The Impartial Press

Την Κυριακή, διαδηλωτές που υποστηρίζουν τον πρώην πρόεδρο της Βραζιλίας Ζαΐρ Μπολσονάρο εισέβαλαν στο Κογκρέσο και κυβερνητικά κτίρια στη Μπραζίλια. Στόχος τους ήταν να ανατρέψουν το αποτέλεσμα των εκλογών που έφεραν στην εξουσία τον αριστερό ηγέτη Λουίζ Ινάσιο Λούλα ντα Σίλβα.^[2][1]

Οι ταραχοποιοί λεηλάτησαν κυβερνητικά κτίρια, ενώ πολλοί κρατούσαν τη σημαία της Βραζιλίας που έφερε το σύνθημά «ordem e progresso», δηλαδή «τάξη και πρόοδος». Η επέμβαση των αρχών οδήγησε σε αποτυχία την προσπάθεια τους να μπλοκάρουν την ειρηνική μεταβίβαση της εξουσίας.^[3]

Η μεγαλύτερη επίθεση στη δημοκρατία της Βραζιλίας^[4] εδώ και δεκαετίες, έχει προκαλέσει σοκ σε όλο τον κόσμο. Όμως πολλοί ανησυχούν, λόγω της ομοιότητας που έχει με την εισβολή στο Καπιτώλιο^[5]. Δύο χρόνια πριν, στις 6 Ιανουαρίου, υποστηρικτές του Ρεπουμπλικανού πρώην προέδρου Ντόναλντ Τραμπ εισέβαλαν στο Καπιτώλιο στην Ουάσιγκτον,^[6] σε μια προσπάθεια να εμποδίσουν τον Τζο Μπάιντεν να αναλάβει τα καθήκοντά του. 

Η παρόμοια χρονική στιγμή των γεγονότων οδήγησε σχολιαστές και αναλυτές να κάνουν συγκρίσεις μεταξύ των δύο γεγονότων. Είναι όμως οι ταραχές τόσο όμοιες όσο φαίνονται;^[7]

Με μια πρώτη ματιά, τα δύο περιστατικά έχουν πολλές ομοιότητες. Και στις δύο περιπτώσεις, ένας ακροδεξιός πρόεδρος που λατρεύει να χρησιμοποιεί το Twitter, αμφισβητεί την ήττα του σε δημοκρατικές εκλογές,^[8] ενώ προπαγανδίζει ψέματα και θεωρίες συνωμοσίας στην αφοσιωμένη βάση των υποστηρικτών του.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, την παραμονή, της ορκωμοσίας του διαδόχου του,^[9] αυτό το συναίσθημα τελικά μεταμορφώνεται σε μια βίαιη ”εξέγερση” που στόχο έχει τα ίδια κτίρια, στην καρδιά των δημοκρατικών συστημάτων και των δύο εθνών.

Παράθυρα σπάνε και έργα τέχνης έχουν υποστεί ζημιές. Στην περίπτωση της Βραζιλίας, ακόμη και το σύνταγμά του 1988. Όλα αυτά από διαδηλωτές που κρατούν τη σημαία της χώρας τους.

Στο επίκεντρο και των δύο ταράχων βρίσκεται μια παρόμοια εθνικιστική ιδεολογία που προσπαθεί να εμποδίσει την δημοκρατική μεταβίβαση της εξουσίας. «Μια αξιολύπητη απόπειρα πραξικοπήματος από τον Μπολσονάρο», ήταν τα λόγια που χρησιμοποίησε ο Αργεντινός ιστορικός Φεντερίκο Φίντσελσταϊν, ειδικός στην ιστορία του Φασισμού, για να περιγράψει τα γεγονότα της Κυριακής.

Τόσο ο Μπάιντεν όσο και ο Λούλα έχουν καταδικάσει σκληρά τους διαδηλωτές, χαρακτηρίζοντάς τους εξτρεμιστές και υπονομευτές της ασφάλειας των χωρών τους. Ωστόσο οι δύο ηγέτες προχώρησαν ένα βήμα παραπέρα, αποκαλώντας τους «φασίστες». Μια συναισθηματικά φορτωμένη λέξη, την οποία οι Αμερικανοί ηγέτες γενικά διστάζουν να χρησιμοποιήσουν.

Τελικά και στα δύο γεγονότα, ένας έκπτωτος ηγέτης προσγειώνεται με κάποιο τρόπο στο ίδιο μέρος, την Φλόριντα. Ενώ ο Τραμπ βρήκε καταφύγιο στην πολυτελή βίλα του στο Μαρ-α-Λάγκο, η μοίρα του Μπολσονάρο μοιάζει λιγότερο λαμπερή, καθώς ο πρώην πρόεδρος εθεάθη να τρώει φτερούγες κοτόπουλου σε εστιατόριο του Orlando KFC.

Ωστόσο, ενώ η σύγκριση μεταξύ Βραζιλίας και Ηνωμένων Πολιτειών οδηγεί σε πολλές ομοιότητες, γεγόνος είναι πως υπάρχουν και βασικές διαφορές.

Η χρονική στιγμή είναι μια από αυτές. Η έφοδος στο Καπιτώλιο συνέβη ένα δεκαπενθήμερο πριν από την ορκωμοσία του Μπάιντεν, ενώ οι ταραχές στη Βραζιλία έγιναν μια εβδομάδα μετά την ανάληψη των καθηκόντων του Λούλα. Η πρώτη ήταν μια προσπάθεια παρεμπόδισης της μεταβίβασης της εξουσίας, η δεύτερη είχε στόχο να την ανατρέψει. 

**Οι ταραχοποιοί στη Βραζιλία στόχευαν το Προεδρικό Μέγαρο. Ο Λευκός Οίκος, όπου ο Τραμπ διέμενε στις 6 Ιανουαρίου 2021, παρέμεινε ανέγγιχτος.**Όμως ίσως η μεγαλύτερη διαφορά έχει να κάνει με το κοινωνικοπολιτικό πλαίσιο που περιβάλλει τα γεγονότα.

Ως μια χώρα της οποίας η δημοκρατία δεν υπέφερε από μεγάλες ανατροπές τον περασμένο αιώνα, η 6η Ιανουαρίου στοιχειώνει την συλλογική μνήμη των Αμερικανών ως μια ιδιαίτερα σκοτεινή στιγμή, μια στιγμή που συχνά αποτελεί πηγή έντονων αντιπαραθέσεων και συζητήσεων.

Η Βραζιλία, από την άλλη πλευρά, έχει μια πιο ταραχώδη σχέση με τη δημοκρατία, η οποία επανεισήχθη επισήμως το 1985, μετά από μια 21χρονη στρατιωτική δικτατορία. Ο προηγούμενος αιώνας χαρακτηρίζεται από επαναστάσεις, πραξικοπήματα και εξεγέρσεις. Συνολικά, η ιστορία της χαρακτηρίζεται από μεγαλύτερη πολιτική αστάθεια πάντα σε σχέση με τις Ηνωμένες Πολιτείες. 

Ο στρατός έπαιξε εντελώς διαφορετικό ρόλο στις αντιδημοκρατικές εξεγέρσεις και των δύο χωρών. Πρώην μέλη των ενόπλων δυνάμεων μπορεί να είχαν εμπλακεί στις επιθέσεις στο Καπιτώλιο, αλλά στη Βραζιλία, υψηλόβαθμοι στρατιωτικοί στήριξαν τις διαδηλώσεις υπέρ του Μπολσονάρο που προηγήθηκαν των ταραχών, αν και δεν συμμετείχαν οι ίδιοι στις ταραχές της Κυριακής.

«Νομίζω ότι είναι δίκαιο να πούμε ότι τμήματα του στρατού της Βραζιλίας ενθάρρυναν αυτό που συνέβη», έγραψε ο ιστορικός Ραφαέλ Ιόρις με έδρα τις ΗΠΑ. «Αλλά όταν ήρθε η ώρα, οι ένοπλες δυνάμεις έμειναν ήσυχες».

Το αμερικανικό δικαστικό σύστημα ακολούθησε μια σκληρή προσέγγιση στην αντιμετώπιση των ταραχοποιών, αφού εκατοντάδες κατηγορήθηκαν και καταδικάστηκαν. Ακόμη, καταδικάστηκαν και από μεγάλο μέρος του Τύπου, αν και η σοβαρότητα των επιθέσεων της 6ης Ιανουαρίου 2021 παραμένει σχετικά αμφιλεγόμενη μεταξύ των συντηρητικών ψηφοφόρων.

Ο Λούλα υποσχέθηκε μια παρόμοια προσέγγιση, λέγοντας στους δημοσιογράφους ότι «_όλοι οι άνθρωποι που το έκαναν αυτό θα βρεθούν και θα τιμωρηθούν»._ Όμως, καθώς η απόπειρα πραξικοπήματος μάλλον περιλαμβάνει άτομα που βρίσκονται ψηλά στην πολιτική ιεραρχία, μένει να φανεί αν τέτοιες υποσχέσεις μπορεί να γίνουν πράξη.

