The Impartial Press

Η αμερικανική εταιρεία SpaceX εκτόξευσε έναν πύραυλο Falcon 9 με ένα ακόμα σύμπλεγμα 54 δορυφόρων για το τροχιακό της δίκτυο Starlink.

Ο αστερισμός των συγκεκριμένων δορυφόρων, ο καθένας με βάρος έως και 260 κιλά, προορίζεται να παρέχει πρόσβαση στο Διαδίκτυο.

Η απογείωση πραγματοποιήθηκε στο Διαστημικό Κέντρο Κένεντι στη Φλόριντα το απόγευμα του Σαββάτου, τοπική ώρα.

Λίγα λεπτά μετά την 15η αυτή εκτόξευση Falcon 9, η εταιρεία του Ιλον Μασκ ανέφερε ότι επιβεβαιώθηκε η ανάπτυξη και των 54 δορυφόρων.

Από τον Μάιο του 2019 υπολογίζεται ότι η SpaceX εχει εκτοξεύσει περισσότερους από 3.200 δορυφόρους Starlink.

Εκτιμά ότι η ανάπτυξη συνολικά 11.000 δορυφόρων θα κοστίσει 10 δισεκατομμύρια δολάρια.

Εκατοντάδες Λιβεριανοί βγήκαν το Σάββατο στους δρόμους και διαδήλωσαν εναντίον του προέδρου της χώρας Ζορζ Ουεά.

Η διαδήλωση πραγματοποιήθηκε μπροστά από το στάδιο Samuel Kanyon Doe σε προάστιο της πρωτεύουδας Μονρόβια, στο οποίο ο πρόεδρος έχει γράψει μεγάλη ιστορία ως ποδοσφαιριστης.

Είχε προηγηθεί κάλεσμα της αντιπολίτευσης για την διαμαρτυρία, καθώς το κράτος της Δυτικής Αφρικής αντιμετωπίζει ελλείψεις σε βασικά αγαθά αλλά και κατακόρυφη αύξηση των τιμών.

ανανεώθηκε πριν: 18/12/2022 – 12:56

Το αρνητικό ρεκόρ συμμετοχής που δεν έφτασε καν στο 9% χαρακτήρισε τις βουλευτικές εκλογές της Τυνησίας που διεξήχθησαν το Σάββατο. Οι πολίτες απείχαν στην συντριπτική τους πλειοψηφία από μια διαδικασία που, όπως λέει η αντιπολίτευση, θα εξέλεγε ένα κοινοβούλιο-σφραγίδα, αφού εδώ και ενάμιση χρόνο την εξουσία έχει καταλάβει πραξικοπηματικά ο πρόεδρος Καΐς Σαγιέντ.

Αν και οι πολίτες της μόνης δημοκρατίας που προέκυψε από την Αραβική Άνοιξη αρχικά στήριξαν το πραξικόπημα του Σαγιέντ εξαιτίας της απαξίωσης του πολιτικού συστήματος, η κάκιστη οικονομική κατάσταση της χώρας τους έχει στρέψει εναντίον του, με αποτέλεσμα να υπακούσουν στα καλέσματα του συνόλου σχεδόν της αντιπολίτευσης για μποϊκοτάζ των εκλογών.

Το Εθνικό Μέτωπο Σωτηρίας, το μεγαλύτερο κόμμα της αντιπολίτευσης, χαρακτήρισε την υψηλή αποχή ως «σεισμική εξέλιξη» και κάλεσε τον Σαγιέντ να διοργανώσει διαβουλεύσεις μεταξύ όλων των κομμάτων.

Τα επίσημα αποτελέσματα αναμένονται το νωρίτερο την Δευτέρα.

Οι ιρανικές αρχές συνέλαβαν την διάσημη ηθοποιό Ταρανέ Αλιντουστί με την κατηγορία περί διάδοσης ψευδών ειδήσεων σχετικά με την εξέλιξη των διαδηλώσεων στη χώρα.

Στις 8 Δεκεμβρίου η καλλιτέχνιδα είχε στραφεί κατά της αστυνομίας μετά τον απαγχονισμό του Μοχσέν Σεκαρί, ο οποίος ήταν ο πρώτος άνδρας που εκτελέστηκε για εγκλήματα που φέρεται να διαπράχθηκαν κατά την διάρκεια των διαδηλώσεων

«Οποιοσδήποτε διεθνής οργανισμός παρακολουθεί αυτό το λουτρό αίματος χωρίς να αντιδρά, αποτελεί μια ντροπή για την ανθρωπότητα», έγραψε η Ιρανή ηθοποιός στο Instagram.

Αρκετές προσωπικότητες του ιρανικού κινηματογράφου έχουν συλληφθεί από τις αρχές ακόμη και πριν από το τρέχον κύμα διαμαρτυρίας, όπως οι σκηνοθέτες Μοχάμαντ Ρασουλόφ και Τζαφάρ Παναχί.

