The Impartial Press

Αντικρουόμενες ήταν μέχρι το βράδυ της Κυριακής οι πληροφορίες σχετικά με την είσοδο ή μη στην Γάζα ανθρωπιστικής βοήθειας.

Αιγυπτιακά κρατικά μέσα μετέδωσαν ότι 17 φορτηγά διήλθαν του συνοριακού περάσματος της Ράφα. Ωστόσο ο ΟΗΕ τονίζει ότι κάτι τέτοιο δεν συνέβη. «Μέχρι τώρα δεν υπάρχει καμία αυτοκινητοπομπή», ανέφερε η εκπρόσωπος της υπηρεσίας των Ηνωμένων Εθνών για τους Παλαιστινίους πρόσφυγες Τζούλιετ Τουμά.

Δημοσιογράφοι του πρακτορείου Associated Press δήλωσαν πως είδαν επτά βυτιοφόρα με καύσιμα να εισέρχονται στην Γάζα. Ωστόσο η Τουμά και οι ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις είπαν πως αυτά τα φορτηγά απλά μετέφεραν καύσιμα που είχαν αποθηκευθεί στην πλευρά της Γάζας στα ενδότερα του θύλακα και ότι δεν είχαν εισέλθει καύσιμα από την Αίγυπτο.

Το πρακτορείο Reuters από την πλευρά του, επικαλούμενο πηγές των αιγυπτιακών υπηρεσιών ασφαλείας και μέλη ανθρωπιστικών οργανώσεων, έκανε και αυτό λόγο για δεύτερο κονβόι φορτηγών με ανθρωπιστική βοήθεια, το οποίο εισήλθε στην Γάζα από τη Ράφα.

Η πρώτη οχηματοπομπή με ανθρωπιστική βοήθεια προς την Λωρίδα της Γάζας από την στιγμή που το Ισραήλ έθεσε την περιοχή σε καθεστώς απόλυτης πολιορκίας πριν δύο εβδομάδες εισήλθε το Σάββατο και αποτελούνταν από 20 φορτηγά. Ωστόσο επρόκειτο για ένα κλάσμα της βοήθειας που χρειάζεται η αποκλεισμένη περιοχή. Εργαζόμενοι οργανώσεων επεσήμαναν πως τα 20 φορτηγά δεν είναι τίποτα μπροστά στην ανθρωπιστική κρίση που εκτυλίσσεται στην Γάζα κι ενώ περισσότερα από 3.000 φορτηγά που μεταφέρουν 3.000 τόνους βοήθειας έχουν κολλήσει στα σύνορα εδώ και μέρες.

Οι 2,3 εκατομμύρια Παλαιστίνιοι που ζουν στην Γάζα, πολλοί εκ των οποίων έχουν εγκαταλείψει τα σπίτια τους, τρώνε ελάχιστα και πίνουν βρώμικο νερό. Τα νοσοκομεία λένε πως οι ιατρικές τους προμήθειες εξαντλούνται, όπως και τα καύσιμα για τις γεννήτριές τους εν μέσω γενικού μπλακάουτ. Πέντε νοσοκομεία σταμάτησαν να λειτουργούν εντελώς λόγω ελλείψεων σε καύσιμα και ζημιών από βομβαρδισμούς, σύμφωνα με το υπουργείο Υγείας της Γάζας, το οποίο ελέγχει η Χαμάς.

Οι γιατροί αναφέρουν πως χρησιμοποιούν βελόνες ραψίματος για να ράψουν τραύματα και ξύδι για αντισηπτικό, μέχρι να εξαντληθούν τα αποθέματα των καταστημάτων. Τα χειρουργεία έχουν μείνει χωρίς αναισθητικό, με αποτέλεσμα οι απάνθρωπες συνθήκες στα χειρουργεία να επιδεινώνονται από τα ουρλιαχτά των ασθενών.

Μηνύματα για την ανάγκη αποκλιμάκωσης της κρίσης που επηρεάζει την περιοχή και συνέχισης της παροχής ανθρωπιστικής βοήθειας στη Γάζα, μετέφερε ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκος Χριστοδουλίδης κατά την επίσκεψή του στο Ισραήλ το Σάββατο.

Ο Κύπριος Πρόεδρος συναντήθηκε με τον πρωθυπουργό του Ισραήλ Μπέντζαμιν Νετανιάχου και τον Ισραηλινό ομόλογό του Ισαάκ Χέρτζογκ.

Ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου ευχαρίστησε τον Νίκο Χριστοδουλίδη για την επίσκεψή του στην χώρα του εν μέσω μιας πολύ δύσκολης περιόδου και του επεσήμανε τις φρικτές εμπειρίες που βίωσαν οι Ισραηλινοί πολίτες κατά την επίθεση της Χαμάς.

Από την πλευρά του, ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας επανέλαβε την ανάγκη να αποφευχθούν οι απώλειες αμάχων από όλες τις πλευρές, καθώς να αρχίσει ένας πολιτικός διάλογος που θα οδηγήσει στην δημιουργία ορίζοντα επίλυσης του Μεσανατολικού.

Ευγνώμων για την παρουσία Χριστοδουλίδη δήλωσε από την πλευρά του ο Ισαάκ Χέρτσογκ που στάθηκε στην σημασία της διεθνούς αλληλεγγύης σε μια περίοδο πένθους για το Ισραήλ. Ο Ισραηλινός πρόεδρος τόνισε στον Κύπριο ομόλογό του το δικαίωμα του Ισραήλ στην αυτοάμυνα με παράλληλη συμμόρφωση προς τις διατάξεις του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου.

Σε τουλάχιστον 4.741 ανέρχονται οι Παλαιστίνιοι που έχουν πέσει νεκροί από τις ισραηλινές επιδρομές στην Λωρίδα της Γάζας από τις 7 Οκτωβρίου, σύμφωνα με απολογισμό που δημοσιοποίησε το απόγευμα της Κυριακής το παλαιστινιακό υπουργείο Υγείας. Ο απολογισμός κάνει λόγο επίσης για 15.898 τραυματίες. Εκπρόσωπος του υπουργείου Υγείας της Γάζας διευκρίνισε ότι το 40% των νεκρών Παλαιστινίων είναι παιδιά. Μόνο το τελευταίο 24ωρο, σύμφωνα με την ίδια πηγή, σκοτώθηκαν από ισραηλινούς βομβαρδισμούς 266 Παλαιστίνιοι, μεταξύ των οποίων 117 παιδιά.

Επιπλέον, τουλάχιστον 90 Παλαιστίνιοι σκοτώθηκαν και 1.650 τραυματίστηκαν στην Δυτική Όχθη.

Από ισραηλινής πλευράς, υπολογίζεται ότι έχουν σκοτωθεί περισσότεροι από 1.400 ανθρώπους, η πλειονότητα των οποίων κατά την εισβολή της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου. Το υπουργείο Υγείας του Ισραήλ ανακοίνωσε ότι 302 Ισραηλινοί που τραυματίστηκαν κατά την αρχική επίθεση της Χαμάς νοσηλεύονται ακόμα, ενώ 43 εξ αυτών βρίσκονται σε κρίσιμη κατάσταση.