Την Κυριακή, διαδηλωτές που υποστηρίζουν τον πρώην πρόεδρο της Βραζιλίας Ζαΐρ Μπολσονάρο εισέβαλαν στο Κογκρέσο και κυβερνητικά κτίρια στη Μπραζίλια. Στόχος τους ήταν να ανατρέψουν το αποτέλεσμα των εκλογών που έφεραν στην εξουσία τον αριστερό ηγέτη Λουίζ Ινάσιο Λούλα ντα Σίλβα.^[2][1]

Οι ταραχοποιοί λεηλάτησαν κυβερνητικά κτίρια, ενώ πολλοί κρατούσαν τη σημαία της Βραζιλίας που έφερε το σύνθημά «ordem e progresso», δηλαδή «τάξη και πρόοδος». Η επέμβαση των αρχών οδήγησε σε αποτυχία την προσπάθεια τους να μπλοκάρουν την ειρηνική μεταβίβαση της εξουσίας.^[3]

Η μεγαλύτερη επίθεση στη δημοκρατία της Βραζιλίας^[4] εδώ και δεκαετίες, έχει προκαλέσει σοκ σε όλο τον κόσμο. Όμως πολλοί ανησυχούν, λόγω της ομοιότητας που έχει με την εισβολή στο Καπιτώλιο^[5]. Δύο χρόνια πριν, στις 6 Ιανουαρίου, υποστηρικτές του Ρεπουμπλικανού πρώην προέδρου Ντόναλντ Τραμπ εισέβαλαν στο Καπιτώλιο στην Ουάσιγκτον,^[6] σε μια προσπάθεια να εμποδίσουν τον Τζο Μπάιντεν να αναλάβει τα καθήκοντά του. 

Η παρόμοια χρονική στιγμή των γεγονότων οδήγησε σχολιαστές και αναλυτές να κάνουν συγκρίσεις μεταξύ των δύο γεγονότων. Είναι όμως οι ταραχές τόσο όμοιες όσο φαίνονται;^[7]

Με μια πρώτη ματιά, τα δύο περιστατικά έχουν πολλές ομοιότητες. Και στις δύο περιπτώσεις, ένας ακροδεξιός πρόεδρος που λατρεύει να χρησιμοποιεί το Twitter, αμφισβητεί την ήττα του σε δημοκρατικές εκλογές,^[8] ενώ προπαγανδίζει ψέματα και θεωρίες συνωμοσίας στην αφοσιωμένη βάση των υποστηρικτών του.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, την παραμονή, της ορκωμοσίας του διαδόχου του,^[9] αυτό το συναίσθημα τελικά μεταμορφώνεται σε μια βίαιη ”εξέγερση” που στόχο έχει τα ίδια κτίρια, στην καρδιά των δημοκρατικών συστημάτων και των δύο εθνών.

Παράθυρα σπάνε και έργα τέχνης έχουν υποστεί ζημιές. Στην περίπτωση της Βραζιλίας, ακόμη και το σύνταγμά του 1988. Όλα αυτά από διαδηλωτές που κρατούν τη σημαία της χώρας τους.

Στο επίκεντρο και των δύο ταράχων βρίσκεται μια παρόμοια εθνικιστική ιδεολογία που προσπαθεί να εμποδίσει την δημοκρατική μεταβίβαση της εξουσίας. «Μια αξιολύπητη απόπειρα πραξικοπήματος από τον Μπολσονάρο», ήταν τα λόγια που χρησιμοποίησε ο Αργεντινός ιστορικός Φεντερίκο Φίντσελσταϊν, ειδικός στην ιστορία του Φασισμού, για να περιγράψει τα γεγονότα της Κυριακής.

Τόσο ο Μπάιντεν όσο και ο Λούλα έχουν καταδικάσει σκληρά τους διαδηλωτές, χαρακτηρίζοντάς τους εξτρεμιστές και υπονομευτές της ασφάλειας των χωρών τους. Ωστόσο οι δύο ηγέτες προχώρησαν ένα βήμα παραπέρα, αποκαλώντας τους «φασίστες». Μια συναισθηματικά φορτωμένη λέξη, την οποία οι Αμερικανοί ηγέτες γενικά διστάζουν να χρησιμοποιήσουν.

Τελικά και στα δύο γεγονότα, ένας έκπτωτος ηγέτης προσγειώνεται με κάποιο τρόπο στο ίδιο μέρος, την Φλόριντα. Ενώ ο Τραμπ βρήκε καταφύγιο στην πολυτελή βίλα του στο Μαρ-α-Λάγκο, η μοίρα του Μπολσονάρο μοιάζει λιγότερο λαμπερή, καθώς ο πρώην πρόεδρος εθεάθη να τρώει φτερούγες κοτόπουλου σε εστιατόριο του Orlando KFC.

Ωστόσο, ενώ η σύγκριση μεταξύ Βραζιλίας και Ηνωμένων Πολιτειών οδηγεί σε πολλές ομοιότητες, γεγόνος είναι πως υπάρχουν και βασικές διαφορές.

Η χρονική στιγμή είναι μια από αυτές. Η έφοδος στο Καπιτώλιο συνέβη ένα δεκαπενθήμερο πριν από την ορκωμοσία του Μπάιντεν, ενώ οι ταραχές στη Βραζιλία έγιναν μια εβδομάδα μετά την ανάληψη των καθηκόντων του Λούλα. Η πρώτη ήταν μια προσπάθεια παρεμπόδισης της μεταβίβασης της εξουσίας, η δεύτερη είχε στόχο να την ανατρέψει. 

**Οι ταραχοποιοί στη Βραζιλία στόχευαν το Προεδρικό Μέγαρο. Ο Λευκός Οίκος, όπου ο Τραμπ διέμενε στις 6 Ιανουαρίου 2021, παρέμεινε ανέγγιχτος.**Όμως ίσως η μεγαλύτερη διαφορά έχει να κάνει με το κοινωνικοπολιτικό πλαίσιο που περιβάλλει τα γεγονότα.

Ως μια χώρα της οποίας η δημοκρατία δεν υπέφερε από μεγάλες ανατροπές τον περασμένο αιώνα, η 6η Ιανουαρίου στοιχειώνει την συλλογική μνήμη των Αμερικανών ως μια ιδιαίτερα σκοτεινή στιγμή, μια στιγμή που συχνά αποτελεί πηγή έντονων αντιπαραθέσεων και συζητήσεων.

Η Βραζιλία, από την άλλη πλευρά, έχει μια πιο ταραχώδη σχέση με τη δημοκρατία, η οποία επανεισήχθη επισήμως το 1985, μετά από μια 21χρονη στρατιωτική δικτατορία. Ο προηγούμενος αιώνας χαρακτηρίζεται από επαναστάσεις, πραξικοπήματα και εξεγέρσεις. Συνολικά, η ιστορία της χαρακτηρίζεται από μεγαλύτερη πολιτική αστάθεια πάντα σε σχέση με τις Ηνωμένες Πολιτείες. 

Ο στρατός έπαιξε εντελώς διαφορετικό ρόλο στις αντιδημοκρατικές εξεγέρσεις και των δύο χωρών. Πρώην μέλη των ενόπλων δυνάμεων μπορεί να είχαν εμπλακεί στις επιθέσεις στο Καπιτώλιο, αλλά στη Βραζιλία, υψηλόβαθμοι στρατιωτικοί στήριξαν τις διαδηλώσεις υπέρ του Μπολσονάρο που προηγήθηκαν των ταραχών, αν και δεν συμμετείχαν οι ίδιοι στις ταραχές της Κυριακής.

«Νομίζω ότι είναι δίκαιο να πούμε ότι τμήματα του στρατού της Βραζιλίας ενθάρρυναν αυτό που συνέβη», έγραψε ο ιστορικός Ραφαέλ Ιόρις με έδρα τις ΗΠΑ. «Αλλά όταν ήρθε η ώρα, οι ένοπλες δυνάμεις έμειναν ήσυχες».

Το αμερικανικό δικαστικό σύστημα ακολούθησε μια σκληρή προσέγγιση στην αντιμετώπιση των ταραχοποιών, αφού εκατοντάδες κατηγορήθηκαν και καταδικάστηκαν. Ακόμη, καταδικάστηκαν και από μεγάλο μέρος του Τύπου, αν και η σοβαρότητα των επιθέσεων της 6ης Ιανουαρίου 2021 παραμένει σχετικά αμφιλεγόμενη μεταξύ των συντηρητικών ψηφοφόρων.

Ο Λούλα υποσχέθηκε μια παρόμοια προσέγγιση, λέγοντας στους δημοσιογράφους ότι «_όλοι οι άνθρωποι που το έκαναν αυτό θα βρεθούν και θα τιμωρηθούν»._ Όμως, καθώς η απόπειρα πραξικοπήματος μάλλον περιλαμβάνει άτομα που βρίσκονται ψηλά στην πολιτική ιεραρχία, μένει να φανεί αν τέτοιες υποσχέσεις μπορεί να γίνουν πράξη.

Τουλάχιστον δεκαεπτά άνθρωποι σκοτώθηκαν τη Δευτέρα στη Χουλιάκα, στο νότιο Περού, κατά τη διάρκεια συγκρούσεων ανάμεσα στις δυνάμεις ασφαλείας και αντικυβερνητικούς διαδηλωτές.

