συζητάμε για να νομοθετήσουμε μείωση των ωρών εργασίας, αύξηση των αποδοχών, για να πάρουμε μέρος στις υπεραξίες κι εμείς, για να ζούμε καλύτερα. Ο στόχος που ζούμε δεν είναι για να αντέχουμε, αυτή είναι η άποψη η δική μας σε σχέση με άλλους ανθρώπους. Αυτό που λένε «πάλεψε για να αντέχεις». Όχι. Εμείς λέμε «πάλεψε για να ζήσεις καλύτερα, να ζήσεις τα νιάτα σου, να ζήσεις ωραία και τα γηρατειά σου».

Η Ευρώπη είναι η ομορφιά της ζωής. Μετά από δύο παγκοσμίους πολέμους καταφέραμε να συνεννοηθούμε, να περάσουμε από Συμπληγάδες Πέτρες και να έχουμε σήμερα Ευρωπαϊκή Ένωση, όχι ΕΟΚ.

Πάνος Κιτσικόπουλος, euronews:

Μου δώσατε ωραία πάσα. Χθες διάβασα κάτι το οποίο με σόκαρε, ότι στην Γερμανία μιλάνε για καταφύγια εντός σπιτιών, προκειμένου να προστατευθεί ο πληθυσμός από ενδεχόμενη πολεμική σύρραξη.

Κώστας Αρβανίτης:

Με ποιους;

Πάνος Κιτσικόπουλος, euronews:

Με τους Ρώσους.

Πάνος Κιτσικόπουλος, euronews:

Είναι εχθρός;

Πάνος Κιτσικόπουλος, euronews:

Εγώ σας λέω τι διάβασα. Προφανώς η Ρωσία είναι το φόβητρο αυτήν τη στιγμή. Η ερώτηση η δική μου είναι η εξής. Γίνεται πολύς λόγος για ευρωπαϊκή άμυνα κι έχω μια αίσθηση ότι από την μεταπολεμική Ευρώπη της ειρηνικής συνύπαρξης περάσαμε σε μια Ευρώπη του “si vis pacem, para bellum” (=αν θες ειρήνη, προετοιμάσου για πόλεμο). Ισχύει αυτό και πού θα πάει;

Κώστας Αρβανίτης:

Κατ’ αρχήν δεν μπαίνει θέμα ότι δεν καταγγέλλεις την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, για να τελειώνουμε. Δεν είναι δυνατόν όμως να μη βλέπεις τα θέματα κράτους δικαίου που είχε η Ουκρανία πριν – κι αυτό δεν δικαιολογεί τον Πούτιν, σε καμία περίπτωση. Μιλώ για πριν. Η Ρωσία είναι μέρος της Ευρώπης, ναι ή όχι; Πολιτισμικά, πολιτικά γεωγραφικά. Τρίτο ερώτημα. Αν φύγει ο Πούτιν κι έρθει ένας άλλος, ένας σαν την κ. φον ντερ Λάιεν, σαν την κ. Μέτσολα, όποιος ή όποια θέλετε, θα συζητήσουμε την ένταξη της Ρωσίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση ή θα υπάρχει πάντα ένα τείχος; Ποιος είναι ο αντίπαλος;

Το θέμα του τι είναι η Ευρώπη πρέπει να το κουβεντιάσουμε σοβαρά πολιτικά και με ευρωπαϊκά κίνητρα κι ευρωπαϊκά συμφέροντα. Στην αντίληψή μου είναι ότι, όταν λέω εγώ για ενιαία πολιτική άμυνας και ασφάλειας, σημαίνει ότι έχω ευρωπαϊκή πολιτική κι όχι αμερικανική, ούτε κινεζική, ούτε ρωσική, ούτε ινδική. Η Ευρώπη πρέπει να καταλάβει ότι είναι σημαντικός παίκτης, κυρίαρχος παίκτης. Έχει την τεχνογνωσία, έχει τον πολιτισμό, μπορεί να αντέξει και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να είναι ουραγός των εξελίξεων ή του ΝΑΤΟ – που είναι σήμερα – ή άλλων. Δεν θα ήθελα – και γι’ αυτό είμαι απέναντι σε αυτό – σε καμιά περίπτωση να χρησιμοποιούμαι από τρίτες δυνάμεις που έχουν οικονομική κρίση και προβλήματα ως κολυμπήθρα ή πλυντήριο των δικών τους προβλημάτων.