Οι ένοπλες δυνάμεις και η αστυνομία του Ισραήλ ανακοίνωσαν πως μέχρι στιγμής έχουν ταυτοποιήσει 1.075 εξ όσων σκότωσαν τα μέλη της Χαμάς πριν δύο εβδομάδες – πρόκειται για 769 αμάχους και 307 στρατιώτες. Σύμφωνα με την αστυνομία, 200 σοροί πολιτών δεν έχουν ακόμη ταυτοποιηθεί. Οι ένοπλες δυνάμεις ανακοίνωσαν επίσης πως οι απαχθέντες που κρατούνται στην Γάζα ανέρχονται σε τουλάχιστον 212.

Από το βράδυ του Σαββάτου προς τα ξημερώματα της Κυριακής το Ισραήλ έπληξε στόχους στην Γάζα, με τον εκπρόσωπο των ενόπλων δυνάμεων να κάνει λόγο για κλιμάκωση των επιθέσεων κι ενώ επίκειται η χερσαία επέμβαση. Επιπλέον, το Ισραήλ έπληξε δύο αεροδρόμια στην Συρία και ένα τέμενος στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη, όπου οι ισραηλινές δυνάμεις έδωσαν μάχες με ενόπλους και πραγματοποίησαν πλήγματα από αέρος τις τελευταίες ημέρες.

Την ίδια ώρα, η διεθνής κοινότητα κρατάει την ανάσα της μπροστά το ενδεχόμενο ο πόλεμος μεταξύ Ισραήλ και Χαμάς να μετατραπεί σε μια γενικότερη περιφερειακή σύρραξη. Ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Λόιντ Όστιν και ο υπουργός Εξωτερικών Άντονι Μπλίνκεν δήλωσαν πως οι ΗΠΑ δεν θέλουν να δουν μια εξάπλωση της σύγκρουσης, ωστόσο ο τελευταίες τόνισε, μιλώντας στο NBC πως οι πράξεις του Ιράν και των «ενδιάμεσών του» θα μπορούσαν να πυροδοτήσουν μια κλιμάκωση. «Ανησυχούμε για μια πιθανή κλιμάκωση. Για την ακρίβεια, αυτό που βλέπουμε (…) είναι η προοπτική μιας σημαντικής κλιμάκωσης των επιθέσεωνκατά των στρατευμάτων και των ανθρώπων μας σε ολόκληρη την περιοχή», δήλωσε από την πλευρά του ο Όστιν στο ABC.

Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπέντζαμιν Νετανιάχου προειδοποίησε από μέρους του την Χεζμπολά κατά του ανοίγματος ενός δεύτερου πολεμικού μετώπου με το Ισραήλ, δηλώνοντας ότι, αν αυτό συμβεί, θα επιφέρει ισραηλινές επιδρομές ως αντίποινα με «ασύλληπτο» μέγεθος, που θα προκαλέσουν «καταστροφή» στον Λίβανο.

Σε επίσημο αντίγραφο της ενημέρωσης που έκανε ο Νετανιάχου σε άντρες των ειδικών δυνάμεων του Ισραήλ κοντά στα σύνορα με το Λίβανο, ο ίδιος τόνισε: «Δεν μπορώ να σας πω τώρα αν η Χεζμπολά θα αποφασίσει να εισέλθει πλήρως στον πόλεμο της Γάζας».

Την ίδια ώρα, όμως, ο υπουργός Οικονομίας και Βιομηχανίας του Ισραήλ Νιρ Μπαρκάτ επέλξε να υπερθεματίσει, λέγοντας πως, αν η Χεσμπολά επιλέξει να ανοίξει ένα μέτωπο στον βορρά, το Ισραήλ θα επιτεθεί κατά του Ιράν. «Το σχέδιο του Ιράν είναι να επιτεθεί κατά του Ισραήλ σε όλα τα μ΄΄ετωπα. Αν αντιληφθούμε ότι προτίθενται να επιτεθούν κατά του Ισραήλ, όχι μόνο σε όλα τα μέτωπά μας, θα χτυπήσουμε κι εμείς το κεφάλι του φιδιού, το Ιράν», δήλωσε στην εφημερίδα Daily Mail ο Μπαρκάτ, σύμφωνα με τα όσα μετέδωσε η ιστοσελίδα της ισραηλινής εφημερίδας Haaretz.

Ο τελευταίος πόλεμος μεταξύ του Ισραήλ και της Χεζμπολά το 2006 άφησε πίσω του 1.200 νεκρούς στην λιβανική πλευρά, η πλειονότητα των οποίων άμαχοι, και 160 στην ισραηλινή πλευρά, οι περισσότεροι εκ των οποίων στρατιώτες.

Σύμφωνα με δημοσκόπηση που διεξήχθη τον Οκτώβριο από το Διεθνές Ινστιτούτο Κοινωνιολογίας του Κιέβου, διπλάσιοι Ουκρανοί πιστεύουν ότι η Δύση έχει κουραστεί από τον πόλεμο και θέλει το Κίεβο να διαπραγματευτεί με τη Μόσχα.

Στη νέα έρευνα^[1], οι Ουκρανοί κοινωνιολόγοι διαπίστωσαν πώς αισθάνεται ο πληθυσμός της χώρας για ένα από τα κύρια προπαγανδιστικά αφηγήματα του Κρεμλίνου – «η Δύση έχει κουραστεί από τον πόλεμο».

Το ποσοστό των Ουκρανών που πιστεύουν ότι η υποστήριξη προς τους συμμάχους μειώνεται και επιθυμούν το Κίεβο να ξεκινήσει διαπραγματεύσεις με τη Μόσχα αυξήθηκε από 15% σε 30% σε σύγκριση με τον Σεπτέμβριο και τον Δεκέμβριο του περασμένου έτους.

Τη θέση περί «κόπωσης της Δύσης» επανέλαβε πρόσφατα ο εκπρόσωπος της ρωσικής προεδρίας Ντμίτρι Πεσκόφ.

«_Είπαμε επανειλημμένα νωρίτερα ότι, σύμφωνα με τις προβλέψεις μας, η κόπωση από αυτή τη σύγκρουση, η κόπωση από την εντελώς παράλογη χορηγία του καθεστώτος του Κιέβου θα αυξηθεί σε διάφορες χώρες, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών_», δήλωσε ο Πεσκόφ στις αρχές Οκτωβρίου.

Οι περισσότεροι στην Ουκρανία – περισσότερο από το 60% – παραμένουν πεπεισμένοι ότι η δυτική υποστήριξη είναι ισχυρή, και, όπως πιστεύουν οι ειδικοί, είναι απίθανο να αποδυναμωθεί τους επόμενους μήνες.