Τον νεότερο απολογισμό δημοσιοποίησε ο «Συνήγορος του Λαού», ανεξάρτητη αρχή αρμόδια για την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Οι συγκρούσεις ξέσπασαν όταν ομάδα διαδηλωτών επιχείρησε να εισβάλλει στο αεροδρόμιο της πόλης.

Η περιφερειακή διεύθυνση του υπουργείου Υγείας διευκρίνισε νωρίτερα πως δύο από τα θύματα ήταν έφηβοι. Έκανε επίσης λόγο για άλλους 38 τραυματίες που έχουν εισαχθεί και νοσηλεύονται σε νοσοκομεία.

Οι διαδηλωτές απαιτούν να εγκαταλείψει την εξουσία η πρόεδρος Ντίνα Μπολουάρτε, η οποία ανέλαβε νέα αρχηγός του κράτους την 7η Δεκεμβρίου.

Είχε προηγηθεί η παύση του προκατόχου της Πέδρο Καστίγιο από το Κογκρέσο μετά την προσπάθειά του να διαλύσει το κοινοβούλιο, ενέργεια που χαρακτηρίστηκε «πραξικόπημα». Οι υποστηρικτές του Καστίγιο αντιτείνουν πως εκείνος ανατράπηκε πραξικοπηματικά.

Ζητούν να κλείσει το κοινοβούλιο, να διεξαχθούν άμεσα εκλογές, οι οποίες έχουν ήδη επισπευστεί με απόφαση του Κογκρέσου και θα διεξαχθούν πρόωρα τον Απρίλιο του 2024, αντί του 2026, καθώς και να αφεθεί ελεύθερος ο πρώην αρχηγός του κράτους, που έχει προφυλακιστεί για 18 μήνες κατηγορούμενος για «στάση» και «συνωμοσία».

Η περιοχή Πούνο, που γειτονεύει με τη Βολιβία, έχει μετατραπεί σε επίκεντρο των αντικυβερνητικών διαδηλώσεων. Έχει προκηρυχθεί εκεί γενική απεργία επ’ αόριστον από την 4η Ιανουαρίου.

Η πρόεδρος Μπολουάρτε δήλωσε πως δεν μπορεί να ικανοποιήσει όλα τα αιτήματα των διαδηλωτών, επισήμανε πως το μόνο που ήταν εντός των δυνάμεών της, η διεξαγωγή πρόωρων εκλογών, ήδη προωθήθηκε και κατηγόρησε τους συμμετέχοντες στις κινητοποιήσεις πως αναζητούν πρόσχημα για να συνεχίσουν να προκαλούν «χάος» στη χώρα.

Αφότου εκδηλώθηκε η νέα πολιτική κρίση στο Περού, τον Δεκέμβριο, έχουν σκοτωθεί τουλάχιστον 34 άνθρωποι.

Τουλάχιστον δεκαεπτά άνθρωποι σκοτώθηκαν τη Δευτέρα στη Χουλιάκα, στο νότιο Περού, κατά τη διάρκεια συγκρούσεων ανάμεσα στις δυνάμεις ασφαλείας και αντικυβερνητικούς διαδηλωτές.

Τον νεότερο απολογισμό δημοσιοποίησε ο «Συνήγορος του Λαού», ανεξάρτητη αρχή αρμόδια για την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Οι συγκρούσεις ξέσπασαν όταν ομάδα διαδηλωτών επιχείρησε να εισβάλλει στο αεροδρόμιο της πόλης.

Η περιφερειακή διεύθυνση του υπουργείου Υγείας διευκρίνισε νωρίτερα πως δύο από τα θύματα ήταν έφηβοι. Έκανε επίσης λόγο για άλλους 38 τραυματίες που έχουν εισαχθεί και νοσηλεύονται σε νοσοκομεία.

Οι διαδηλωτές απαιτούν να εγκαταλείψει την εξουσία η πρόεδρος Ντίνα Μπολουάρτε, η οποία ανέλαβε νέα αρχηγός του κράτους την 7η Δεκεμβρίου.

Είχε προηγηθεί η παύση του προκατόχου της Πέδρο Καστίγιο από το Κογκρέσο μετά την προσπάθειά του να διαλύσει το κοινοβούλιο, ενέργεια που χαρακτηρίστηκε «πραξικόπημα». Οι υποστηρικτές του Καστίγιο αντιτείνουν πως εκείνος ανατράπηκε πραξικοπηματικά.

Ζητούν να κλείσει το κοινοβούλιο, να διεξαχθούν άμεσα εκλογές, οι οποίες έχουν ήδη επισπευστεί με απόφαση του Κογκρέσου και θα διεξαχθούν πρόωρα τον Απρίλιο του 2024, αντί του 2026, καθώς και να αφεθεί ελεύθερος ο πρώην αρχηγός του κράτους, που έχει προφυλακιστεί για 18 μήνες κατηγορούμενος για «στάση» και «συνωμοσία».

Η περιοχή Πούνο, που γειτονεύει με τη Βολιβία, έχει μετατραπεί σε επίκεντρο των αντικυβερνητικών διαδηλώσεων. Έχει προκηρυχθεί εκεί γενική απεργία επ’ αόριστον από την 4η Ιανουαρίου.

Η πρόεδρος Μπολουάρτε δήλωσε πως δεν μπορεί να ικανοποιήσει όλα τα αιτήματα των διαδηλωτών, επισήμανε πως το μόνο που ήταν εντός των δυνάμεών της, η διεξαγωγή πρόωρων εκλογών, ήδη προωθήθηκε και κατηγόρησε τους συμμετέχοντες στις κινητοποιήσεις πως αναζητούν πρόσχημα για να συνεχίσουν να προκαλούν «χάος» στη χώρα.

Αφότου εκδηλώθηκε η νέα πολιτική κρίση στο Περού, τον Δεκέμβριο, έχουν σκοτωθεί τουλάχιστον 34 άνθρωποι.

Ένοχος και σε δεύτερο βαθμό αλλά με μειωμένη ποινή κρίθηκε ο Σομαλός υπήκοος Μοχαμάντ Χανάντ , που είχε καταδικαστεί πρωτόδικα σε 142 χρόνια κάθειρξης για διακίνηση μεταναστών. Το πενταμελές εφετείο κακουργημάτων Βορείου Αιγαίου μείωσε την ποινή του στα 8 χρόνια και σε συνδυασμό με τα δύο χρόνια και ένα μήνα που ήταν έγκλειστο και τις 450 ημέρες εργασίας σε ένα μήνα θα αφεθεί ελεύθερος.

Ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Στέλιος Κούλογλου που πρωτοστάτησε στην εκστρατεία να μην θεωρηθεί διακινητής έκανε λόγω για μια μορφή δικαίωσης ενώ ο συνήγορός του θεωρεί πως ο νόμος θα πρέπει να αλλάξει.

«Από τα 142 χρόνια θα βρεθεί έξω σε λίγο περισσότερο από έναν μήνα. Είναι μεγάλη νίκη για το κίνημα αλληλεγγύης», τόνισε ο Ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Στέλιος Κούλογλου.

«Αυτός ο νόμος που στέλνει στη φυλακή όλους αυτούς τους ανθρώπους είναι ένας παράλογος νόμος. Είναι ένας νόμος που λέει ότι δεν έχει σημασία αν έχετε κάποια πρόθεση, δεν έχει σημασία αν επωφελείται από τη δραστηριότητα, αν αγγίξει το πηδάλιο του σκάφους, τότε θεωρείται διακινητής λαθρέμπορο και πρέπει να είναι ένοχος για τη διευκόλυνση της παράνομης μετανάστευσης. Αυτό δεν έχει νόημα και πιστεύω ότι αυτό πρέπει να αλλάξει», υποστήριξε ο Αλέξανδρος Γεωργούλης συνήγορος υπεράσπισης.

Ο Μοχαμάντ Χανάντ κρίθηκε ένοχος για δύο αδικήματα : παράνομη μεταφορά πολιτών τρίτων χωρών που δεν έχουν δικαίωμα εισόδου στην Ελλάδα και θα μπορούσε να ανακύψει κίνδυνος για την σωματική τους ακεραιότητας και παράνομη είσοδο στην χώρα.

Οι κυνηγοί στην Γαλλία κατάφεραν να μην έχουν απώλειες μετά από 10 μήνες διαπραγματεύσεων με την γαλλική κυβέρνηση, στο ζήτημα της απαγόρευσης θήρευσης τις Κυριακές.

Αν και σύμφωνα με τις έρευνες το 80% των Γάλλων φέρονται να το επιθυμούν, τελικά δεν θα προχωρήσει, αλλά θα ληφθούν νέα μέτρα.

«Πολύ συχνά σημειώνονται ατυχήματα ως αποτέλεσμα λάθους ή μή συμμόρφωσης με τους κανόνες ασφαλείας. Για να φτάσουμε στον στόχο μηδενικών ατυχημάτων είναι ουσιαστικό να βελτιώσουμε την εκπαίδευση. Εμείς θέλουμε η εκπαίδευση των 10 ετών να ενισχυθεί», ανέφερε η Υπουργός Οικολογίας της Γαλλίας, Μπερανζέρ Κουιγιάρ.

