Στη μάχη κατά της παραπληροφόρησης, η Google ξεκινά μια νέα καμπάνια στην Ευρώπη. Ο αμερικάνικος τεχνολογικός κολοσσός σχεδιάζει να κυκλοφορήσει σύντομα βίντεο που θα επισημαίνουν τις τεχνικές παραπλάνησης.
Τα βίντεο θα εμφανίζονται ως διαφημίσεις σε πλατφόρμες όπως το Facebook, το YouTube ή το TikTok. Η τεχνική ονομάζεται prebunking. Αλλά τι ακριβώς σημαίνει;
«Το prebunking είναι το αντίθετο του debunking. Αποτελεί μια τεχνική πρόληψης στην λογική του εμβολιασμού. Όπως τα εμβόλια μας εκθέτουν σε μια εξασθενημένη εκδοχή ενός ιού ώστε να ενεργοποιηθούν τα αντισώματα που θα βοηθήσουν στην πρόληψη μια μελλοντικής μόλυνσης, έτσι λειτουργεί και το prebunking. Αντικρούεται προληπτικά ένα μελλοντικό ψέμα. Με τη χρήση των τεχνικών εξαπάτησης που χρησιμοποιούνται στο Διαδίκτυο, οι άνθρωποι δημιουργουν ψυχικά αντισώματα έτσι ώστε όταν συναντήσουν την απάτη στο μέλλον να έχουν εν μέρει ανοσία», αναφέρει στο euronews o Σάντερ Φαν ντερ Λίντεν, κοινωνικός ψυχολόγος στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ.
Εδω και ένα χρόνο, η Google έχει ξεκινήσει μια εκστρατεία prebunking στην Πολωνία, την Τσεχία και τη Σλοβακία για ψευδείς ισχυρισμούς σχετικά με Ουκρανούς πρόσφυγες που υποτίθεται οτι προκάλεσαν στεγαστική κρίση σε αυτές τις χώρες.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι σε σύγκριση με άτομα που δεν είχαν δει τα βίντεο, όσοι τα παρακολούθησαν ήταν λιγότερο πιθανό να διαδώσουν ψευδείς ισχυρισμούς
Αλλά μπορεί να υπάρξουν μειονεκτήματα στο prebunking σύμφωνα με τον Σάντερ Φαν ντερ Λίντεν.
«Ανησυχώ ότι οι εταιρείες μέσων κοινωνικής δικτύωσης θα επιδιώξουν να το χρησιμοποιήσουν ως δικαιολογία για να μην καταργήσουν περιεχόμενο ή να μην επιδιώξουν τη ρύθμιση. Λένε “κοιτάξτε, μπορούμε να προκαταλάβουμε τα πάντα”. Υπέροχα, αλλά ξέρετε είναι απλά ένα εργαλείο. Δεν θα πρέπει να αντικαταστήσει την κατάργηση επιβλαβούς περιεχομένου ή την βελτίωση του αλγόριθμου ή την αλλαγή κινήτρων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης», επισημαίνει.
Παρόμοια βίντεο θα κυκλοφορήσουν σύντομα στη Γερμανία. Μια ανάλογη εκστρατεία στην Ινδία είναι επίσης στα σκαριά.
Είμαι νομικός, διαβάζω και οφείλω να ερμηνεύω τις εγκυκλίους. Ναι, υπάρχει κίνδυνος να χαθούν περιουσίες. Στις 2/10 του 2021 εκδόθηκε μια εγκύκλιος από τον Γενικό Γραμματέα Δασών κ. Αραβώση, σχετικά με την δήλωση των δασικών εκτάσεων και το πως αποδεικνύεται η κυριότητα του δημοσίου. Βάση αυτής της εγκυκλίου ανοίγει το μεγάλο θέμα για το τι θα εφαρμοστεί στα Επτάνησα και στη Ζάκυνθο ειδικότερα. Η Ζάκυνθος είναι ακόμα υπό κτηματογράφηση και δεν έχει αναρτηθεί ακόμα το Κτηματολόγιο στο μεγαλύτερο μέρος της Ζακύνθου. Το Κτηματολόγιο και οι δασικοί χάρτες πάνε χέρι-χέρι. Ο κάθε ένας από εμάς εφόσον έχει στην ιδιοκτησία του δασική έκταση την έχει δηλώσει σίγουρα στο Κτηματολόγιο και θέλω ότι έχει κάνει και τις αντιρρήσεις του για τους δασικούς χάρτες. Από εκεί και μετά είναι τι δηλώνει η Διεύθυνση Δασών ως δημόσια έκταση.