«Ο πρόεδρος Μπάιντεν έχει άλλους επτά μήνες για να συνεχίσει να υποστηρίζει την Ουκρανία και το έχει δηλώσει αυτό. Οι Ηνωμένες Πολιτείες παρέχουν στην Ουκρανία ένα σοβαρό οπλικό σύστημα. Δεν θα υπάρξει καμία αλλαγή εδώ», δήλωσε η Τζούντι Ντέμπσεϊ του Ευρωπαϊκού Κέντρου Carnegie και αρχισυντάκτρια του ιστολογίου Strategic Europe.

Σύμφωνα με την Ντέμπσεϊ, η υποστήριξη των Βρυξελλών προς το Κίεβο παραμένει ακλόνητη από τον Φεβρουάριο του 2022, την έναρξη της εισβολής. Η ΕΕ είναι έτοιμη να συνεχίσει να παρέχει οικονομική, πολιτική και στρατιωτική βοήθεια στο Κίεβο.

“Το αίσθημα ότι ο πόλεμος έχει παρατραβήξει ίσως και να υπάρχει μεταξύ των κρατών μελών. Αλλά δεν βλέπω αυτήν την κόπωση να έχει επεκταθεί τόσο, ώστε οι Ευρωπαίοι να πουν “αρκετά, ας διαπραγματευτούμε”», σημειώνει η Ντέμπσεϊ.

Η ήττα της Ουκρανίας στον πόλεμο κατά της Ρωσίας θα μπορούσε να επηρεάσει σοβαρά τη δομή της ασφάλειας στην Ευρώπη στο μέλλον, λέει ο Μαξιμίλιαν Χες, ερευνητής στο Αμερικανικό Ινστιτούτο Μελετών Εξωτερικής Πολιτικής και συγγραφέας του βιβλίου «Οικονομικός Πόλεμος. Η Ουκρανία και η παγκόσμια σύγκρουση μεταξύ Ρωσίας και Δύσης».

«Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε τι διακυβεύεται σε αυτή τη σύγκρουση: δεν είναι μόνο το ευρωπαϊκό σύστημα ασφαλείας και η πιθανότητα νέας ρωσικής επιθετικότητας, αλλά και τα οικονομικά και πολιτικά συστήματα που οι Ουκρανοί αγωνίζονται να μεταρρυθμίσουν. Αγωνίζονται για το δικαίωμα να ενωθούν με τους Ευρωπαίους γείτονές τους. Πρόκειται για μια σύγκρουση στην οποία αξίζει να στηρίξουμε την Ουκρανία, διότι η εναλλακτική λύση, στην οποία ο Πούτιν θα κερδίσει και θα καταστρέψει αυτή τη χώρα, θα οδηγήσει όχι μόνο στην καταστροφή του ευρωπαϊκού παραδείγματος ασφάλειας, αλλά και του πολιτικού και οικονομικού παραδείγματος στην Ευρώπη στο σύνολό της», τονίζει ο Χες.

Σύμφωνα με τον ερευνητή, τους επόμενους μήνες οι Ουκρανοί δεν πρέπει να ανησυχούν ότι η βοήθεια της Ευρώπης και των Ηνωμένων Πολιτειών θα μειωθεί σημαντικά ή θα εξαφανιστεί εντελώς.

_«Η ΕΕ έχει κατανείμει τη στήριξη αρκετά σοφά. Θα παρέχεται για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα, δεδομένου του τρόπου με τον οποίο είναι δομημένη. Στις Ηνωμένες Πολιτείες θα εξακολουθήσουν να υπάρχουν πολλές πολιτικές διαμάχες γύρω από τη βοήθεια προς την Ουκρανία. Αλλά τουλάχιστον μέχρι τις προεδρικές εκλογές, μέχρι τον Νοέμβριο του 2024, θα παραμείνει ισχυρή_», πιστεύει ο Χες.

«Δεν υπάρχει καμία πιθανότητα να τερματιστεί ο πόλεμος σύντομα»

Η πλήρους κλίμακας εισβολή του ρωσικού στρατού στην Ουκρανία ξεκίνησε τον περασμένο Φεβρουάριο. Ο πόλεμος συνεχίζεται για περισσότερο από ενάμιση χρόνο. Ούτε το Κίεβο ούτε η Μόσχα είναι πλέον έτοιμες να καθίσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, επιμένοντας στους δικούς τους όρους.

Το Κρεμλίνο λέει ότι «η ειδική στρατιωτική επιχείρηση θα συνεχιστεί μέχρι να επιτευχθούν οι στόχοι της».

Η ουκρανική ηγεσία δεν θεωρεί δυνατό τον διάλογο «όσο στρατεύματα κατοχής βρίσκονται στο έδαφος της χώρας».

«Δεν σκεφτόμαστε καν εδαφικούς συμβιβασμούς. Για την Ουκρανία δεν υπάρχει καμία διαφορά μεταξύ της περιοχής του Ντονέτσκ και της περιοχής του Λβιβ, της περιοχής του Τσερνίχοφ και της Κριμαίας, του Κιέβου και της Σεβαστούπολης», υπενθύμισε ο Ρουσλάν Στεφάντσουκ, πρόεδρος της Βερκόβνα Ράντα, του ουκρανικού Κοινοβουλίου, μιλώντας στο διεθνές συνέδριο «Crimea Global: Κατανοώντας την Ουκρανία μέσω του Νότου».

«Σε αυτό το σημείο, δεν βλέπω τη δυνατότητα να τερματιστεί αυτός ο πόλεμος», δήλωσε η Τζούντι Ντέμπσεϊ. – Οι Ουκρανοί δεν είναι έτοιμοι να διαπραγματευτούν οποιαδήποτε ειρηνευτική συμφωνία που δεν λαμβάνει υπ’ όψιν την διατήρηση της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας, και έχουμε ακούσει αναφορές από το Κρεμλίνο ότι ούτε εκεί θέλουν διάλογο. Τίθεται το ερώτημα: αν καμία από τις δύο πλευρές δεν είναι πρόθυμη να διαπραγματευτεί, αν ο πόλεμος σέρνεται και όλο και περισσότεροι άνθρωποι πεθαίνουν, θα πρέπει να υπάρξει ένας μεσολαβητής που να μπορεί πραγματικά να φέρει τις δύο πλευρές κοντά; Αλλά αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει μεσολαβητής».

Η ειρήνη μπορεί να επιτευχθεί μόνο όταν οι άνθρωποι που βρίσκονται στην εξουσία στη Ρωσία δεν μπορούν πλέον να συνεχίσουν τον πόλεμο, επισημαίνει από την πλευρά του ο Μαξιμίλιαν Χες.

_«Κατά τη γνώμη μου, δεν υπάρχει δυνατότητα τερματισμού του πολέμου στο εγγύς μέλλον, διότι ο Βλαντίμιρ Πούτιν δεν δείχνει κανένα ενδιαφέρον για κάτι τέτοιο. Ήταν το Κρεμλίνο το 2014 που ξεκίνησε αυτή τη σύγκρουση, η οποία εξελίχθηκε σε πόλεμο πλήρους κλίμακας το 2022. Η ειρήνη είναι δυνατή μόνο όταν το Κρεμλίνο είτε δεν θα είναι πλέον σε θέση είτε δεν θα θέλει πλέον να πολεμήσει_», κατά τον Χες.