Η ενισχυμένη εκπαίδευση θα συνοδεύεται και από επιπρόσθετες παραμέτρους για το κυνήγι. Αλκοολτεστ, αλλά και μία εφαρμογή για τα κινητά , στην οποίαν οι κυνηγοί θα δηλώνουν που βρίσκονται την ώρα που κυνηγούν.

Τα στοιχεία δείχνουν ότι ήδη την τελευταία εικοσαετία υπάρχει τεράστια μείωση του αριθμού ατυχημάτων αλλά και θανάτων. Αλλά το 2021 από τους 8 θανάτους που κατεγράφησαν οι δύο αφορούν σε πολίτες που έκοβαν ξύλα σε δικές τους εκτάσεις ενώ σε κοντινή απόσταση υπήρχαν κυνηγοί.

Το βρετανικό Υπουργείο Άμυνας και το εδρεύον στις ΗΠΑ Ινστιτούτο Μελέτης του Πολέμου συμφωνούν στην τελευταία τους εκτίμηση ότι οι ρωσικές δυνάμεις προετοιμάζονται για την πιθανότητα μίας μελλοντικής ουκρανικής αντεπίθεσης.

Το ερώτημα είναι πότε ακριβώς θα συμβεί.

Το βρετανικό Υπουργείο Άμυνας υποστηρίζει ότι οι ρωσικές δυνάμεις αντιμετωπίζουν δύο εξίσου απαιτητικά σενάρια αντεπιθέσεων στα βορειοανατολικά της Ουκρανίας στο Λουγκάνσκ και στα νότια στην Ζαπορίζια.

Τις τελευταίες εβδομάδες η Ρωσία έχει αυξήσει τις αμυντικές της ενισχύσεις στην κεντρική επαρχία της Ζαπορίζια, εδικά ανάμεσα στις πόλεις Βασιλίβκα και Ορίκιβ. Η Ρωσία διατηρεί μία μεγάλη δύναμη σε αυτόν τομέα λέει το βρετανικό Υπουργείο Άμυνας. Μία ουκρανική επιτυχία στην γραμμή της Ζαπορίζια μπορεί να προκαλέσει σοβαρά την της χερσαίας ρωσικής γέφυρας που συνδέει την περιοχή του Ροστόφ με την κατεχόμενη Κριμαία.

Το δεύτερο σενάριο αντεπίθεσης είναι μία ουκρανική επιτυχία στην περιοχή του Λουγκάνσκ που θα μπορούσε να αποσυνδέσει περαιτέρω τον επιθετικό στόχο να καταλάβει το σύνολο του Ντονμπάς.

Το βρετανικό Υπουργείο Άμυνας λέει ότι ο τρόπος που η Ρωσία λειτουργεί στην βελτίωση της άμυνας υποδεικνύει πως οι διοικητές είναι σφόδρα ανήσυχοι με την πιθανότητα μίας μεγάλης ουκρανικής επιθετικής ενέργειας.

Αλλά και το να αποφασίσουν σε ποιά από αυτές τις απειλές θα πρέπει να δοθεί προτεραιότητα είναι πιθανά ένα από τα διλήμματα των επιχειρησιακών σχεδιαστών της Ρωσίας.

Μετά από δέκα μήνες πλήρους ρωσικής εισβολής τα νέα τεθωρακισμένα προσφορά των δυτικών συμμάχων στην Ουκρανία των τελευταίων ημερών σηματοδοτούν ότι ανεβάζουν στροφές για τη νέα φάση της ουκρανικής αντεπίθεσης. Ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντιμίτρι Πεσκόφ, πάντως δηλώνει ότι δεν θα αλλάξουν κάτι.

Το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών υπογραμμίζει ότι όποιος εισήλθε στις Ηνωμένες Πολιτείες με βίζα τύπου «Α», που χορηγείται σε αρχηγούς κρατών και διπλωμάτες, οφείλει είτε να εγκαταλείψει τη χώρα εντός 30 ημερών είτε να αιτηθεί βίζα διαφορετικού τύπου εφόσον δεν κατέχει πλέον επίσημο αξίωμα.

Ο πρώην πρόεδρος της Βραζιλίας Ζαΐχ Μπολσονάρο φέρεται να χρησιμοποίησε βίζα τύπου «Α» για να ταξιδέψει στη Φλόριντα, δύο ημέρες πριν από τη λήξη της θητείας του, προκειμένου να μην παραστεί στην τελετή ορκωμοσίας του Λουίς Ινάσιο Λούλα ντα Σίλβα. ^[1][2]

Βρισκόταν στις ΗΠΑ όταν υποστηρικτές του εξαπέλυσαν επίθεση εναντίον του προεδρικού μεγάρου,^[3] του Κογκρέσου και του Ανωτάτου Δικαστηρίου της Βραζιλίας.

Ο εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ Νεντ Πράις είπε σε συνέντευξη Τύπου ότι δεν μπορεί να σχολιάσει το καθεστώς της βίζας οποιουδήποτε, αλλά αναφερόμενος στους κανόνες που αφορούν τη διαδικασία, είπε: «Εάν κάποιος δεν βρίσκεται νομίμως στις ΗΠΑ, τότε το υπουργείο Εσωτερικής Ασφαλείας μπορεί να τον απομακρύνει».^[4]

Η επίσημη ημερομηνία είναι η 10η Ιανουαρίου 2023. Είναι η ημέρα που θα κυκλοφορήσει το βιβλίο του πρίγκιπα Χάρι.

Η δημοσιογράφος Άντζελα Λιβάιν, που τα τελευταία χρόνια ασχολείται με το βασιλικό ρεπορτάζ, γράφοντας για εξέχοντα μέλη της βασιλικής οικογένειας κάνει λόγο για ένα χυδαίο βιβλίο, επικρίνοντας τον τρόπο που ο πρίγκιπας Χάρι αντιμετωπίζει την οικογένειά του.

«Ο Χάρι λέει όλα αυτά τα χυδαία, ιδιωτικά πράγματα. Ήταν ένας άνθρωπος που πάντα πρόσεχε την ιδιωτικότητά του, ήταν κατά των εφημερίδων, μισεί τον βρετανικό τύπο. Σίγουρα θα το κάνει με την παραμικρή ευκαιρία αν πιστέψει ότι προσπαθούν να θίξουν κάτι ιδιωτικό. Παρόλα αυτά όσα είπε για τον Ουίλιαμ και τον πατέρα του και τον ίδιο νομίζω ότι είναι σοκαριστικό. Το αν η βασιλική οικογένεια είναι καλή ή κακή, αρέσει ή δεν αρέσει στον κόσμο, όλοι έχουμε μια οικογένεια και ο τρόπος που αντιμετωπίζει την δική του είναι σοκαριστικός».

Το μισό βιβλίο έχει αποκαλυφθεί και αναλυθεί σε τηλεοπτικές εκπομπές και συνεντεύξεις του ίδιου του συγγραφέα.

Το βιβλίο θα κυκλοφορήσει ταυτόχρονα σε 16 χώρες, ανάμεσά τους η Ελλάδα και η Κύπρος.

Το υπουργείο Εσωτερικών του Περού ανακοίνωσε την επιβολή απαγόρευσης εισόδου στη χώρα^[1] για εννέα Βολιβιανούς, συμπεριλαμβανομένου του πρώην προέδρου Έβο Μοράλες. Το μέτρο ανακοινώθηκε εν μέσω επεισοδιακών διαδηλώσεων κατά της νέας προέδρου του Περού Ντίνα Μπολουάρτε,^[3] ορισμένες από τις οποίες σημειώνονται κοντά στα σύνορα με τη Βολιβία.^[2]

Ο Έβο Μοράλες έχει εκφράσει δημοσίως την υποστήριξή του^[4] στον πρώην πρόεδρο του Περού Πέδρο Καστίγιο, υποστηρίζοντας ότι η καθαίρεσή του από το Κογκρέσο και η επακόλουθη σύλληψή του ήταν παράνομη και αντισυνταγματική.

«Παρακολουθούμε με προσοχή τη στάση όχι μόνο του κ. Μοράλες αλλά και συνεργατών του…», είπε ο πρωθυπουργός του Περού Αλμπέρτο Οταρόλα σε δημοσιογράφους.

Την προηγούμενη εβδομάδα, ο υπουργός Άμυνας του Περού Χόρχε Τσάβες υποστήριξε ότι «ξένες δυνάμεις» υποκίνησαν τις διαδηλώσεις^[5] με σκοπό να ενθαρρύνουν αυτονομιστές στο νότιο τμήμα της χώρας.

Οι διαδηλώσεις στο Περού ξεκίνησαν στις αρχές Δεκεμβρίου, μετά την απομάκρυνση του προέδρου Καστίγιο από την εξουσία και τη σύλληψή του λίγο αργότερα. Χιλιάδες υποστηρικτές του βγήκαν στους δρόμους, ζητώντας την παραίτηση της νέας προέδρου, της Ντίνα Μπολουάρτε, τη διάλυση του Κογκρέσου, την αλλαγή του Συντάγματος και την απελευθέρωση του Καστίγιο.