Τρεις μήνες μετά τον θάνατο της 22χρονης Μαχσά Αμινί, χιλιάδες Ιρανοί συνεχίζουν να διαδηλώνουν κατά της κυβέρνησης.

Οι οδομαχίες είναι πλέον καθημερινό φαινόμενο ενώ ο αριθμός των νεκρών από τις συγκρούσεις με τις αστυνομικές αρχές αυξάνεται συνεχώς.

Οι ιρανικές αρχές συνέλαβαν την διάσημη ηθοποιό Ταρανέ Αλιντουστί με την κατηγορία περί διάδοσης ψευδών ειδήσεων σχετικά με την εξέλιξη των διαδηλώσεων στη χώρα.

Στις 8 Δεκεμβρίου η καλλιτέχνιδα είχε στραφεί κατά της αστυνομίας μετά τον απαγχονισμό του Μοχσέν Σεκαρί, ο οποίος ήταν ο πρώτος άνδρας που εκτελέστηκε για εγκλήματα που φέρεται να διαπράχθηκαν κατά την διάρκεια των διαδηλώσεων

«Οποιοσδήποτε διεθνής οργανισμός παρακολουθεί αυτό το λουτρό αίματος χωρίς να αντιδρά, αποτελεί μια ντροπή για την ανθρωπότητα», έγραψε η Ιρανή ηθοποιός στο Instagram.

Αρκετές προσωπικότητες του ιρανικού κινηματογράφου έχουν συλληφθεί από τις αρχές ακόμη και πριν από το τρέχον κύμα διαμαρτυρίας, όπως οι σκηνοθέτες Μοχάμαντ Ρασουλόφ και Τζαφάρ Παναχί.

Τρεις μήνες μετά τον θάνατο της 22χρονης Μαχσά Αμινί, χιλιάδες Ιρανοί συνεχίζουν να διαδηλώνουν κατά της κυβέρνησης.

Οι οδομαχίες είναι πλέον καθημερινό φαινόμενο ενώ ο αριθμός των νεκρών από τις συγκρούσεις με τις αστυνομικές αρχές αυξάνεται συνεχώς.

Λίγες ώρες πριν τον τελικό του Μουντιάλ που θα αναδείξει την επόμενη πρωταθλήτρια κόσμου, ενθουσιώδεις οπαδοί της Αργεντινής συγκεντρώθηκαν στην αγορά Ουακίφ της Ντόχα, λέγοντας ότι η «αλμπισελέστε» αξίζει το βαρύτιμο τρόπαιο.

«Ποτέ δεν περίμενα να φτάσουμε στον τελικό. Είναι η καλύτερη στιγμή της ζωής μου. Θα κερδίσουμε και θα είμαστε πρωταθλητές στο τελευταίο ματς του Μέσι», λέει μία οπαδός της Αργεντινής, ενώ ένας άλλος φωνάζει πως «θέλουμε τη νίκη, θέλουμε ο Μέσι να κερδίσει το Μουντιάλ, θέλουμε όλος ο κόσμος εδώ να γλεντάει όλο το βράδυ. Θα φύγουμε από εδώ με το τρόπαιο».

Σε χαμηλότερους τόνους, αλλά εξίσου αιδιόδοξοι εμφανίζονται και οι οπαδοί των «μπλε» που αισιοδοξούν ότι η ομάδα της χώρας τους θα γίνει η τρίτη που κάνει το «ριπίτ». Η τελευταία φορά που συνέβη αυτό ήταν το 1962 με τη Βραζιλία.

«Ο Μέσι είναι μόνο ένας. Εμείς έχουμε Εμπαπέ, έχουμε και τον Γκριεζμάν που κάνει απίστευτη δουλειά από το κέντρο και μπροστά», λέει ο Γιανί, ενώ ο Γκιγιόμ προσθέτει: «Αν παίξουμε καλά, αν καταφέρουμε να αμυνθούμε καλά, αν ξεκινήσουμε καλά από την άμυνα, θα κερδίσουμε»

Ο Ντιντιέ Ντεσάμπ πιθανότατα θα στερηθεί των υπηρεσιών του Ολιβιέ Ζιρού που είναι τραυματίας, όπως και για την Αργεντινή ο Πάπου Γκόμες.

Στις τρεις αναμετρήσεις των δύο ομάδων σε επίπεδο Μουντιάλ, η Αργεντινή μετρά δύο νίκες και μία η Γαλλία, η οποία όμως ήταν σε νοκ άουτ ματς. Η προϊστορία επομένως ευνοεί ελαφρά τους λατινοαμερικανούς. Ωστόσο, ένας από τους άγραφους κανόνες του ποδοσφαίρου λέει πως οι παραδόσεις είναι για να σπάνε.