References

1. ^{^} έρευνα (www.kiis.com.ua)

Οι Ελβετοί καλούνται να εκλέξουν τη νέα σύνθεση της Βουλής με τις δημοσκοπήσεις να δείχνουν ανάκαμψη για τα δεξιά λαϊκιστικά και για τα σοσιαλιστικά κόμματα, ενώ οι Πράσινοι αναμένεται να χάσουν έδαφος σε σύγκριση με τις τελευταίες βουλευτικές εκλογές πριν από 4 χρόνια.

Η εκλογή της Κάτω Βουλής, 200 εδρών, γνωστής και ως Εθνικό Συμβούλιο και του Συμβουλίου των Πολιτειών με 36 έδρες, γνωστό και ως Άνω Βουλή θα δώσει τον τόνο της ελβετικής πολιτικής σε μια χώρα που παρουσιάζεται ουδέτερη εκτός ΕΕ, αλλά σχεδόν περιβάλλεται από αυτήν και αντιμετωπίζει ζητήματα όπως η κλιματική αλλαγή, το αυξανόμενο κόστος υγειονομικής περίθαλψης και η μετανάστευση. Η πλειοψηφία των Ελβετών ψηφοφόρων έχει ασκήσει το εκλογικό της δικαίωμα μέσω επιστολικής ψήφου.

Δικαστήριο στο Ιράν καταδίκασε δύο γυναίκες δημοσιογράφους σε έως και 7 χρόνια κάθειρξη για συνεργασία με την κυβέρνηση των ΗΠΑ, μεταξύ άλλων κατηγοριών.

Και οι δύο κρατούνται στις φυλακές για πάνω από ένα χρόνο μετά την κάλυψη του θανάτου της Μαχσά Αμινί, ενώ βρισκόταν υπό κράτηση τον Σεπτέμβριο του 2022.

Οι δύο γυναίκες έχουν 20 ημέρες για να ασκήσουν έφεση. Η Νιλουφάρ Χαμεντί που γνωστοποίησε την είδηση του θανάτου της κοπέλας και η Ελαχέχ Μοχαμαντί που έγραψε για την κηδεία της καταδικάστηκαν σε 7 και 6 χρόνια κάθειρξη αντίστοιχα.

Τον Μάιο ο ΟΗΕ απένειμε και στις δύο το κορυφαίο βραβείο για την ελευθερία του τύπου για τη δέσμευσή τους στην αλήθεια.

Ο θάνατος της Αμινί είχε προκαλέσει κύμα διαδηλώσεων σε δεκάδες πόλεις σε όλο το Ιράν, που ήταν από τις πιο σοβαρές προκλήσεις από τις διαδηλώσεις του πράσινου κινήματος το 2009.

Η κυβέρνηση της Σλοβενίας εισήγαγε ελέγχους στα σύνορα με την Κροατία και την Ουγγαρία από το Σάββατο, επικαλούμενη ανησυχίες για την ασφάλεια.Το προσωρινό μέτρο εισήχθη από την κυβέρνηση κυρίως για την πρόληψη της τρομοκρατίας και του οργανωμένου εγκλήματος. Οι πολίτες τρίτων χωρών μπορούν να περάσουν τα σύνορα από 14 διελεύσεις και από 18 διελεύσεις, όσοι έχουν δικαίωμα ελεύθερης κυκλοφορίας σύμφωνα με το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

«Ο συνοριακός έλεγχος σε αυτές τις συνοριακές διελεύσεις διεξάγεται με στοχευμένο τρόπο, πράγμα που σημαίνει ότι αποσκοπεί στον εντοπισμό προσώπων που θα αποτελούσαν κίνδυνο για τη δημόσια τάξη και θα μπορούσαν να πραγματοποιήσουν τρομοκρατικές ενέργειες και απειλές κατά της Δημοκρατίας της Σλοβενίας», δήλωσε ο υπεύθυνος συνοριακών ελέγχων, Βίλχεμ Τοσκάν.  

Η κίνηση έγινε μετά την ανακοίνωση της Ιταλίας για ελέγχους στα σύνορά της με τη Σλοβενία λόγω των τρεχουσών απειλών για την ασφάλεια στην Ευρώπη μετά από την ανάφλεξη στη Μέση Ανατολή.

Η επικεφαλής εβραϊκής συναγωγής στο Ντιτρόιτ έπεσε θύμα δολοφονικής επίθεσης, χθες Σάββατο, έξω από το σπίτι της. Η 40χρονη Σαμάνθα Γουόλ μαχαιρώθηκε επανειλημμένως και στο σημείο όπου βρέθηκε νεκρή υπήρχαν ίχνη αίματος που οδηγούσαν στο σπίτι της, σύμφωνα με το τηλεοπτικό δίκτυο CBS Detroit.

Ο θάνατος της Γουόλ, συμβούλου στελεχών του Δημοκρατικού Κόμματος και επικεφαλής της συναγωγής Isaac Agree, επιβεβαιώθηκε από την εβραϊκή κοινότητα μέσω ανάρτησης σε πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης. «Είμαστε συγκλονισμένοι και θλιμμένοι στο άκουσμα του αδόκητου χαμού της Σαμάνθα Γουόλ, προέδρου του συμβουλίου μας», αναφέρει η ανακοίνωση της εβραϊκής συναγωγής. «Επί του παρόντος, δεν έχουμε περισσότερες πληροφορίες, αλλά θα τις κοινοποιήσουμε όταν είναι διαθέσιμες», επισημαίνεται.

Η αστυνομία του Ντιτρόιτ έχει εξαπολύσει ανθρωποκυνηγητό για τον εντοπισμό του δολοφόνου, ενώ αδιευκρίνιστο παραμένει μέχρι στιγμής το κίνητρο του εγκλήματος.

«Η Σαμ ήταν ένας από τους πιο ευγενικούς ανθρώπους που έχω γνωρίσει», έγραψε η γενική εισαγγελέας του Μίσιγκαν, η Ντέινα Νέσελ, σε ανάρτησή της στην πλατφόρμα X (πρώην Twitter).

«Συντετριμμένη» δήλωσε από την πλευρά της η Ελίσα Σλότκιν, μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων, για την οποία είχε εργαστεί στο παρελθόν η Σαμάνθα Γουόλ.

Ιδιαίτεση συμβολική σημασία αποκτά η επικείμενη συνεδρίαση του διοικητικού συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας στην Αθήνα, καθώς, για πρώτη φορά έπειτα από δέκα συνεχόμενες αυξήσεις, η ΕΚΤ αναμένεται να διατηρήσει τα επιτόκιά της σταθερά.

Τους τελευταίους 15 μήνες η ΕΚΤ έχει προχωρήσει σε συνολική αύξηση των επιτοκίων της κατά 450 μονάδες βάσης (4,5%), ωστόσο ήδη από τον Σεπτέμβριο είχε προαναγγελθεί ότι θα μπει φρένο στην επιθετική νομισματική πολιτική. Όπως είχε αναφερθεί τότε, τα επιτόκια έχουν φθάσει σε επίπεδο που, αν διατηρηθεί για ικανό χρονικό διάστημα, θα συμβάλει σημαντικά στην επαναφορά του πληθωρισμού στον στόχο του 2%.