Περισσότεροι από 20 άνθρωποι σκοτώθηκαν στη διάρκεια ταραχών. ^[6]Ύστερα από μια ολιγοήμερη ανάπαυλα για τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά, οι διαδηλώσεις ξανάρχισαν την περασμένη Τετάρτη.

Σεισμική δόνηση μεγέθους 7,6 βαθμών σημειώθηκε στη θαλάσσια περιοχή^[1] στα ανοιχτά της Ινδονησίας και του Ανατολικού Τιμόρ, όπως ανέφεραν το Ευρωμεσογειακό Σεισμολογικό Κέντρο (EMSC) και το Ινστιτούτο Σεισμολογίας των ΗΠΑ (USGS).

Το επίκεντρο του σεισμού εντοπίστηκε σε απόσταση 427 χιλιομέτρων^[2] νοτίως του νησιού Άμπον της Ινδονησίας, σε εστιακό βάθος 95 χιλιομέτρων.

Η ινδονησιακή Υπηρεσία Μετεωρολογίας, Κλίματος και Γεωφυσικής εξέδωσε αρχικά προειδοποίηση για τσουνάμι, την οποία ωστόσο ήρε λίγο αργότερα. Ανέφερε επίσης ότι σημειώθηκαν μετασεισμοί μεγέθους έως 5,5 βαθμών. Ο σεισμός έγινε αισθητός σε μεγάλη απόσταση. “Ήμουν στο κρεβάτι όταν αισθάνθηκα μια ελαφριά δόνηση Ξύπνησα καιέμαθα ότι πολλοί φίλοι μου την αισθάνθηκαν επίσης”,^[3] είπε ο Χάμντι, ένας Ινδονήσιος από το Άμπον.

Οι σεισμοί στην Ινδονησία είναι συχνό φαινόμενο,^[4] κυρίως επειδή η χώρα βρίσκεται πάνω στη λεγόμενη “ζώνη της φωτιάς” του Ειρηνικού, όπου συγκλίνουν οι τεκτονικές πλάκες. Στις 21 Νοεμβρίου ένας σεισμός 5,6 βαθμών έπληξε την επαρχία της Δυτικής Ιάβας, σκοτώνοντας 602 ανθρώπους.

Στις 26 Δεκεμβρίου 2004, ένας πολύ ισχυρός σεισμός μεγέθους 9,1 βαθμών, στα ανοιχτά της Σουμάτρας, προκάλεσε τσουνάμι σε όλον τον Ινδικό Ωκεανό, με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους περισσότεροι από 230.000 άνθρωποι στην Ινδονησία, τη Σρι Λάνκα, την Ταϊλάνδη και την Ινδία.

Ο υπεύθυνος υποθέσεων δικαιοσύνης του Βατικανού, Αλεσάντρο Ντίντι, αποφάσισε ότι η Αγία Έδρα θα πραγματοποιήσει νέες έρευνες, σχετικά με την υπόθεση εξαφάνισης της Εμανουέλα Ορλάντι.^[1][2]

Πρόκειται για μια κοπέλα η οποία είχε εξαφανισθεί στις 22 Ιουνίου του 1983, όταν ήταν δεκαέξι ετών, ενώπήγαινε σε μάθημα μουσικής, στο κέντρο της Ρώμης.^[3] Ο πατέρας της ήταν υπάλληλος του κράτους του Βατικανού και οι έρευνες, όλα αυτά τα χρόνια, δεν οδήγησαν σε ουσιαστικά αποτελέσματα.

Σύμφωνα με τον Τύπο, μερικές από τις υποθέσεις που έγιναν, είναι ότι η εξαφάνιση της Ορλάντι μπορεί να συνδεόταν με άτομα που το 1981 είχαν εμπλακεί στην απόπειρα δολοφονίας του Ιωάννη Παύλου του Δεύτερου, με δράση της εγκληματικής οργάνωσης της Ρώμης «Μπάντα ντέλα Μαλιάνα» ή ότι η κοπέλα μπορεί ακόμη και να μεταφέρθηκε σε μοναστήρι καλογριών.^[4]

Όπως μετέδωσε το ιταλικό πρακτορείο ειδήσεων AdnKronos, ο πάπας Φραγκίσκος, ζήτησε να ξαναρχίσουν οι έρευνες και να εξετασθούν, εκ νέου, όλες οι μαρτυρίες, τα στοιχεία και οι όποιες πιθανές διασυνδέσεις μπορεί να υπάρχουν.

Η οικογένεια της Εμανουέλα Ορλάντι, όλα αυτά τα χρόνια, συνέχισε να ζητά από την δικαιοσύνη της Ιταλίας και του Βατικανού, να μην πάψουν να ασχολούνται με την υπόθεση, έως ότου να προκύψουν ουσιαστικές και οριστικές απαντήσεις. Η νέα αυτή πρωτοβουλία της Αγίας Έδρας,^[5] όπως διέρρευσε, συνδέεται με την γενικότερη βούληση του Φραγκίσκου για διαφάνεια και ενάρετη διαχείριση του παπικού κρατιδίου.

Μετά από περίπου οκτώ ώρες ολοκληρώθηκε η απολογία του ηθοποιού Πέτρου Φιλιππίδη,^[1] ο οποίος αρνήθηκε τον βιασμό και τις απόπειρες βιασμού που κατηγορείται ότι διέπραξε σε βάρος τριών συναδέλφων του. Ο επιφανής θιασάρχης θα ακούσει την Παρασκευή την αγόρευση στης Εισαγγελέως Έδρας του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου ως προς τον αν τον θεωρεί ένοχο ή όχι^[2] για όσα του καταλογίζουν οι τρεις γυναίκες που τον κατήγγειλαν.

Με ιδιαίτερη φόρτιση ο κατηγορούμενος που επί δέκα μήνες δικάζεται για την υπόθεση που,^[3] όπως είπε, τον κατέστρεψε στράφηκε απολογούμενος τόσο κατά των τριών φερόμενων θυμάτων όσο και κατά των συναδέλφων τους που εξαρχής στηρίζουν τις τρεις ηθοποιούς με δηλώσεις τους, με την παρουσία τους και σήμερα και όλο το προηγούμενο διάστημα στην δίκη, αλλά και με καταθέσεις που έδωσαν στο δικαστήριο. 

“Πόσο εύκολα με κατηγορούν για βιαστή; Το καταλαβαίνω,τη δουλειά τους θέλουν να κάνουν.^[4] Αλλά εγώ υπερασπίζομαι τη ζωή μου, την χαμένη ζωή μου που κρέμεται από μια κλωστή πλέον. Δεν πρόκειται να ξαναδουλέψω σε αυτή τη δουλειά. Δεν τους θέλω, να μην τους ξαναδώ στα μάτια μου.Ντροπή τους! Ήρθαν τρεις γυναίκες που έστρωσαν πρώτα το χαλί (σ.σ. αναφέρεται στις ηθοποιούς ‘Αννα – Μαρία Παπαχαράμπους, Πηνελόπη Αναστασοπούλου και Λένα Δροσάκη που προέβησαν πρώτες σε δημόσιες καταγγελίες ), αλλά δεν τους βγήκε. Πως θα έκαναν πίσω μετά με ένα όνομα σαν το δικό μου;”.

Κατά τον Πέτρο Φιλιππίδη όσα έγιναν με την δεύτερη καταγγέλουσα , για απόπειρα βιασμού της, αποτελούσαν συναινετικές σεξουαλικές συνευρέσεις, καθώς μεταξύ τους υπήρχε “αμοιβαίο φλερτ”. Όπως ανέφερε “το φλερτ αυτό εκδηλώθηκε λίγο πιο έντονα και από την πλευρά μου και από την πλευρά της με αγγίγματα, χαμόγελα. Ήταν αρκετά ενθουσιασμένη βλέποντας την παράσταση από τα παρασκήνια. Αυτό που έγινε ήταν με τη σύμφωνη γνώμη και των δυο. Δεν υπήρξε κάποιος καταναγκασμός ή βία..Έρχεται τώρα να με καταγγείλει για απόπειρα βιασμού; Έχει πει ψέματα. Ήταν ανιψιά γνωστού δικηγόρου και εγώ θα έκανα απόπειρα βιασμού;. Το ξέρω ότι επαναλαμβάνομαι αλλά δεν θα το έκανα ποτέ..Πως θα αποδείξω ότι αυτό που καταγγέλλουν ότι έγινε πριν 15 χρόνια δεν έγινε; Θέλησα να μιλήσω για μένα γιατί έπρεπε να βρω ένα τρόπο να σας πω ότι ο άνθρωπος που έχετε απέναντί σας δεν είναι αυτός που περιγράφουν εδώ επί δέκα μήνες”.