Λίγες ώρες πριν τον τελικό του Μουντιάλ που θα αναδείξει την επόμενη πρωταθλήτρια κόσμου, ενθουσιώδεις οπαδοί της Αργεντινής συγκεντρώθηκαν στην αγορά Ουακίφ της Ντόχα, λέγοντας ότι η «αλμπισελέστε» αξίζει το βαρύτιμο τρόπαιο.

«Ποτέ δεν περίμενα να φτάσουμε στον τελικό. Είναι η καλύτερη στιγμή της ζωής μου. Θα κερδίσουμε και θα είμαστε πρωταθλητές στο τελευταίο ματς του Μέσι», λέει μία οπαδός της Αργεντινής, ενώ ένας άλλος φωνάζει πως «θέλουμε τη νίκη, θέλουμε ο Μέσι να κερδίσει το Μουντιάλ, θέλουμε όλος ο κόσμος εδώ να γλεντάει όλο το βράδυ. Θα φύγουμε από εδώ με το τρόπαιο».

Σε χαμηλότερους τόνους, αλλά εξίσου αιδιόδοξοι εμφανίζονται και οι οπαδοί των «μπλε» που αισιοδοξούν ότι η ομάδα της χώρας τους θα γίνει η τρίτη που κάνει το «ριπίτ». Η τελευταία φορά που συνέβη αυτό ήταν το 1962 με τη Βραζιλία.

«Ο Μέσι είναι μόνο ένας. Εμείς έχουμε Εμπαπέ, έχουμε και τον Γκριεζμάν που κάνει απίστευτη δουλειά από το κέντρο και μπροστά», λέει ο Γιανί, ενώ ο Γκιγιόμ προσθέτει: «Αν παίξουμε καλά, αν καταφέρουμε να αμυνθούμε καλά, αν ξεκινήσουμε καλά από την άμυνα, θα κερδίσουμε»

Ο Ντιντιέ Ντεσάμπ πιθανότατα θα στερηθεί των υπηρεσιών του Ολιβιέ Ζιρού που είναι τραυματίας, όπως και για την Αργεντινή ο Πάπου Γκόμες.

Στις τρεις αναμετρήσεις των δύο ομάδων σε επίπεδο Μουντιάλ, η Αργεντινή μετρά δύο νίκες και μία η Γαλλία, η οποία όμως ήταν σε νοκ άουτ ματς. Η προϊστορία επομένως ευνοεί ελαφρά τους λατινοαμερικανούς. Ωστόσο, ένας από τους άγραφους κανόνες του ποδοσφαίρου λέει πως οι παραδόσεις είναι για να σπάνε.

Ο Λίο Βαράντκαρ διαδέχθηκε το Σάββατο ως πρωθυπουργός της Ιρλανδίας τον Μιχόλ Μάρτιν. «Αντάλλαξε» τη θέση του αναπληρωτή πρωθυπουργού με τον Μάρτιν, επικεφαλής της κυβέρνησης από το 2020.

Το ιρλανδικό κοινοβούλιο επίκυρωσε την εναλλαγή της εξουσίας με 87 ψήφους υπέρ και 62 κατά.

Ο Βαράντκαρ, γίνεται έτσι για δεύτερη φορά, σε ηλικία 43 ετών, πρωθυπουργός μιας Ιρλανδίας που φημιζόταν από καιρό ως πολύ συντηρητική. Το 2017, ο ίδιος, τότε 38 ετών, έγινε ο νεότερος πρωθυπουργός της Ιρλανδίας. «Δέχομαι αυτήν την υποψηφιότητα με ταπεινότητα και αποφασιστικότητα και την επιθυμία να προσφέρω νέα ελπίδα και νέες ευκαιρίες σε όλους τους πολίτες μας», δήλωσε, αφού η υποψηφιότητά του επικυρώθηκε από την ψηφοφορία των βουλευτών σε ειδική συνεδρίαση.

Ο Μιχόλ Μάρτιν υπέβαλε την παραίτησή του το πρωί του Σαββάτου κατά τη διάρκεια ακροατηρίου με τον Ιρλανδό πρόεδρο Χίγκινς στο Δουβλίνο. Ήταν «τιμή μιας ζωής» να υπηρετήσω ως πρωθυπουργός, είπε. Προερχόμενα από αντίπαλα στρατόπεδα κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου στις αρχές του 20ου αιώνα, τα δύο κεντροδεξιά κόμματα (Fine Gael του Βαράντκαρ και Fiana Fail του Μάρτιν) δημιούργησαν αυτή τη θέση εκ περιτροπής ως μέρος ενός συνασπισμού με τους Πράσινους μετά τις εκλογές του 2020.

Οι ρωσικές δυνάμεις συνεχίζουν να σφυροκοπούν ανελέητα τις ενεργειακές υποδομές της Ουκρανίας^[1]. Εξαιτίας των πυραυλικών χτυπημάτων, ένα αγόρι μόλις ενός έτους, ανασύρθηκε νεκρό στο Κριβί Ριχ ενώ το βράδυ του Σαββάτου στη Χερσώνα ένας άνδρας βρήκε τραγικό θάνατο μέσα στο αυτοκίνητό του.