Επίσημα, η ΕΚΤ δεν έχει κηρύξει τον τερματισμό του κύκλου σύσφιξης της πολιτικής της, κάτι που πιθανόν να το κάνει μετά από πολλούς μήνες, όταν θα έχει τη σχετική βεβαιότητα πως ο πληθωρισμός θα επανέλθει στον στόχο του 2% το 2025 και θα μπορεί να προχωρήσει με ασφάλεια στη μείωση των επιτοκίων. Αυτό είναι εύλογο, καθώς μπορεί η πρόβλεψή της να είναι σήμερα ότι ο στόχος αυτός θα επιτευχθεί, αλλά οι αβεβαιότητες είναι πολύ μεγάλες και κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει αποκλίσεις, οι οποίες αν είναι σημαντικές ή μεγάλης διάρκειας θα μπορούσαν να οδηγήσουν και σε νέα αύξηση των επιτοκίων.

Τα στοιχεία για τον πληθωρισμό στην Ευρωζώνη τον Σεπτέμβριο επιβεβαίωσαν τις προβλέψεις της ΕΚΤ για σταθερή αποκλιμάκωση των αυξήσεων στις τιμές. Ο εναρμονισμένος δείκτης τιμών καταναλωτή της Eurostat πήγε στο 4,3% από το 5,2% τον Αύγουστο, ενώ και ο λεγόμενος δομικός πληθωρισμός – που δεν περιλαμβάνει τις τιμές της ενέργειας, των τροφίμων, του αλκοόλ και του καπνού – κατέγραψε την πρώτη μεγάλη πτώση του στο 4,5% από 5,3%.

Από την άλλη πλευρά, ωστόσο, προστέθηκε η νέα αβεβαιότητα από τον πόλεμο μεταξύ Ισραήλ και Χαμάς, ο οποίος θα μπορούσε, σε περίπτωση που γενικευθεί στη Μέση Ανατολή, να οδηγήσει σε μία νέα κλιμάκωση των τιμών πετρελαίου και φυσικού αερίου, πριν κλείσει ο κύκλος της ενεργειακής κρίσης που άνοιξε ο πόλεμος στην Ουκρανία.

Αν δεν υλοποιηθούν οι εξωγενείς κίνδυνοι, το βασικό σενάριο της ΕΚΤ δεν είναι η αύξηση των επιτοκίων, αλλά η διατήρησή τους στα σημερινά επίπεδα έως την επόμενη άνοιξη ή καλοκαίρι, οπότε είναι πιθανόν να ανακοινώσει την πρώτη μείωσή τους.

Πέρα από τον κίνδυνο εξωγενών σοκ, μία άλλη σημαντική αβεβαιότητα για την ΕΚΤ είναι αυτή που αφορά στις αυξήσεις των μισθών. Σύμφωνα με τα στοιχεία του ευρωσυστήματος, οι αποδοχές των εργαζομένων στην Ευρωζώνη αυξήθηκαν στο πρώτο εφετινό εξάμηνο κατά περίπου 5,5%, προκειμένου να καλυφθεί μέρος της απώλειας που είχαν στην αγοραστική δύναμή τους από το φθινόπωρο του 2021, όταν άρχισε το πρώτο κύμα αυξήσεων στις τιμές.

Αρκετά στελέχη της ΕΚΤ, μεταξύ των οποίων και ο επικεφαλής οικονομολόγος της Φίλιπ Λέιν, θεωρούν πιθανό οι μισθολογικές αυξήσεις να είναι αρκετά μεγαλύτερες το 2024, κάτι που θα μπορούσε να δυσχεράνει τη μείωση του πληθωρισμού προς τον στόχο του 2%, δεδομένου ότι οι μισθοί αποτελούν σημαντικό παράγοντα κόστους για πολλές επιχειρήσεις, ιδιαίτερα αυτών του τομέα των υπηρεσιών.

Για τον λόγο αυτό, ο Λέιν δήλωσε στις αρχές της εβδομάδας ότι η ΕΚΤ δεν θα μπορεί να έχει πριν την άνοιξη του 2024 – όταν θα ανακοινωθούν τα στοιχεία για τις μισθολογικές αυξήσεις που θα έχουν συμφωνηθεί με τις κλαδικές ή εθνικές συμβάσεις εργασίας – μία ασφαλή εκτίμηση πως ο πληθωρισμός θα υποχωρήσει στο 2% το 2025.

Επιπλέον, ο Λέιν είπε ότι δεν αναμένεται τα επιτόκια να επανέλθουν στα μηδενικά ή αρνητικά επίπεδα που είχαν καθηλωθεί την περασμένη δεκαετία, αλλά είναι πιο πιθανό να κυμανθούν περί το 2% μακροπρόθεσμα.

Ιδιαίτεση συμβολική σημασία αποκτά η επικείμενη συνεδρίαση του διοικητικού συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας στην Αθήνα, καθώς, για πρώτη φορά έπειτα από δέκα συνεχόμενες αυξήσεις, η ΕΚΤ αναμένεται να διατηρήσει τα επιτόκιά της σταθερά.

Τους τελευταίους 15 μήνες η ΕΚΤ έχει προχωρήσει σε συνολική αύξηση των επιτοκίων της κατά 450 μονάδες βάσης (4,5%), ωστόσο ήδη από τον Σεπτέμβριο είχε προαναγγελθεί ότι θα μπει φρένο στην επιθετική νομισματική πολιτική. Όπως είχε αναφερθεί τότε, τα επιτόκια έχουν φθάσει σε επίπεδο που, αν διατηρηθεί για ικανό χρονικό διάστημα, θα συμβάλει σημαντικά στην επαναφορά του πληθωρισμού στον στόχο του 2%.

Επίσημα, η ΕΚΤ δεν έχει κηρύξει τον τερματισμό του κύκλου σύσφιξης της πολιτικής της, κάτι που πιθανόν να το κάνει μετά από πολλούς μήνες, όταν θα έχει τη σχετική βεβαιότητα πως ο πληθωρισμός θα επανέλθει στον στόχο του 2% το 2025 και θα μπορεί να προχωρήσει με ασφάλεια στη μείωση των επιτοκίων. Αυτό είναι εύλογο, καθώς μπορεί η πρόβλεψή της να είναι σήμερα ότι ο στόχος αυτός θα επιτευχθεί, αλλά οι αβεβαιότητες είναι πολύ μεγάλες και κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει αποκλίσεις, οι οποίες αν είναι σημαντικές ή μεγάλης διάρκειας θα μπορούσαν να οδηγήσουν και σε νέα αύξηση των επιτοκίων.