Αναφερόμενος στην τρίτη γυναίκα που τον κατήγγειλε στην Δικαιοσύνη ο Πέτρος Φιλιππίδης είπε ότι μετά από επαγγελματικό ραντεβού που είχαν προσφέρθηκε να την πάει στο σπίτι της με το αυτοκίνητο του “Μπήκε και φύγαμε..Με έπιασε στο πόδι και άρχισε να με χαϊδεύει.. Καταλαβαίνετε…

Έγινε ότι έγινε μεταξύ μας με τη θέλησή μας.. Στο οικόπεδο έξω από το σπίτι μου την βίασα; Απορώ πως δεν είπαν ότι χαιρέτησα και τη γυναίκα μου. Είμαι βαθιά πληγωμένος. Δεν έχω ούτε καν θυμό. Ούτε και εγώ δεν το πιστεύω. Βρίσκομαι σε απελπισία και απόγνωση..”.

Σε άλλο σημείο της απολογίας του, ο κατηγορούμενος αναφέρθηκε στον πρόεδρο του ΣΕΗ Σπύρο Μπιμπίλα λέγοντας πως “Ο κ. Μπιμπίλας ξέρει ότι δεν είμαι βιαστής και βγαίνει και λέει πως «θα στεναχωρηθεί πολύς κόσμος αν δεν μπει φυλακή ο Φιλιππίδης». Και επιμένει να λέει ότι είναι φίλος μου. Για όλους αυτούς τους ανθρώπους η ζωή μου έχει γίνει φύλλο και φτερό..”

Μιλώντας και για άλλους συναδέλφους του και την στάση που τήρησαν, ο κατηγορούμενος είπε “Αυτό που δεν μου έχουν χρεώσει ακόμη, είναι ότι έκανα φόνο ή ότι προσπάθησα να σκοτώσω άνθρωπο. Επίσης εγώ..βιάζω σε μια συγκεκριμένη περίοδο. Πριν τίποτα και μετά τίποτα. Έκανα ένα χρόνο φυλακή. Ξέρετε τι πέρασα εκεί μέσα; Δε θέλετε να ξέρετε! Κοιμάσαι και δεν ξέρεις αν θα ξυπνήσεις. Όχι γιατί θα σου κάνουν κάτι οι κρατούμενοι. Εμένα οι κρατούμενοι μου φέρθηκαν άψογα.” Τόνισε δε, πως όλοι αυτοί “Ήθελαν να με βγάλουν από το θέατρο και με βγάλανε. Από τη μνήμη και την καρδιά του κόσμου όμως δεν μπορούν να με βγάλουν”.

Κατά την εξέταση του κατηγορούμενου από την Έδρα μετά την ολοκλήρωση της απολογίας η πρόεδρος του ζήτησε να γίνει πιο συγκεκριμένος “Ποιος το έχει οργανώσει όλο αυτό εναντίον σας όπως λέτε; Ποιο ήταν το κίνητρο της κάθε μιας καταγγέλλουσας;”

Ο διάλογος που ακολούθησε είναι ο εξής:

Πέτρος Φιλιππίδης: Δεν έδωσα δουλειά σε καμία τους.

-Πρόεδρος: Και άλλοι δεν τους έδωσαν….

-Π. Φιλιππίδης: Ναι, αλλά δεν είχαν δημιουργήσει τη σχέση που είχα δημιουργήσει εγώ μαζί τους …

-Πρόεδρος: ‘Αρα ήταν και τα προσωπικά θέματα λέτε;

-Π. Φιλιππίδης: Ναι. Από πού προκύπτει το στημένο δηλαδή; (με ρωτάτε) Δεν το είδα με τα μάτια μου αλλά είμαι απολύτως σίγουρος ότι έγινε, από όλα αυτά που έχω δει μέχρι τώρα. Δεν πήραν τη δουλειά. Η πρώτη γιατί έρχονταν και ξαναέρχονταν; Καμία δε μίλησε για βιασμό, ήθελαν να με εξοντώσουν επαγγελματικά.

-Εισαγγελέας: Λέτε για οργανωμένο σχέδιο εναντίον σας. Ότι μίλησαν δηλαδή οι κυρίες Αναστασοπούλου, Παπαχαραλάμπους και Δροσάκη με τις άλλες τρεις κυρίες που σας κατήγγειλαν στη συνέχεια;

-Π. Φιλιππίδης: Τηλεφωνήθηκαν μεταξύ τους, όλος ο χώρος. Ήθελαν να κάνουν αυτή την αλλαγή για συγκεκριμένα πρόσωπα που τους θεωρούσαν ανθρώπους με εξουσία, που πρέπει να φύγουν για να πάρουν άλλοι τα ηνία. …Η κυρία Παπαχαραλάμπους γνωρίζεται με την κ. Δροσάκη…

-Εισαγγελέας: Επιμένω σε αυτό γιατί το λέτε από την αρχή. Λέτε ότι είναι ένα ενορχηστρωμένο σχέδιο για να ξαναμοιραστεί η πίττα. Δεν έχω πάρει απαντήσεις

-Π. Φιλιππίδης: Πρέπει να ψάξετε το παρελθόν της δεύτερης καταγγέλλουσας. Ψάξτε τις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων, αν θέλετε μια δίκαιη δίκη. Ψάξτε τις σχέσεις τους. Δε θα σας πω εγώ περισσότερα πράγματα. Έχουν έρθει δυο άνθρωποι και μου έχουν πει για δυο από τις καταγγέλλουσες που έχουν δουλέψει μαζί τους….

-Εισαγγελέας: Λέτε ότι έπρεπε να φύγουν οι παλαιοί… Δεν είστε 85 χρονών …

-Π. Φιλιππίδης: Από την υπεράσπιση λέγανε για εμένα «17 χρόνια στο «Μουσούρη»». Αν δεν τα βάλετε όλα αυτά μαζί δε θα καταλάβετε

-Εισαγγελέας: Γιατί επέλεξαν εσάς όμως;

-Π. Φιλιππίδης: Γιατί έκανα μια ζωή που παρέπεμπε σε αυτό που ήθελαν. Δεν κρυβόμουν…..

Εισαγγελέας: Μας λέτε ότι και οι τρεις καταγγελίες είναι ψευδείς. Θεωρείτε ότι αυτός ο τρόπος είναι ο πιο ανέφελος; Να εκθέσουν έτσι ένα κομμάτι της προσωπικής τους ζωής;

-Π. Φιλιππίδης: Η απάντηση είναι ναι. Δεν στοιχίζει τίποτα, γιατί μέσα σου δεν έγινε και κάτι. Τώρα αν καταστρέφεται η ζωή του άλλου; Ε ! Θα ξεχαστεί γρήγορα…

-Εισαγγελέας: Γιατί το έκαναν τώρα και όχι στην αρχή της καριέρας τους;

-Π. Φιλιππίδης: Γιατί τώρα δημιουργήθηκε το κλίμα.

**Ο Γκάρεθ Μπέιλ, ο «πρίγκιπας»- και αρχηγός- της Ουαλίας,^[1] ανακοίνωσε την αποχώρησή του από το ποδόσφαιρο σε ηλικία 33 ετών, μετά από μια λαμπερή καριέρα 17 σεζόν ως επαγγελματίας παίκτης.**Ο ποδοσφαιριστής με τις περισσότερες συμμετοχές (111) στη εθνική ομάδα της χώρας του ανακοίνωσε την απόφασή του μέσω των προσωπικών του λογαριασμών στα social media.

Ο Μπέιλ, πέντε φορές νικητής του Champions League με τη Ρεάλ Μαδρίτης, είναι αναμφισβήτητα ο καλύτερος ποδοσφαιριστής της Ουαλίας, όπως σημειώνει χαρακτηριστικά το BBC, σε σχετικό αφιέρωμα. 

«Μετά από προσεκτική σκέψη, ανακοινώνω την άμεση απόσυρσή μου από το σύλλογο και το διεθνές ποδόσφαιρο», έγραψε ο Μπέιλ. «Αισθάνομαι απίστευτα τυχερός που πραγματοποίησα το όνειρό μου να ασχοληθώ με το άθλημα που αγαπώ», συμπλήρωσε.

Από το Κάρντιφ στη Σαουθάμπντον και το Λος Άντζελες

Η καριέρα του Μπέιλ, ο οποίος γεννήθηκε στο Κάρντιφ, τον οδήγησε από τη Σαουθάμπτον στην Τότεναμ και σε ένα παγκόσμιο ρεκόρ μεταγραφής στη Ρεάλ Μαδρίτης πριν «μετακομίσει» στην ομάδα της Major League Soccer, Λος Άντζελες FC. 

Ήταν ο ηγέτης της χώρας του στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2016 και του 2020 προτού οδηγήσει την Ουαλία στο πρώτο της Παγκόσμιο Κύπελλο από το 1958, στο Κατάρ το 2022.

Ανακηρύχθηκε δύο φορές ποδοσφαιριστής της χρονιάς, ενώ ήταν στην Τότεναμ, το 2010-11 και το 2012-13, προτού μετακομίσει στη Ρεάλ Μαδρίτης σε μία μεταγραφή που ήταν η πιο ακριβή στην ιστορία του ποδοσφαίρου, ξεπερνώντας τα 100 εκατομμύρια ευρώ, τον Σεπτέμβριο του 2013.