Δεν υπάρχει τίποτα πιο σοβαρό από το να χάσει κάποιος την περιουσία του. Η κυβέρνηση προσπαθεί να περάσει έναν νόμο προκειμένου να πάρει τις περιουσίες ιδιωτών, όπως τις ξέραμε εδώ και τετρακόσια χρόνια.
Ο τρόπος που επέλεξε το Ελληνικό δημόσιο να πάρει περιουσίες είναι απαράδεκτος. Δεν μπορείς να δεσμεύεις μια περιουσία λόγω χαρακτηρισμού της ως δασική έκταση, η οποία μάλιστα μπορεί να έχει και σπίτια μέσα. Ο κόσμος δεν έχει ακόμα ενημερωθεί για το τι θα του συμβεί.
Δημιουργείται ένα μείζον θέμα με τις ιδιοκτησίες των κατοίκων των ορεινών γιατί είναι ελάχιστοι οι ιδιοκτήτες που διαθέτουν τίτλους ιδιοκτησίας για τις δασικές εκτάσεις που κατέχουν. Σχεδόν όλοι όσοι διατηρούν περιουσίες που κληρονόμησαν από τους προγόνους τους, το κάνουν με ένορκες βεβαιώσεις περί χρησικτησίας. Όπως έχουν διαμορφωθεί τα πράγματα σήμερα η χρησικτησία δεν αποτελεί απόδειξη. Άρα θα τρέχουν στα δικαστήρια και όταν ένας ιδιώτης βρεθεί απέναντι στο δημόσιο, ποιος θα μπορέσει πιο εύκολα να κερδίσει;
Πρέπει όλο το πολιτικό προσωπικό των Επτανήσων να ομονοήσει στη βάση της απόφασης του έκτακτου Περιφερειακού Συμβουλίου, όπου όλες οι παρατάξεις συμφώνησαν για την κατάργηση του νόμου 4819 του 2021 για το καθεστώς υπέρ του δημοσίου σε δασικές εκτάσεις. Στο Περιφερειακό Συμβούλιο ο Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου κ. Γιατράς έθεσε ένα απλό ερώτημα στον Υπουργό κ. Αμυρά. Αν ένας ιδιώτης και το Κράτος, δεν διαθέτουν τίτλους ιδιοκτησίας εντός δασικής έκτασης και πάνε στο δικαστήριο, θα κερδίσει το Δημόσιο αφού το τεκμήριο είναι υπέρ του.
Με τα όσα υποστήριξε ο Βουλευτής Ζακύνθου κ. Ακτύπης σχετικά με τις δηλώσεις δασικών εκτάσεων στα Ιόνια Νησιά υπέρ του δημοσίου, προσπάθησε να αντιστρέψει την πραγματικότητα. Είπε ότι με μια απλή προσφυγή ένας ιδιώτης που έχει περιουσία σε δάση μπορεί να δικαιωθεί, όμως δεν είναι αυτή η αλήθεια. Καταργείται το άρθρο 62 του 1979 στα Ιόνια Νησιά, δηλαδή το καθεστώς της αναγνώρισης ιδιωτικής περιουσίας σε δασικές εκτάσεις με το δημόσιο να μην μπορούσε να εγείρει ιδιοκτησία χωρίς να διαθέτει τίτλους.
Μετά την κατάλυση της Ενετοκρατίας και το σύντομο πέρασμα των Γάλλων Δημοκρατικών, συνεστήθη με τη Συνθήκη της Κωνσταντινουπόλεως του 1800 η Επτάνησος Πολιτεία, το πρώτο αυτόνομο ελληνικό κράτος, το οποίο συγκροτήθηκε με ομοσπονδιακό σύστημα, δηλαδή κάθε νήσος είχε ανεξάρτητη τοπική «εγχώρια» κυβέρνηση, ίδιες διοικητικές και δικαστικές αρχές και ανεξάρτητη δημοσιονομική υπόσταση.
Κατ’ αρχήν να ξεκαθαρίσουμε ότι υπάρχει μεγάλη απόσταση μεταξύ του ισχυρισμού ότι το κράτος αρπάζει τις περιουσίες του κόσμου από την ίδια τη νομοθεσία, που το μόνο που κάνει είναι να βάλει μια τάξη στις αδήλωτες εκτάσεις. Είμαστε η μόνη χώρα στην Ευρώπη που δεν έχει Κτηματολόγιο.