Τα στοιχεία για τον πληθωρισμό στην Ευρωζώνη τον Σεπτέμβριο επιβεβαίωσαν τις προβλέψεις της ΕΚΤ για σταθερή αποκλιμάκωση των αυξήσεων στις τιμές. Ο εναρμονισμένος δείκτης τιμών καταναλωτή της Eurostat πήγε στο 4,3% από το 5,2% τον Αύγουστο, ενώ και ο λεγόμενος δομικός πληθωρισμός – που δεν περιλαμβάνει τις τιμές της ενέργειας, των τροφίμων, του αλκοόλ και του καπνού – κατέγραψε την πρώτη μεγάλη πτώση του στο 4,5% από 5,3%.

Από την άλλη πλευρά, ωστόσο, προστέθηκε η νέα αβεβαιότητα από τον πόλεμο μεταξύ Ισραήλ και Χαμάς, ο οποίος θα μπορούσε, σε περίπτωση που γενικευθεί στη Μέση Ανατολή, να οδηγήσει σε μία νέα κλιμάκωση των τιμών πετρελαίου και φυσικού αερίου, πριν κλείσει ο κύκλος της ενεργειακής κρίσης που άνοιξε ο πόλεμος στην Ουκρανία.

Αν δεν υλοποιηθούν οι εξωγενείς κίνδυνοι, το βασικό σενάριο της ΕΚΤ δεν είναι η αύξηση των επιτοκίων, αλλά η διατήρησή τους στα σημερινά επίπεδα έως την επόμενη άνοιξη ή καλοκαίρι, οπότε είναι πιθανόν να ανακοινώσει την πρώτη μείωσή τους.

Πέρα από τον κίνδυνο εξωγενών σοκ, μία άλλη σημαντική αβεβαιότητα για την ΕΚΤ είναι αυτή που αφορά στις αυξήσεις των μισθών. Σύμφωνα με τα στοιχεία του ευρωσυστήματος, οι αποδοχές των εργαζομένων στην Ευρωζώνη αυξήθηκαν στο πρώτο εφετινό εξάμηνο κατά περίπου 5,5%, προκειμένου να καλυφθεί μέρος της απώλειας που είχαν στην αγοραστική δύναμή τους από το φθινόπωρο του 2021, όταν άρχισε το πρώτο κύμα αυξήσεων στις τιμές.

Αρκετά στελέχη της ΕΚΤ, μεταξύ των οποίων και ο επικεφαλής οικονομολόγος της Φίλιπ Λέιν, θεωρούν πιθανό οι μισθολογικές αυξήσεις να είναι αρκετά μεγαλύτερες το 2024, κάτι που θα μπορούσε να δυσχεράνει τη μείωση του πληθωρισμού προς τον στόχο του 2%, δεδομένου ότι οι μισθοί αποτελούν σημαντικό παράγοντα κόστους για πολλές επιχειρήσεις, ιδιαίτερα αυτών του τομέα των υπηρεσιών.

Για τον λόγο αυτό, ο Λέιν δήλωσε στις αρχές της εβδομάδας ότι η ΕΚΤ δεν θα μπορεί να έχει πριν την άνοιξη του 2024 – όταν θα ανακοινωθούν τα στοιχεία για τις μισθολογικές αυξήσεις που θα έχουν συμφωνηθεί με τις κλαδικές ή εθνικές συμβάσεις εργασίας – μία ασφαλή εκτίμηση πως ο πληθωρισμός θα υποχωρήσει στο 2% το 2025.

Επιπλέον, ο Λέιν είπε ότι δεν αναμένεται τα επιτόκια να επανέλθουν στα μηδενικά ή αρνητικά επίπεδα που είχαν καθηλωθεί την περασμένη δεκαετία, αλλά είναι πιο πιθανό να κυμανθούν περί το 2% μακροπρόθεσμα.

Περισσότεροι από 1.000 μετανάστες έφτασαν στα ισπανικά Κανάρια Νησιά το Σάββατο, αφού έκαναν το επικίνδυνο ταξίδι από την Αφρική, περιλαμβανομένων 320 που επέβαιναν σε ένα πλοιάριο.

Ο Ερυθρός Σταυρός ανακοίνωσε ότι στο νησί Ελ Χιέρο έφτασαν με ένα ξύλινο πλοιάριο 320 μετανάστες, αριθμός ρεκόρ αφίξεων με μία βάρκα. Το προηγούμενο ρεκόρ ήταν ένα πλοιάριο που μετέφερε 271 ανθρώπους και το οποίο έφτασε στο ίδιο νησί στις 3 Οκτωβρίου.

Τα Κανάρια Νησιά έχουν αναδειχθεί στον βασικό προορισμό για τους μετανάστες που προσπαθούν να φτάσουν στην Ισπανία. Φέτος καταγράφεται ρεκόρ αφίξεων μεταναστών από τη Σενεγάλη και άλλες αφρικανικές χώρες.

Από την 1η Ιανουαρίου ως τις 15 Οκτωβρίου 23.537 μετανάστες έφτασαν στα Κανάρια Νησιά, αύξηση 80% σε σχέση με την ίδια περίοδο πέρυσι, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία.

Εξάλλου την ίδια χρονική περίοδο τουλάχιστον 1.000 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους στην προσπάθειά τους να κάνουν τον επικίνδυνο διάπλου, με βάση την οργάνωση Walking Borders.

Περισσότεροι από 1.000 μετανάστες έφτασαν στα ισπανικά Κανάρια Νησιά το Σάββατο, αφού έκαναν το επικίνδυνο ταξίδι από την Αφρική, περιλαμβανομένων 320 που επέβαιναν σε ένα πλοιάριο.

Ο Ερυθρός Σταυρός ανακοίνωσε ότι στο νησί Ελ Χιέρο έφτασαν με ένα ξύλινο πλοιάριο 320 μετανάστες, αριθμός ρεκόρ αφίξεων με μία βάρκα. Το προηγούμενο ρεκόρ ήταν ένα πλοιάριο που μετέφερε 271 ανθρώπους και το οποίο έφτασε στο ίδιο νησί στις 3 Οκτωβρίου.

Τα Κανάρια Νησιά έχουν αναδειχθεί στον βασικό προορισμό για τους μετανάστες που προσπαθούν να φτάσουν στην Ισπανία. Φέτος καταγράφεται ρεκόρ αφίξεων μεταναστών από τη Σενεγάλη και άλλες αφρικανικές χώρες.

Από την 1η Ιανουαρίου ως τις 15 Οκτωβρίου 23.537 μετανάστες έφτασαν στα Κανάρια Νησιά, αύξηση 80% σε σχέση με την ίδια περίοδο πέρυσι, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία.

Εξάλλου την ίδια χρονική περίοδο τουλάχιστον 1.000 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους στην προσπάθειά τους να κάνουν τον επικίνδυνο διάπλου, με βάση την οργάνωση Walking Borders.

Χωρίς ουσιαστική φωνή, αποσυνδεδεμένος από τον λαό του και αντιμέτωπος με την οργή του δρόμου ο Παλαιστίνιος πρόεδρος Μαχμούντ Αμπάς φαίνεται να είναι η πολιτική παράπλευρη απώλεια του πολέμου μεταξύ Ισραήλ και Χαμάς.