Τα χτυπήματα στις ενεργειακές υποδομές επιβεβαίωσε και το ρωσικό Υπουργείο Άμυνας.

Την ίδια ώρα οι τεχνικοί της Ουκρανίας δίνουν μεγάλη μάχη με τον χρόνο προκειμένου να αποκαταστήσουν τις ζημιές στην ηλεκτροδότηση καθώς εκατομμύρια ουκρανοί παραμένουν χωρίς ρεύμα. 

Κατά την διάρκεια του τηλεοπτικού του διαγγέλματος ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι είπε: «Στο επίκεντρο σήμερα βρίσκεται η ενέργεια. Κατά την διάρκεια της ημέρας μπορέσαμε να επαναφέρουμε το ρεύμα σε σχεδόν 6 εκ πολίτες».

«Η αποκατάσταση των ζημιών συνεχίζεται ακατάπαυστα από εχθές, έπειτα από την τρομοκρατική επίθεση» πρόσθεσε ο Ουκρανός ηγέτης.

Επίσης, στο Κίεβο, ο δήμαρχος της ουκρανικής πρωτεύουσας ανέφερε ότι η ηλεκτροδρότηση έχει επανέλθει στο 75%.

Η Ρωσία ισχυρίζεται ότι το μπαράζ των πυραυλικών επιθέσεων έχει ως στόχο να αποτρέψει την επιπρόσθετη αποστολή όπλων από την Δύση προς την Ουκρανία.

Το Βρετανικό Υπουργείο άμυνας αναφέρει ότι η Μόσχα, εκτός από πυραύλους Κρουζ χρησιμοποιεί και ιρανικά drones.

Ουκρανοί αξιωματούχοι εκφράζουν την ανησυχία τους ότι ο ρωσικός στρατός ενδέχεται να πραγματοποιήσει νέα επίθεση, αυτή τη φορά από τον βορρά και συγκεκριμένα από τα Λευκορωσικά εδάφη.

Ήταν Δεκέμβριος του 2012, όταν η Ελλάδα βρισκόταν στην καρδιά της οικονομικής κρίσης.

Το Eurogroup αποφάσιζε την εκταμίευση μιας (ακόμα) δόσης για την κάλυψη των χρηματοπιστωτικών αναγκών της χώρας.

Ο κόσμος συγκλονιζόταν από μια ένοπλη επίθεση σε Δημοτικό Σχολείο της πόλης Νιούτανουν, στο Κονέκτικατ των ΗΠΑ. Συνολικά 28 νεκροί.

Οι Ταλιμπάν εξαπέλυαν επιδρομή στο Διεθνές Αεροδρόμιο Μπάτσα Χαν του Πεσαβάρ στο Πακιστάν, ο κυκλώνας Ιβάν «χτυπούσε» τα Φίτζι, το Δημοκρατικό Κόμμα Φιλελεύθερων του Σίνζο Άμπε κέρδιζε τις εκλογές στην Ιαπωνία και ο Ζεράρ Ντεπαρντιέ παρέδιδε τη γαλλική υπηκοότητα για να μετακομίσει μόνιμα προς το Βέλγιο ώστε να αποφύγει την υψηλή φορολογία στη χώρα του.

Ο πόλεμος στην Συρία βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη, η Αίγυπτος έκανε δημοψήφισμα για το Σύνταγμά της και ο Μπαράκ Ομπάμα, νικητής για δεύτερη φορά των προεδρικών εκλογών στις ΗΠΑ, παρουσίαζε σταδιακά τη νέα κυβέρνησή του.

Ήταν το 2012, όταν μια ομάδα Ελλήνων δημοσιογράφων μετακόμιζε για λίγους μήνες στη Λυών της Γαλλίας, προκειμένου να στελεχώσει την ελληνική υπηρεσία του euronews, του ευρωπαϊκού τηλεοπτικού δικτύου, που μεταδίδει ειδήσεις 24 ώρες το 24ωρο, επτά ημέρες την εβδομάδα.

Όλα είχαν ξεκινήσει πιο νωρίς μέσα στον χρόνο, με την απόφαση να δημιουργηθεί ελληνόφωνη υπηρεσία σε έναν δημοσιογραφικό οργανισμό, που τότε αριθμούσε ήδη άλλες 11 γλωσσικές υπηρεσίες. Στόχος ήταν να απευθυνθεί το euronews στο κοινό της Ελλάδας και της Κύπρου.

Με διαδικασία εξετάσεων, επιλέχθηκαν συνολικά 22 δημοσιογράφοι Έλληνες και Κύπριοι προκειμένου να στελεχώσουν την ομάδα.