Αυτό σε καμία περίπτωση δεν μειώνει τις ευθύνες του Πούτιν που είναι μια απόλυτα αντιδημοκρατική, καθεστωτική αντίληψη, αλλά με κάποιες λογικές πρέπει να βοηθήσει και το κίνημα στην Ρωσία να ανατρέψει αυτήν την αντιδημοκρατική, καθεστωτική αντίληψη που υπάρχει – και το καθεστώς. Νομίζω ότι εδώ και στο επίπεδο της δεξιάς και σε επίπεδο προσώπων δε μας έχει δοθεί απάντηση. Για να είμαι πιο σαφής: Στον πόλεμο, με τον οποίο διαφωνούσα πλήρως όταν δημοσιογραφούσα, στο Ιράκ. Ξέραμε τον στόχο. Διαφωνούσα, αλλά ο στόχος ήταν να μπουν οι δυτικοί στη Βαγδάτη, να πέσει ο Σαντάμ Χουσεΐν και να έχουμε μια άλλη ροή. Εδώ μπορεί να μας πει κάποιος ποιος είναι ο στόχος; Εγώ δεν το έχω καταλάβει.

Το πρώτο το καταλαβαίνω, να φύγουν οι Ρώσοι τώρα από την Ουκρανία. Συμφωνούμε απόλυτα. Να αποζημιωθεί η Ουκρανία για όλα τα δεινά που έχει προκαλέσει η ρωσική εισβολή. Απόλυτα συμφωνούμε.

Πάνος Κιτσικόπουλος, euronews:

Να ανοικοδομηθεί.

Κώστας Αρβανίτης:

Απόλυτα. Μετά; Δεν πρέπει να συνεννοηθούμε; Ερώτηση έβαλα.

Πάνος Κιτσικόπουλος, euronews:

Εγώ δεν είμαι εδώ για να δώσω την απάντηση.

Κώστας Αρβανίτης:

Ούτε εγώ σε τέτοιο βαθμό, δεν είμαι ο φιλόσοφος του μέλλοντος, ούτε του παρόντος. Παρατηρώ τα πράγματα και ανησυχώ. Δεν θα ήθελα, δηλαδή, μετά από δύο παγκοσμίους πολέμους στο έδαφός μας να πάμε σε κάτι, το οποίο μπορεί να οδηγήσει σε μια σύρραξη μη ελεγχόμενη. Το φοβάμαι πάρα πολύ. Μπορούμε να συνεννοηθούμε.

Πάνος Κιτσικόπουλος, euronews:

Πάμε σε ένα άλλο κομμάτι που είναι επίσης κεντρικό ζήτημα: μετανάστευση. Η αριστερά διαφωνεί με το νέο σύμφωνο.

Κώστας Αρβανίτης:

Απόλυτα

Πάνος Κιτσικόπουλος, euronews:

Θέλετε να μου πείτε τι είναι αυτό με το οποίο διαφωνείτε και πώς θα αγωνιστείτε για να το αλλάξετε;

Κώστας Αρβανίτης:

Είχαμε ήττα. Είχαμε νίκες, μεγάλη νίκη στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και μια μεγάλη ήττα, όπου χάσαμε το… πρωτάθλημα. Κατ’ αρχήν εμείς ποτέ δεν μιλήσαμε για ανοικτά σύνορα. Αυτό παιζόταν στην Ελλάδα και ήταν fake news. Εμείς μιλούσαμε για νόμους, για κανόνες, για συνθήκες προστασίας και των κρατών-μελών και της Ευρώπης και των ανθρώπων που δεν φεύγουν τυχαία από την χώρα τους. Και μιλώ για την προσφυγιά, η μετανάστευση είναι άλλο πράγμα, για το οποίο νομοθετούμε και μια χαρά.