Το παγκόσμιο ρεκόρ και τα Football Leaks

Η ιστοσελίδα Football Leaks αποκάλυψε τότε το συμβόλαιο της μεταγραφής του Γκάρεθ Μπέιλ από την Τότεναμ στην Ρεάλ Μαδρίτης. Το ποσό ήταν 99.743.542 ευρώ, συν ένα αλληλεγγύης 1.015.875. Συνολικά 100.759.417 ευρώ, περισσότερα από όσα είχαν καταβληθεί στο παρελθόν για τον Κριστιάνο Ρονάλντο (96 εκατομμύρια ευρώ), λεπτομέρεια που πάντα η Ρεάλ Μαδρίτης ήθελε να αποφύγει. Η «Βασίλισσα» ανακοίνωσε στον Τύπο ότι το ποσό που καταβλήθηκε ήταν 91.589.842 ευρώ.

Σύμφωνα με το συμβόλαιο έξι σελίδων, που υπογράφηκε στις 31 Αυγούστου 2013, ανάμεσα στον πρόεδρο της Τότεναμ, Ντάνιελ Λέβι και τον γενικό διευθυντή της Ρεάλ Μαδρίτης, Χοσέ Ανχελ Σάντσες, η τιμή της μεταγραφής ορίστηκε σε 91.589.842 ευρώ.

Ωστόσο, η Ρεάλ Μαδρίτης είχε δύο ενδεχόμενα πληρωμής. Αν το έκανε μια φορά και μέσα σε προθεσμία δεκαπέντε ημερών από την καταχώριση της σύμβασης στην ισπανική ομοσπονδία, το ποσό αυτό καθοριζόταν σε 87.010.350 ευρώ, μετά την αφαίρεση του 5% της ρήτρας αλληλεγγύης.

Η άλλη φόρμουλα, η οποία επιλέχθηκε από τον σύλλογο, προέβλεπε τέσσερις δόσεις των 24.935.895 ευρώ. Ετσι το ποσό έφτασε τα 99.743.542 ευρώ, όπου προσθέτοντας την αλληλεγγύη, η τιμή είναι 100.759.417.

Οι 15 τίτλοι του με τη Ρεάλ Μαδρίτης

Κατά τη διάρκεια της…θητείας του στην ισπανική πρωτεύουσα, ο Μπέιλ κέρδισε με τη Ρεάλ Μαδρίτης 15 τίτλους: τρεις La Liga (2017, 2020, 2022) και ένα Κύπελλο Ισπανίας (Copa del Rey το 2014) καθώς και πέντε τρόπαια Champions League ((2014, 2016, 2017, 2018, 2022), έναν αριθμό που κανένας άλλος Βρετανός παίκτης δεν έχει να παρουσιάσει. 

Κέρδισε επίσης τρία Παγκόσμια Κύπελλα συλλόγων – όπου αναδείχθηκε παίκτης της διοργάνωσης μετά τον θρίαμβο της Ρεάλ το 2018 – τρία ευρωπαϊκά Σούπερ Καπ και το Κύπελλο Ισπανίας (Copa del Rey). «Το ποδόσφαιρο μου χάρισε πραγματικά μερικές από τις καλύτερες στιγμές της ζωής μου», πρόσθεσε ο Μπέιλ και συνέχισε: «Υπήρξα 17 σεζόν στο υψηλότερο επίπεδο, που θα είναι αδύνατο να επαναλάβω, ανεξάρτητα από το τι μου επιφυλάσσει το επόμενο κεφάλαιο της ζωής μου.»

Πάντως είχε περισσότερα τρόπαια από τον Ζινεντίν Ζιντάν, περισσότερες ασίστ από τον Ντέιβιντ Μπέκαμ και πιο πολλά γκολ από τον Βραζιλιάνο, Ρονάλντο, με την φανέλα της Ρεάλ.

Από αριστερό μπακ στην επίθεση και το «ΒΒC»

Ο Μπέιλ είχε ενταχθεί στην Τότεναμ έναντι 10 εκατομμυρίων λιρών το 2007, έχοντας παίξει 45 φορές με τη Σαουθάμπτον, όπου σκόραρε 5 φορές. Έχοντας χρησιμοποιηθεί κυρίως ως αριστερό μπακ στην αρχή της καριέρας του, άρχισε πραγματικά να ξεχωρίζει με τη φανέλα των «Πετεινών» όταν…έβγαινε μπροστά, τραβώντας τα βλέμματα ειδικά με ένα εντυπωσιακό χατ-τρικ στο Champions League στο «Σαν Σίρο» επί της πρωταθλήτριας Ευρώπης, Ίντερ.

Η συναρπαστική φόρμα του Μπέιλ στην Τότεναμ του εξασφάλισε τη μεταγραφή του στη Ρεάλ Μαδρίτης, όπου η θητεία του δεν ήταν ανάλογη των προσόντων του και της κλάσης του, αν και σημείωσε 104 γκολ σε περισσότερες από 250 εμφανίσεις με τους «μερένγκες».

Με την άφιξή του στην ισπανική πρωτεύουσα, έφτιαξε με τους Κριστιάνο Ρονάλντο και Καρίμ Μπενζεμά την τρομερή επιθετική τριάδα «BBC». Όμως οι τραυματισμοί και η ασυνεπής φόρμα του δεν του επέτρεψαν να κάνει την καριέρα που περίμεναν οι Ισπανοί, αλλά και ο ίδιος.

Το 2019, ο Μπέιλ φαινόταν στα πρόθυρα να μετακομίσει στην κινεζική Ζιανγκσού Σουνίνγκ, αλλά η μεταγραφή χάλασε, με τον Ουαλό επιθετικό να λέει τότε ότι η Ρεάλ είχε «μπλοκάρει» την υπόθεση.

Το γκολφ, η Ουαλία και το…ακροβατικό

Η σχέση του με τη Ρεάλ Μαδρίτης επηρεάστηκε περαιτέρω αφού πανηγύρισε την πρόκριση της Ουαλίας στο Euro 2020 με μια σημαία της χώρας με τις λέξεις «Ουαλία». Γκολφ. Μαδρίτη. Με αυτή τη σειρά.»

«Η αλήθεια είναι ότι δεν βλέπω πολύ ποδόσφαιρο. Για να είμαι ειλικρινής προτιμώ να παρακολουθώ γκολφ στον ελεύθερο χρόνο μου», είπε αργότερα. Οι οπαδοί της Ρεάλ βέβαια πιθανότατα θυμούνται την απόδοσή του στον τελικό του Champions League το 2018, όταν σκόραρε δύο φορές εναντίον της Λίβερπουλ (3-1), συμπεριλαμβανομένου ενός εντυπωσιακού «ακροβατικού» γκολ που πέτυχε.

Επέστρεψε στην Τότεναμ ως δανεικός το 2021-22 – και σκόραρε 17 γκολ για να του δώσει ένα συνολικό ρεκόρ των «Πετεινών» με 72 γκολ σε 237 αγώνες σε έναν σύλλογο όπου εξακολουθούν να τον λατρεύουν, πριν κάνει μόλις επτά εμφανίσεις με τη Ρεάλ την επόμενη σεζόν, την τελευταία του στο «Μπερναμπέου».

Μετά τη λήξη του συμβολαίου του με τη Ρεάλ, ο Μπέιλ εντάχθηκε στους Λος Άντζελες Λέικερς (LAFC) με συμβόλαιο 12 μηνών, αν και η περίοδος του στις ΗΠΑ «σημαδεύτηκε» από προβλήματα φυσικής κατάστασης.

Κατάφερε να «γράψει» 13 εμφανίσεις – συμπεριλαμβανομένων μόνο δύο στο αρχικό σχήμα – , αν και βοήθησε τον σύλλογο να σηκώσει το Κύπελλο MLS για πρώτη φορά τον Νοέμβριο, σκοράροντας το νικητήριο γκολ στην παράταση, το ματς πήγε στα πέναλτι όπου η ομάδα του πανηγύρισε.

«Το να δείξω την ευγνωμοσύνη μου σε όλους εκείνους που έπαιξαν τον ρόλο τους σε αυτό το ταξίδι είναι αδύνατο», είπε ο Μπέιλ. «Αισθάνομαι χρέος σε πολλούς ανθρώπους που βοήθησαν να αλλάξω τη ζωή μου και να διαμορφώσω την καριέρα μου με έναν τρόπο που δεν μπορούσα ποτέ να ονειρευτώ όταν ξεκίνησα για πρώτη φορά στα εννιά μου χρόνια», συμπλήρωσε.

«Γκιγκς, ο καλύτερος που έχω παίξει»

Αποκαλύπτοντας τον καλύτερο συμπαίκτη που είχε στην διάρκεια της καριέρας του, μιλώντας στην ηλεκτρονική έκδοση της ημερήσιας εφημερίδας “Mundo Deportivo”, είπε:

«Ο καλύτερος που έχω παίξει; Ο Ράιαν Γκιγκς. Ήταν ο ήρωάς μου στα νιάτα μου και είναι ήδη ένας θρύλος του ποδοσφαίρου. Βοηθά, επίσης, το γεγονός ότι είναι Ουαλός» ανέφερε χαρακτηριστικά, έχοντας συνυπάρξει οι δύο τους για ένα χρόνο στην εθνική Ουαλίας.