Και βρέθηκαν από την Ελλάδα της κρίσης, την Ελλάδα όπου οι επιχειρήσεις των ΜΜΕ περνούσαν μια από τις χειρότερες περιόδους στην ιστορία τους, στη Γαλλία, σε έναν δημοσιογραφικό οργανισμό με σαφή και ξεκάθαρο προσανατολισμό στην Ευρώπη, όπου όμως η πολυπολιτισμικότητα και η διαφορετικότητα έπαιζαν καθοριστικό ρόλο.

Σε αυτό το περιβάλλον ξεκίνησε τη λειτουργία της, τον Δεκέμβριο του 2012, η ελληνική υπηρεσία του euronews. Στις 17 Δεκεμβρίου 2012 δημοσιεύτηκαν οι πρώτες ειδήσεις στην ιστοσελίδα gr.euronews.com και στις 18 Δεκεμβρίου 2012, 11.00 το πρωί ώρα Ελλάδας/Κύπρου, ξεκίνησε η μετάδοση του ελληνόφωνου προγράμματος.

Τα νέα δεδομένα

Πολλοί θεωρούσαν- ίσως ακόμη και να θεωρούν- ότι η ελληνική υπηρεσία του euronews δεν είναι τίποτε άλλο από μια μεταφραστική υπηρεσία ενός ευρωπαϊκού δημοσιογραφικού οργανισμού. Αυτό δεν είναι αληθές.

Οι δημοσιογράφοι της ελληνικής υπηρεσίας του euronews, όπως και όλων των υπολοίπων υπηρεσιών, καλύπτουν την ειδησεογραφία με ευρωπαϊκή «ματιά» απευθυνόμενοι στο κοινό τους. Δεν μεταφράζουν, μεταδίδουν τις ειδήσεις με βάση τις αρχές του euronews, κάνοντας πρωτογενή δουλειά.

Υπάρχει όμως μια κοινή γραμμή πλεύσης και αυτό τα μέλη της ομάδας της ελληνικής υπηρεσίας το κατανόησαν πολύ γρήγορα: Όχι πολλά λόγια, όχι περιττές λεπτομέρειες, βαρύτητα στα γεγονότα και όχι στις φήμες, διασταύρωση της πληροφορίας και σεβασμός στον αναγνώστη και τον τηλεθεατή.

Επιπλέον, στην τηλεόραση, οι ειδήσεις μεταδίδονται χωρίς παρουσιαστές, οπότε ο δημοσιογραφικός λόγος οφείλει να είναι περιγραφικός και απολύτως κατανοητός, ώστε αυτοί που παρακολουθούν το τηλεοπτικό πρόγραμμα ή διαβάζουν την ιστοσελίδα να ενημερώνονται για όλα όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα, την Κύπρο και ολόκληρο τον πλανήτη χωρίς υπερβολές.

Είναι μοναδική εμπειρία να βρίσκεται ένας δημοσιογράφος στην πιο πολυπολιτισμική αίθουσα σύνταξης της Ευρώπης.

Όταν δουλεύεις δίπλα σε άλλους 12 συναδέλφους από 12 διαφορετικές χώρες ακούς τι έχουν να σου πουν, ακούνε όμως κι εκείνοι εσένα τι έχεις να τους πεις.

Οι συσκέψεις στο euronews είναι αποτελούν σημείο αναφοράς. Διότι ο καθένας, από την χώρα από την οποία προέρχεται, με τις διαφορετικές γνώσεις, εμπειρίες, προσλαμβάνουσες που έχει, μπορεί να συνεισφέρει κάτι παραπάνω στην κάλυψη της είδησης.

Όταν τα μέλη της ελληνικής υπηρεσίας βρέθηκαν στα κεντρικά του euronews στη Λυών της Γαλλίας έμαθαν πώς είναι να δουλεύεις δίπλα σε συναδέλφους από τη Μεγάλη Βρετανία, την Γερμανία, την Γαλλία, την Ιταλία, την Ισπανία, την Πορτογαλία, την Ρωσία, την Ουκρανία, το Ιράν και τις χώρες του αραβικού κόσμου.

Τότε, ήταν πολύ χαρακτηριστικό, κάποιοι ξένοι συνάδελφοι αποκαλούσαν την σημερινή Βόρεια Μακεδονία, απλώς «Μακεδονία». Επειδή έτσι την αποκαλούσαν τα ΜΜΕ στη χώρα τους.

Όταν μπήκαν στις συσκέψεις του euronews οι δημοσιογράφοι της ελληνικής υπηρεσίας αυτό άλλαξε γρήγορα: έγινε ΠΓΔΜ… ακόμη και στους χάρτες του δελτίου καιρού.

Και οι Έλληνες-Κύπριοι δημοσιογράφοι όμως είχαν την ευκαιρία, από πρώτο χέρι, να κατανοήσουν ακόμη πιο καλά και σε βάθος πολλές από τις διενέξεις στον κόσμο.