Εδώ, λοιπόν, τρία θέματα πέρασαν από την δική μας αντίληψη και πέρασαν και μέσα από τη Left, την πολιτική μας ομάδα που άλλαξε το σύνθημα και ήρθε το “Relocation”, θεωρώ ότι έχει και ελληνική υπογραφή αυτό, και το δεύτερο στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Νόμιμες οδοί μετανάστευσης, το είπε η κ. Γιόχανσον; Πάει να πει ότι τους πείσαμε. Είπαμε για υποχρεωτική μετεγκατάσταση των προσφύγων σε όλα τα κράτη-μέλη. Το είπε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ότι είναι σωστό; Νομίζω ότι δικαιωθήκαμε.

Αυτό που έφερε ο κ. Σχοινάς από την αρχή, η Κομισιόν, και υποστηρίχθηκε από αρκετούς κυβερνήτες ήταν λάθος, διότι δεν δίνει πραγματική αλληλεγγύη στα κράτη-μέλη, ιδιαίτερα στα κράτη-μέλη πρώτης υποδοχής. Δηλαδή μου μετατρέπει τις χώρες μας σε κέντρα υποδοχής και μόνιμης κράτησης προσφύγων. Κανένας δεν πάρει στο Πακιστάν ή στο Αφγανιστάν, οπότε μένουν οι άνθρωποι, δεν έχουν προγράμματα ένταξης. Δεύτερον η χώρα μας είναι μια μικρή χώρα, πόσο κόσμο μπορεί να ενσωματώσει; Και δεν υπάρχουν και προγράμματα ένταξης αυτών των ανθρώπων. Οπότε δημιουργεί μέγιστα προβλήματα και δεν είναι δυνατόν να λες ‘εθελοντική μετεγκατάσταση, αλλά θα σου δώσω ένα αντίτιμο για να τους κρατάς εσύ’. Όχι. Το πρόβλημα είναι ευρωπαϊκό, πανευρωπαϊκό, δεν είναι ελληνικό, ούτε ιταλικό. Θα πάρει, λοιπόν, και ο Αυστριακός το ποσοστό των ανθρώπων με ευρωπαϊκές πολιτικές ένταξης και όχι να δίνει ένα ποσό στο κράτος-μέλος – και είναι διμερείς οι επαφές των κρατών-μελών με τα κράτη πρώτης υποδοχής. Δεν είναι έντιμο αυτό.

Εγώ θεωρώ ότι όποιο κράτος-μέλος δεν δέχεται αυτό που του αναλογεί σε πρόσφυγες, πρέπει να πηγαίνει επί παραβάσει. Τόσο απλά. Ή θα είμαστε Ευρώπη ή μια καρικατούρα της Ευρώπης. Αυτή είναι και η σύγκρουση μεταξύ της συντηρητικής ομάδας και της αριστεράς, ειδικά της αριστεράς. Είμαι θυμωμένος με τους σοσιαλιστές.

Πάνος Κιτσικόπουλος, euronews:

Γιατί;

Πάνος Κιτσικόπουλος, euronews:

Γιατί πήγαμε καλά μέχρι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και είχαμε τη θέση διαπραγμάτευσης του Κοινοβουλίου και στον τριμερή μας άδειασαν. Νομίζω δηλαδή, για να είμαι καθαρός, καλύτερα να μην είχα συμφωνία, παρά αυτή τη συμφωνία που με κρατάει δέσμιο για πάρα πολλά χρόνια. Διότι σε περίοδο κρίσης θα μπορούσα να δημιουργήσω ή να φωνάξω και να έχω χρηματοδοτικά εργαλεία. Τι θα γίνει από εδώ και πέρα και τα επόμενα χρόνια; Μας μπλόκαρε.

Πάνος Κιτσικόπουλος, euronews:

Κάνατε λόγο για «μαύρη μέρα».