Η ειρηνευτική διαδικασία του Όσλο, της οποίας υπήρξε ένας από τους αρχιτέκτονες το 1993 και η οποία θα οδηγούσε στη δημιουργία ενός παλαιστινιακού κράτους, έχει περιέλθει σε αδιέξοδο εδώ και περισσότερα από δέκα χρόνια ωστόσο ο Αμπάς επιμένει σε μια λύση έπειτα από διαπραγμάτευση της ισραηλινοπαλαιστινιακής σύγκρουσης.

Και αυτό παρά την επέκταση των εβραϊκών οικισμών που έχουν κατακερματίσει τη Δυτική Όχθη, σε σημείο που να εμποδίζεται ουσιαστικά η δημιουργία ενός συνεχόμενου, βιώσιμου παλαιστινιακού κράτους, παρά την αύξηση της βίας μεταξύ του ισραηλινού στρατού και των ένοπλων παλαιστινιακών οργανώσεων και παρά τις ολοένα και συχνότερες επιθέσεις Εβραίων εποίκων εναντίον Παλαιστινίων στην περιοχή αυτή, την οποία κατέλαβε το Ισραήλ το 1967.

Από την αρχή του πολέμου, στις 7 Οκτωβρίου, με την πρωτοφανή επίθεση της Χαμάς εναντίον του Ισραήλ, ο Αμπάς παραμένει ιδιαίτερα διακριτικός, την ώρα που πολλοί Παλαιστίνιοι, υποστηρικτές της Χαμάς και μη, χαιρετίζουν μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης αυτό που θεωρούν «ταπεινωτική ήττα» του Ισραήλ και εκφράζουν τη στήριξή τους στην ένοπλη παλαιστινιακή οργάνωση.

«Αμπάς, φύγε!»

Στις 16 Οκτωβρίου μια ανακοίνωση του Αμπάς, που μεταδόθηκε από το επίσημο παλαιστινιακό πρακτορείο ειδήσεων Wafa και στην οποία έλεγε ότι «οι πολιτικές και οι ενέργειες της Χαμάς δεν εκπροσωπούν τον παλαιστινιακό λαό», προκάλεσε αντιδράσεις αγανάκτησης, προτού αποσυρθεί.

Την επομένη, πλήγμα – η προέλευση του οποίου αποτελεί θέμα αντιπαράθεσης – εναντίον του νοσοκομείου αλ Αχλί αλ Αράμπ στη Γάζα προκάλεσε τον θάνατο εκατοντάδων ανθρώπων. Εκατοντάδες Παλαιστίνιοι βγήκαν στους δρόμους της Δυτικής Όχθης, φωνάζοντας «Αμπάς φύγε! φύγε!», προτού διαλυθούν με τη βία.

«Ο Αμπάς στοιχημάτισε στη διεθνή κοινότητα, πιστεύοντας ότι θα ανάγκαζε το Ισραήλ να αποσυρθεί από τις κατεχόμενες περιοχές για να δοθεί στους Παλαιστίνιους ένα κράτος», εκτιμά ο Ουμπάι Αμπούντι, διευθυντής του Bisan Center for Research and Development, με έδρα τη Ραμάλα. «Όμως η διεθνής κοινότητα έδειξε ότι κάνει λίγα στις περιπτώσεις που χύνεται αίμα Παλαιστινίων (…) εξ ου και η λαϊκή οργή».

Σύμφωνα με δημοσκόπηση που δημοσιεύθηκε τον Σεπτέμβριο από το Palestinian Center for Policy and Survey research (PSR), πριν τον πόλεμο το 78% των Παλαιστινίων τάσσονταν υπέρ της αποχώρησης του 88χρονου Αμπάς. Στην εξουσία από το 2005, η Παλαιστινιακή Αρχή του δεν ελέγχει παρά κομμάτια της Δυτικής Όχθης, αφού εκδιώχθηκε το 2007 από τη Λωρίδα της Γάζας από τη Χαμάς.

Εξάλλου, το 58% των ερωτηθέντων τάχθηκε υπέρ «της ένοπλης μάχης», προκειμένου να τερματιστεί η ισραηλινή κατοχή, έναντι του 20% που προτιμούσε μια λύση μέσω διαπραγμάτευσης και του 24% που δήλωσε ότι επιθυμεί «ειρηνική αντίσταση».

Στα μάτια αυτών που την αμφισβητούν, «η Παλαιστινιακή Αρχή αφομοιώνει ολοένα και περισσότερο την πολιτική του Ισραήλ, είτε λόγω αδράνειας είτε λόγω της συνεργασίας στον τομέα της ασφάλειας», εκτιμά ο πολιτικός επιστήμονας Ζαβιέ Γκινιάρ, ειδικός στα παλαιστινιακά εδάφη.

«Υπάρχουν καταγγελίες ότι ο Αμπάς ήταν ανίκανος να αντιδράσει στο ύψος όσων συνέβαιναν στη Γάζα», προσθέτει ο ειδικός του κέντρου Noria.

Για τον Χιου Λόβατ, ερευνητή στο European Council on Foreign Relations (ECFR), «με τη στάση της παλαιστινιακής κοινής γνώμης να σκληραίνει υπέρ της ένοπλης αντίστασης, η Παλαιστινιακή Αρχή κινδυνεύει να κατανικηθεί, αν εξακολουθήσει να μην ακολουθεί τη φωνή του παλαιστινιακού λαού».

Η θέση του Αμπάς είναι ολοένα και πιο δύσκολη, καθώς «ωθείται από τις ΗΠΑ και το Ισραήλ να καταστέλλει πιο σκληρά τη Χαμάς και τις άλλες ένοπλες οργανώσεις στη Δυτική Όχθη, γεγονός που υπονομεύει ακόμη περισσότερο τη θέση του», επισημαίνει o Λόβατ.

«Στριμωγμένη μεταξύ της κοινής γνώμης και των αμερικανικών προσδοκιών η Παλαιστινιακή Αρχή έχει αποφύγει μέχρι στιγμής να υιοθετήσει ξεκάθαρη στάση, κάτι που επίσης δεν τη βοηθά. Βρίσκεται λοιπόν σε μια θέση που, ό,τι και να κάνει, είναι χαμένη», προσθέτει ο αναλυτής.

Ο Όμαρ Χάτιμπ, ένας νεαρός που διαδήλωσε την Παρασκευή στη Ραμάλα υπέρ των Παλαιστινίων στη Γάζα, δεν μασά τα λόγια του: «Η αντίσταση μάχεται εναντίον του Ισραήλ στη Γάζα και εμείς μαχόμαστε εναντίον της Παλαιστινιακής Αρχής, διότι δεν είναι παρά ένα εργαλείο στα χέρια της κατοχής για να μας καταστέλλει στη Δυτική Όχθη».

Χωρίς ουσιαστική φωνή, αποσυνδεδεμένος από τον λαό του και αντιμέτωπος με την οργή του δρόμου ο Παλαιστίνιος πρόεδρος Μαχμούντ Αμπάς φαίνεται να είναι η πολιτική παράπλευρη απώλεια του πολέμου μεταξύ Ισραήλ και Χαμάς.