Πάντα ακούγαμε τις συζητήσεις ανάμεσα στους Ρώσους και τους Ουκρανούς συναδέλφους. Ακόμη και σήμερα, δέκα χρόνια μετά, σε αυτή τη ζοφερή περίοδο του πολέμου, το ίδιο κάνουμε.

Αυτή η ανταλλαγή πληροφοριών, η ανάμιξη των ανθρώπων που καλύπτουν τα γεγονότα, η ζύμωση όπως θα έλεγαν οι παλαιότεροι, ήταν πρωτόγνωρη το 2012… ίσως να παραμένει πρωτόγνωρη και το 2022.

Δέκα χρόνια λειτουργίας

Η συμπλήρωση της δεκαετίας αποτελεί ένα σημαντικό ορόσημο.

Οικονομικές και πολιτικές κρίσεις, πολεμικές συγκρούσεις, τρομοκρατικές επιθέσεις, ακραία φυσικά φαινόμενα, τραγωδίες στις γωνιές του πλανήτη, μεγάλες απώλειες.

Τα μικρά και μεγάλα γεγονότα αυτής της δεκαετίας σίγουρα δεν μας έκαναν να βαρεθούμε.

Ήμασταν παρόντες όμως, όπως συνεχίζουμε να είμαστε παρόντες.

Ταυτόχρονα, τα μικρά και μεγάλα γεγονότα της προσωπικής μας ζωής καθόριζαν, παράλληλα με τη δουλειά, την πορεία μας.

Δεν ήταν όλα ρόδινα. Κάτι τέτοιο δε θα ήταν δυνατό.

Όμως μια μέρα σαν αυτή την Κυριακή, που συμπληρώνονται τα δέκα χρόνια λειτουργίας της ελληνικής υπηρεσίας του euronews, εκτός από ημέρα γιορτής είναι και μια μέρα απολογισμού.

Κι αυτό επιχειρεί να αποτελέσει αυτό το σημείωμα, όπως επίσης και τα μικρά αφιερωματικά βίντεο που μεταδίδονται στην τηλεόραση αυτό το διάστημα.

«Μικρή αλλά θαυματουργή ομάδα»

Η παραπάνω φράση είναι αυτή που περιγράφει με τον πιο σαφή τρόπο την ελληνική υπηρεσία του euronews.

Τη χρησιμοποιούσε και τη χρησιμοποιεί ακόμα ο ενορχηστρωτής της ελληνικής υπηρεσίας και πρώτος διευθυντής της ομάδας, Βασίλης Μπίτσης.

Σ’ αυτά τα δέκα χρόνια, υπό την καθοδήγησή του, αλλά και με την αδιάκοπη υποστήριξη του Chief TV Content Officer, Peter Barabas, η ομάδα που έχει έδρα την Αθήνα κατάφερε να υπηρετήσει τον σκοπό για τον οποίο δημιουργήθηκε.

Σε αυτή τη δεκαετία η αρχική ομάδα ενισχύθηκε από τεχνικούς διοικητικό προσωπικό, κι άλλους δημοσιογράφους, που εργάστηκαν σκληρά για να επιτευχθεί ένα αποτέλεσμα το οποίο μας καλύπτει όλους.

Υπήρξαν όλα αυτά τα χρόνια κι άλλοι άνθρωποι που στήριξαν και εξακολουθούν να στηρίζουν αυτή την ομάδα. Κι ας βρίσκονται χιλιόμετρα μακριά, στη Λυών της Γαλλίας.

Που λένε ένα «μπράβο», όταν γίνεται καλή δουλειά, ή είναι δίπλα στην ομάδα σε «φουρτούνες» επαγγελματικές.

Όσοι γίναμε μέλη αυτής της ομάδας, θεωρούμε ότι είναι προνόμιο να εργάζεσαι σε ένα τέτοιο περιβάλλον και να λέγεσαι δημοσιογράφος του euronews.

Για αυτό άλλωστε στους όποιους κλυδωνισμούς παρουσιάστηκαν αυτά τα χρόνια, αυτή η ομάδα έμεινε ενωμένη. Είπαμε, δεν είναι ο δρόμος στρωμένος με ροδοπέταλα… αλλά είμαστε παρόντες στα μικρά και στα μεγάλα. Για αυτό και συνεχίζουμε να αντέχουμε. Όρθιοι.

Υπάρχουν συνάδελφοι που αποφάσισαν να ακολουθήσουν άλλους δρόμους στη διάρκεια αυτών των ετών. Λογικό. Έπαιξαν όμως κι αυτοί έναν καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη αυτής της πορείας.

Σε αυτό το αφιερωματικό σημείωμα επιλέξαμε να θυμίσουμε την ιστορία αυτών των δέκα χρόνων. Στο κεντρικό βίντεο της σελίδας θα δείτε την συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων που εργάστηκαν για την ελληνική υπηρεσία. Και στη ροή του κειμένου παρουσιάζονται βίντεο των δημοσιογράφων που συνεχίζουν να είναι μέλη αυτής της ομάδας.