Κώστας Αρβανίτης:

Μαύρη μέρα ήταν. Γιατί είχαμε το δίκιο με το μέρος μας. Και σε επίπεδο ανθρωπίνων δικαιωμάτων και σε επίπεδο ενός Έλληνα πολίτη που κάνει μια δουλειά στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και πρέπει να διασφαλίσει αυτό που μπορεί η χώρα να κρατήσει. Μαύρη μέρα ήταν.

Πάνος Κιτσικόπουλος, euronews:

Τι πολιτικό δώρο θέλετε για την Κυριακή 9/6 που έχετε και τα γενέθλιά σας;

Κώστας Αρβανίτης:

Θα ήθελα να είναι ισχυρός ο ΣΥΡΙΖΑ. Να είναι δυνατός. Να έχουμε 4+1 ευρωβουλευτές. Μη σας πως 4+2. Να πιάσουμε τα δεδομένα δηλαδή του ’19 για να παίξουμε ρόλο πολύ καλό, συγκροτημένο για το πώς καταλαβαίνουμε εμείς το ‘σύγχρονη αριστερά τον 21ο αιώνα’. Για να είμαστε χρήσιμοι στους ανθρώπους. Γιατί, αν τα πολιτικά κόμματα και οι πολιτικοί – εγώ δεν είμαι πολιτικός, συγκυριακά έγινε αυτό – δεν είναι χρήσιμοι, τότε οι πολίτες ή θα μας προσπεράσουν και θα δημιουργήσουν νέες οντότητες, το οποίο είναι καλό, αλλά το χειρότερο είναι να απαξιώνουν την πολιτική και να πηγαίνουν σε άλλα μονοπάτια που είναι πολύ επικίνδυνα για την Δημοκρατία.

Οι ελληνικές αρχές επιβεβαίωσαν την Πέμπτη ότι αναζητούν τον Μάικλ Μόσλεϊ, έναν γνωστό βρετανό τηλεοπτικό γιατρό που έκανε δημοφιλή τη διαλείπουσα νηστεία για απώλεια βάρους και μακροχρόνια υγεία.

Η ελληνική αστυνομία ανακοίνωσε ότι ευρεία επιχείρηση έρευνας και διάσωσης βρίσκεται σε εξέλιξη από την Τετάρτη στο νησί της Σύμης.

Ο 67χρονος πιστεύεται ότι πήγε μια βόλτα το απόγευμα της Τετάρτης, ενώ έκανε διακοπές στο νησί, το οποίο είναι δημοφιλής προορισμός για πεζοπόρους.

Στην έρευνα συμμετέχουν αστυνομικοί, πυροσβέστες, προσωπικό πολιτικής προστασίας και εθελοντές, μαζί με τουλάχιστον έναν σκύλο ανιχνευτή, drone και ένα ελικόπτερο.

Ο Μόσλεϊ είναι γνωστός σε πολλά μέρη του κόσμου για το βιβλίο του «The Fast Diet» το 2013, το οποίο συνέγραψε με τη δημοσιογράφο Mimi Spencer. Η δίαιτα 5:2, όπως έγινε γνωστό, καθόρισε πώς οι άνθρωποι μπορούν να χάσουν βάρος γρήγορα ελαχιστοποιώντας την πρόσληψη θερμίδων τους για δύο ημέρες την εβδομάδα, ενώ τρέφονται υγιεινά στις υπόλοιπες πέντε.

Στη συνέχεια εισήγαγε τη δίαιτα Fast 800, ένα πρόγραμμα ταχείας απώλειας βάρους, σύμφωνα με το οποίο όσοι κάνουν δίαιτα περιορίζουν την πρόσληψη θερμίδων σε 800 την ημέρα για τουλάχιστον δύο εβδομάδες, πριν μεταβούν στο πρόγραμμα 5:2.

Είναι επίσης γνωστός για τις τακτικές του εμφανίσεις στη βρετανική τηλεόραση καθώς και για τη στήλη του στην εφημερίδα Daily Mail.