«The Golfer»

Το «προσωνύμιο» του Γκάρεθ Μπέιλ «The Golfer» («ο παίκτης του γκολφ») του δόθηκε αρχικά το 2019 από τον συμπαίκτη του στη Ρεάλ Μαδρίτης, Τιμπό Κουρτουά, ο οποίος ισχυρίστηκε ότι ο πρώην αστέρας της Πρέμιερ Λιγκ έκανε ελάχιστη προσπάθεια να βρίσκεται με την υπόλοιπη ομάδα, πέραν των προπονήσεων και των ημερών αγώνων.

Ο Μπέιλ εμφανιζόταν συχνά στο γήπεδο του γκολφ όταν ζούσε στην ισπανική πρωτεύουσα, κάτι που οδήγησε στο… συμπέρασμα ότι έβαζε το άθλημα πάνω από τις υποχρεώσεις του με την Ρεάλ. «Πολλοί άνθρωποι έχουν προβλήματα με εμένα να παίζω γκολφ», είχε πει. Επίσης αναφέρεται και ως «το εξπρές του Κάρντιφ» και ως «Χάρι Πότερ».

«Νιώθω τρία μέτρα με τη φανέλα της εθνικής Ουαλίας»

Ενώ κατά καιρούς αντιμετώπισε κριτική από τους οπαδούς της Ρεάλ Μαδρίτης, η συμβολή του Μπέιλ δεν αμφισβητήθηκε ποτέ από τους Ουαλούς οπαδούς. Μία αγάπη που βέβαια δεν έκρυψε και εκείνος για την εθνκή ομάδα της χώρας του και τους φιλάθλους της.

«Σημαίνει τα πάντα για μένα, όταν φοράω αυτή την φανέλα. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη τιμή για εμάς. Αυτό ήταν ορατό όταν τραγουδήσαμε τον εθνικό ύμνο, πριν το ματς με την Σλοβακία.

Ήταν απολύτως φανταστικά, στο τέλος πολλοί έκλαιγαν» δήλωσε ο Μπέιλ, που υπογράμμισε την υπερηφάνεια που αισθάνεται βλέποντας στο γήπεδο την σημαία της χώρας του. «Δίνουμε ό,τι έχουμε. Αυτή η φανέλα μου βγάζει κάτι. Νιώθω σαν να είμαι τρία μέτρα», είχε πει σε συνέντευξή του.

Ντεμπούτο, αρχή και τέλος

Η Ουαλία αποκλείστηκε από το πρόσφατο Παγκόσμιο Κύπελλο στη φάση των ομίλων, με την ήττα της από την Αγγλία να αποδεικνύεται η τελευταία εμφάνιση της καριέρας του Μπέιλ.

Έκανε το ντεμπούτο του στη Σαουθάμπτον σε ηλικία 16 ετών, τον Απρίλιο του 2006 και το πρώτο του πρωτάθλημα ακολούθησε λίγες εβδομάδες αργότερα. Αυτό τον έκανε το νεότερο διεθνή, αν και αυτό το ρεκόρ έκτοτε καταρρίφθηκε.

Αυτή η πρώτη εμφάνιση, σε φιλικό με το Τρινιντάντ & Τομπάγκο τον Μάιο του 2006, σηματοδότησε την έναρξη μιας καριέρας στην Ουαλία, στην οποία ο Μπέιλ ενέπνευσε τη χώρα του για την καλύτερη περίοδο στην ιστορία της.

Έχοντας τερματίσει μια 58χρονη αναμονή για μια εμφάνιση σε κορυφαίο τουρνουά, με την πρόκριση στο Euro 2016, η Ουαλία έκανε μια συγκλονιστική πορεία στους ημιτελικούς, χάνοντας μόνο από τη μελλοντική νικήτρια, Πορτογαλία.

Πέρασε επίσης στα νοκ-άουτ του επόμενου Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος πριν από τη νίκη του περασμένου καλοκαιριού επί της Ουκρανίας στον τελικό των playoff. Η Ουαλία πέτυχε την πολυαναμενόμενη επιστροφή της στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Την τελευταία μεγάλη σκηνή που εμφανίστηκε.

Ενώπιον δικαστηρίου του Λούτον παρουσιάστηκε ο 21χρονος Χάρι Σπάρτακους Μέι που κατηγορείται ότι πέταξε ένα αυγό προς τον βασιλιά Κάρολο,^[1] την 6η Δεκεμβρίου στο Λονδίνο, αντιμετωπίζοντας δίωξη για διατάραξη της δημόσιας τάξης.

Ο 74χρονος βασιλιάς της Βρετανίας βρισκόταν στο Λούτον για να συναντήσει τοπικούς αξιωματούχους και να επισκεφθεί φιλανθρωπικά ιδρύματα και έναν νέο ναό των Σιχ. Ο Κάρολος Γ’ διαδέχθηκε την Ελισάβετ Β’^[2] στον βρετανικό θρόνο μετά τον θάνατο της μητέρας του τον Σεπτέμβριο.

Ο Χάρι Σπάρτακους Μέι δεν έχει δηλώσει ακόμη «ένοχος» ή «αθώος»,^[3] ενώ θα οδηγηθεί εκ νέου ενώπιον δικαστηρίου την Παρασκευή.

Στις αρχές Νοεμβρίου, ένας 23χρονος συνελήφθη στο Γιορκ της βόρειας Αγγλίας, επειδή πέταξε αυγά προς τον βασιλιά Κάρολο στη διάρκεια περιήγησής του στην περιοχή. Προτού ακινητοποιηθεί και συλληφθεί από αστυνομικούς, ο 23χρονος κατήγγειλε το αποικιοκρατικό παρελθόν του Ηνωμένου Βασιλείου,^[4] φωνάζοντας πως χύθηκε αίμα σκλάβων για τη χώρα αυτή. Αφέθηκε ελεύθερος με εγγύηση, ενώ θα εμφανιστεί ενώπιον δικαστηρίου στις 20 Ιανουαρίου.

Μέχρι πριν από δύο χρόνια είχαμε υφάλμυρο νερό μόνο το καλοκαίρι, τώρα έχουμε όλον τον χρόνο. Ευθύνεται η Δημοτική Αρχή με την υπέρ άντληση που έκανε στις πηγές. Δεν έχει μείνει τίποτα στις συσκευές, έχουν χαλάσει όλες, πλυντήρια, βρύσες. Να απολογηθούν στον Ζακυνθινό λαό.

Είμαστε η 4η Περιφέρεια της χώρας με τις περισσότερες βροχοπτώσεις και θυμίζω ότι επί εποχής Νομαρχίας Γιάννη Τουρίκη, επιχειρήθηκε να φτιαχτούν λιμενοδεξαμενές για να λυθεί το πρόβλημα του νερού στη Ζάκυνθο. Και πάλι όμως κάποιοι κύκλοι αντέδρασαν τότε κινητοποιώντας και τοπικούς παράγοντες, βάζοντας εμπόδια και πάλι με αστεία επιχειρήματα, όπως ότι θα μαζεύονταν κουνούπια, λες και μιλάγαμε για στάσιμα νερά. Κάποιοι δε εξ αυτών που είχαν αντιδράσει ήταν και οι έμποροι του νερού, που δεν είναι μεταφορείς όπως λένε, αλλά έμποροι. Χωρίς ιδιαίτερο κόστος, με τις λιμενοδεξαμενές θα είχε λυθεί το πρόβλημα, αλλά δεν προχώρησε. Ευτυχώς που δεν άφησε ο πρώην Βουλευτής Ζακύνθου κ. Γκούσκος, να προχωρήσει το σχέδιο κάποιων με το εργοστάσιο αφαλάτωσης, γιατί αυτή η λύση είναι πανάκριβη και κανείς δεν την επιλέγει.

Και σαν να μην έφταναν αυτά, προέκυψε στο νερό και το βακτήριο της Λεγεωνέλλας. Αυτό το βακτήριο προέκυψε στο Νοσοκομείο, γιατί δεν έχουμε συνεχή ροή νερού. Έχει ευθύνη κάποιος περί αυτού; Η Λεγεωνέλλα δυνητικά μπορεί και να σκοτώσει. Δεν το λέω εγώ, το λέει ο ΕΟΔΥ. Όλοι στη Ζάκυνθο έχουν ευθύνη με αυτά που συμβαίνουν.

Να απομονώσουν τον Δήμαρχο. Έχουμε γεμίσει με σκουπίδια παντού και ανακύκλωση δεν υπάρχει. Είμασταν η 4η πιο βρώμικη πόλη της χώρας και τώρα γίναμε η πρώτη. Αντί να κάνουν μεγάλα και σημαντικά έργα, κάνουν τα μικρά για να πουλάνε εκδούλευση και να λένε ότι κάτι κάνουν. Ακόμα αμυαντοσωλήνες έχουμε, που ευνοούν τις συνθήκες για την ανάπτυξη καρκινωμάτων.

Πηγή: https://stigmafm.gr

The post Αποστόλης Κάρτσακας: Γίναμε η πιο βρώμικη πόλη της χώρας | Αντί για τα μεγάλα και σημαντικά έργα κάνουν τα μικρά για να πουλάνε εκδούλευση appeared first on ZANTETIMES.GR.