Είναι η πρώτη φορά στα δέκα χρόνια που δημοσιεύουμε κάτι τόσο αυτοαναφορικό, κάτι τόσο προσωπικό. Το θέλαμε όμως γιατί γιορτάζουμε τα δέκα χρόνια λειτουργίας μας, ελπίζοντας σε πολλά περισσότερα στο μέλλον.

Με την υπόσχεση ότι θα παραμείνουμε προσηλωμένοι στις αξίες, στις οποίες βασιζόμαστε όλα αυτά τα χρόνια, και με ένα μεγάλο ευχαριστώ για όσους μας παρακολουθούν, μας διαβάζουν και μας στηρίζουν.

Σήμερα η ελληνική υπηρεσία του euronews αποτελείται από 14 ανθρώπους.

Είναι πιο μικρή, αλλά- ποιός ξέρει- μπορεί και πιο θαυματουργή.

Ευχαριστούμε…

Πρωθυπουργός της Ιρλανδίας εξελέγη το Σάββατο για δεύτερη φορά ο Λίο Βαράντκαρ, παίρνοντας τη θέση του Μίχαλ Μάρτιν στο πλαίσιο μιας νέας συμφωνίας εναλλαγής^[1] που επιτεύχθηκε μεταξύ των δύο κομμάτων τους – κάποτε ορκισμένων αντιπάλων – με βάση τη συμφωνία συνασπισμού του 2020.

Ο Βαράντκαρ, πρώην πρωθυπουργός από το 2017 έως το 2020, δεσμεύτηκε να επιταχύνει τα σχέδια της κυβέρνησης για την αντιμετώπιση μιας πολυετούς στεγαστικής κρίσης που του κόστισε μια πλήρη δεύτερη θητεία στην εξουσία και έκανε την αριστερή πτέρυγα Σιν Φέιν αδιαφιλονίκητο φαβορί για να κερδίσει τις επόμενες εκλογές το 2025.

«Έχουμε πολλά (προβλήματα) και μερικά από αυτά πρέπει να τα διορθώσουμε τώρα, διαφορετικά θα προδώσουμε τη σημερινή γενιά και τη γενιά που θα μας ακολουθήσει», είπε ο Βαράντκαρ στο Κοινοβούλιο.

«Σκέφτομαι ιδιαίτερα τη στέγαση και πως πρέπει να κάνουμε τα πάντα ώστε να αλλάξει η κατάσταση ως προς την αύξηση του αριθμού των αστέγων και τη μείωση της ιδιοκτησίας. Πρέπει να επιταχύνουμε το σχέδιό μας», πρόσθεσε.

Η συμφωνία συνασπισμού του 2020 – η οποία περιελάμβανε το μικρότερο Πράσινο Κόμμα – ένωσε για πρώτη φορά το Fianna Fail του Μάρτιν και το Fine Gael του Βαράντκαρ, τα οποία είναι τα κυρίαρχα κεντροδεξιά κόμματα της Ιρλανδίας και ηγούνται κάθε κυβέρνησης από την ανεξαρτησία πριν από έναν αιώνα.

Ο υπουργός Οικονομικών Πασκάλ Ντόναχιου και ο υπουργός Δημοσίων Δαπανών Μάικλ Μαγκράθ ανταλλάζουν επίσης ρόλους στο πλαίσιο της συμφωνίας, ενώ ο Μάρτιν, ο οποίος αναλαμβάνει αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, τοποθετείται υπουργός Εξωτερικών.

Στην έφεση θα διορθώσουν τα δικαστήρια τυχόν σφάλματα μετά την καταδίκη σε φυλάκιση και στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων του δημάρχου Κωνσταντινούπολης Εκρέμ Ιμάμογλου, δήλωσε το Σάββατο ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος πρόσθεσε πως οι Τούρκοι δεν έχουν δικαίωμα να αγνοούν τις δικαστικές αποφάσεις.

Στα πρώτα του άμεσα σχόλια για την καταδίκη Ιμάμογλου, πιθανού αντιπάλου του στη διεκδίκηση της προεδρίας το 2023, ο Ερντογάν είπε ότι δεν τον ενδιαφέρει ποιος θα είναι ο υποψήφιος της αντιπολίτευσης στις προεδρικές του επόμενου χρόνου.

Δικαστήριο της Κωνσταντινούπολης καταδίκασε την Τετάρτη τον δήμαρχο της Κωνσταντινούπολης για προσβολή των μελών του Ανώτατου Εκλογικού Συμβουλίου της Τουρκίας το 2019.

«Ακόμη δεν υπάρχει τελική δικαστική απόφαση. Η υπόθεση θα πάει στο Εφετείο και στο Ανώτατο Δικαστήριο. Αν τα δικαστήρια έχουν διαπράξει κάποιο σφάλμα, θα διορθωθεί. Προσπαθούν να μας τραβήξουν μέσα στο παιχνίδι», δήλωσε ο πρόεδρος της Τουρκίας.

Η καταδίκη του Ιμάμογλου έχει συσπειρώσει το αντιπολιτευόμενο μπλοκ γύρω από αυτό που θεωρεί αγώνα για τη δημοκρατία, το κράτος δικαίου και τη δικαιοσύνη. Χιλιάδες πολίτες συμμετείχαν σε διαδηλώσεις υπό τον Ιμάμογλου, ο οποίος έχει δηλώσει ότι σκοπεύει να εφεσιβάλει την πρωτόδικη απόφαση.

«Έχουν υπάρξει πολλές δικαστικές αποφάσεις, τις οποίες έχουμε επικρίνει σκληρά και εμείς οι ίδιοι, αλλά αυτό δεν δίνει σε κανέναν το δικαίωμα να προσβάλλει δικαστές ή να αγνοεί τις δικαστικές αποφάσεις», είπε ο Ερντογάν σε διαδήλωση στο Μαρντίν της νοτιοανατολικής Τουρκίας.

Οι επικριτές υποστηρίζουν ότι οι δικαστικές αρχές της Τουρκίας έχουν υποταχθεί στην επιθυμία να τιμωρήσει τους επικριτές του. Η κυβέρνηση επιμένει ότι η δικαιοσύνη είναι ανεξάρτητη.

Πέθανε σε ηλικία 83 ετών ο Χοσέ Μαρία Σισόν, ο ηγέτης μιας από τις πιο μακρόχρονες εξεγέρσεις μαοϊστών ανταρτών στον κόσμο.

Ο πρώην καθηγητής πανεπιστημίου πέθανε στην Ολλανδία, όπου ζούσε εξόριστος μετά την αποτυχία των ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων του 1987, ενώ η εξέγερση, στην οποία χάθηκαν δεκάδες χιλιάδες ζωές, βρισκόταν στο απόγειό της.

«Ο Σισόν (…) πέθανε περί τις 20:40 (ώρα Φιλιππίνων) έπειτα από δυο εβδομάδες νοσηλείας σε νοσοκομείο της Ουτρέχτης», ανέφερε σε ανακοίνωσή του το Κομμουνιστικό Κόμμα των Φιλιππίνων, χωρίς να διευκρινίσει τα αίτια του θανάτου του. «Το προλεταριάτο κι ο εργαζόμενος λαός των Φιλιππίνων θρηνούν τον θάνατο του καθηγητή και καθοδηγητή τους», πρόσθεσε.

Ο Χοσέ Μαρία Σισόν επεδίωκε να ανατρέψει την κυβέρνηση των Φιλιππίνων, οραματιζόμενος ένα κομμουνιστικό καθεστώς μαοϊστικού τύπου που θα έβαζε τέλος στον «αμερικανικό ιμπεριαλισμό» στην άλλοτε αποικία των ΗΠΑ. Ο ένοπλος αγώνας που άρχισε το 1969 βασίστηκε στην εμπειρία του παγκόσμιου κομμουνιστικού κινήματος και βρήκε εύφορο έδαφος στις Φιλιππίνες, χώρα με κραυγαλέες αντιθέσεις ανάμεσα στους πλούσιους και τους φτωχούς.

Ενισχύθηκε επί των ημερών της δικτατορίας του Φέρντιναντ Μάρκος (1972-1986), όταν η νομοθετική εξουσία ήταν απλά σφραγίδα, ο Τύπος φιμωμένος και χιλιάδες αντιπολιτευόμενοι βασανίζονταν και σκοτώνονταν. Στο ζενίθ του, στη δεκαετία του 1980, το αντάρτικο μετρούσε περίπου 26.000 μαχητές, όμως, σύμφωνα με τις ένοπλες δυνάμεις, η ισχύς του έχει συρρικνωθεί σε μόλις μερικές χιλιάδες σήμερα.

Από το 1986, η μια κυβέρνηση μετά την άλλη στις Φιλιππίνες διεξήγαγε ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις με τους μαοϊστές αντάρτες μέσω του πολιτικού τους βραχίονα στην Ολλανδία, του Εθνικού Δημοκρατικού Μετώπου.

Με το αντάρτικο αποδυναμωμένο, ηγέτες του κόμματος επιδίωξαν να σχηματίσουν κυβέρνηση συμμαχίας με τον πρώην πρόεδρο Ροντρίγκο Ντουτέρτε. Οργανώθηκαν ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις με την ελπίδα να τερματιστεί ο πόλεμος, όμως ο Ντουτέρτε τις τερμάτισε το 2017 και χαρακτήρισε την παράταξη «τρομοκρατική οργάνωση», κατηγορώντας τη πως σκότωσε αστυνομικούς και στρατιωτικούς ενώ οι συνομιλίες ήταν σε εξέλιξη.