Η ειρηνευτική διαδικασία του Όσλο, της οποίας υπήρξε ένας από τους αρχιτέκτονες το 1993 και η οποία θα οδηγούσε στη δημιουργία ενός παλαιστινιακού κράτους, έχει περιέλθει σε αδιέξοδο εδώ και περισσότερα από δέκα χρόνια ωστόσο ο Αμπάς επιμένει σε μια λύση έπειτα από διαπραγμάτευση της ισραηλινοπαλαιστινιακής σύγκρουσης.

Και αυτό παρά την επέκταση των εβραϊκών οικισμών που έχουν κατακερματίσει τη Δυτική Όχθη, σε σημείο που να εμποδίζεται ουσιαστικά η δημιουργία ενός συνεχόμενου, βιώσιμου παλαιστινιακού κράτους, παρά την αύξηση της βίας μεταξύ του ισραηλινού στρατού και των ένοπλων παλαιστινιακών οργανώσεων και παρά τις ολοένα και συχνότερες επιθέσεις Εβραίων εποίκων εναντίον Παλαιστινίων στην περιοχή αυτή, την οποία κατέλαβε το Ισραήλ το 1967.

Από την αρχή του πολέμου, στις 7 Οκτωβρίου, με την πρωτοφανή επίθεση της Χαμάς εναντίον του Ισραήλ, ο Αμπάς παραμένει ιδιαίτερα διακριτικός, την ώρα που πολλοί Παλαιστίνιοι, υποστηρικτές της Χαμάς και μη, χαιρετίζουν μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης αυτό που θεωρούν «ταπεινωτική ήττα» του Ισραήλ και εκφράζουν τη στήριξή τους στην ένοπλη παλαιστινιακή οργάνωση.

«Αμπάς, φύγε!»

Στις 16 Οκτωβρίου μια ανακοίνωση του Αμπάς, που μεταδόθηκε από το επίσημο παλαιστινιακό πρακτορείο ειδήσεων Wafa και στην οποία έλεγε ότι «οι πολιτικές και οι ενέργειες της Χαμάς δεν εκπροσωπούν τον παλαιστινιακό λαό», προκάλεσε αντιδράσεις αγανάκτησης, προτού αποσυρθεί.

Την επομένη, πλήγμα – η προέλευση του οποίου αποτελεί θέμα αντιπαράθεσης – εναντίον του νοσοκομείου αλ Αχλί αλ Αράμπ στη Γάζα προκάλεσε τον θάνατο εκατοντάδων ανθρώπων. Εκατοντάδες Παλαιστίνιοι βγήκαν στους δρόμους της Δυτικής Όχθης, φωνάζοντας «Αμπάς φύγε! φύγε!», προτού διαλυθούν με τη βία.

«Ο Αμπάς στοιχημάτισε στη διεθνή κοινότητα, πιστεύοντας ότι θα ανάγκαζε το Ισραήλ να αποσυρθεί από τις κατεχόμενες περιοχές για να δοθεί στους Παλαιστίνιους ένα κράτος», εκτιμά ο Ουμπάι Αμπούντι, διευθυντής του Bisan Center for Research and Development, με έδρα τη Ραμάλα. «Όμως η διεθνής κοινότητα έδειξε ότι κάνει λίγα στις περιπτώσεις που χύνεται αίμα Παλαιστινίων (…) εξ ου και η λαϊκή οργή».

Σύμφωνα με δημοσκόπηση που δημοσιεύθηκε τον Σεπτέμβριο από το Palestinian Center for Policy and Survey research (PSR), πριν τον πόλεμο το 78% των Παλαιστινίων τάσσονταν υπέρ της αποχώρησης του 88χρονου Αμπάς. Στην εξουσία από το 2005, η Παλαιστινιακή Αρχή του δεν ελέγχει παρά κομμάτια της Δυτικής Όχθης, αφού εκδιώχθηκε το 2007 από τη Λωρίδα της Γάζας από τη Χαμάς.

Εξάλλου, το 58% των ερωτηθέντων τάχθηκε υπέρ «της ένοπλης μάχης», προκειμένου να τερματιστεί η ισραηλινή κατοχή, έναντι του 20% που προτιμούσε μια λύση μέσω διαπραγμάτευσης και του 24% που δήλωσε ότι επιθυμεί «ειρηνική αντίσταση».

Στα μάτια αυτών που την αμφισβητούν, «η Παλαιστινιακή Αρχή αφομοιώνει ολοένα και περισσότερο την πολιτική του Ισραήλ, είτε λόγω αδράνειας είτε λόγω της συνεργασίας στον τομέα της ασφάλειας», εκτιμά ο πολιτικός επιστήμονας Ζαβιέ Γκινιάρ, ειδικός στα παλαιστινιακά εδάφη.

«Υπάρχουν καταγγελίες ότι ο Αμπάς ήταν ανίκανος να αντιδράσει στο ύψος όσων συνέβαιναν στη Γάζα», προσθέτει ο ειδικός του κέντρου Noria.

Για τον Χιου Λόβατ, ερευνητή στο European Council on Foreign Relations (ECFR), «με τη στάση της παλαιστινιακής κοινής γνώμης να σκληραίνει υπέρ της ένοπλης αντίστασης, η Παλαιστινιακή Αρχή κινδυνεύει να κατανικηθεί, αν εξακολουθήσει να μην ακολουθεί τη φωνή του παλαιστινιακού λαού».

Η θέση του Αμπάς είναι ολοένα και πιο δύσκολη, καθώς «ωθείται από τις ΗΠΑ και το Ισραήλ να καταστέλλει πιο σκληρά τη Χαμάς και τις άλλες ένοπλες οργανώσεις στη Δυτική Όχθη, γεγονός που υπονομεύει ακόμη περισσότερο τη θέση του», επισημαίνει o Λόβατ.

«Στριμωγμένη μεταξύ της κοινής γνώμης και των αμερικανικών προσδοκιών η Παλαιστινιακή Αρχή έχει αποφύγει μέχρι στιγμής να υιοθετήσει ξεκάθαρη στάση, κάτι που επίσης δεν τη βοηθά. Βρίσκεται λοιπόν σε μια θέση που, ό,τι και να κάνει, είναι χαμένη», προσθέτει ο αναλυτής.

Ο Όμαρ Χάτιμπ, ένας νεαρός που διαδήλωσε την Παρασκευή στη Ραμάλα υπέρ των Παλαιστινίων στη Γάζα, δεν μασά τα λόγια του: «Η αντίσταση μάχεται εναντίον του Ισραήλ στη Γάζα και εμείς μαχόμαστε εναντίον της Παλαιστινιακής Αρχής, διότι δεν είναι παρά ένα εργαλείο στα χέρια της κατοχής για να μας καταστέλλει στη Δυτική Όχθη».

Οι σεναριογράφοι ξανάπιασαν μολύβια και πληκτρολόγια, όμως οι ηθοποιοί παραμένουν στον δρόμο. Η μεγαλύτερη ιστορικά σε διάρκεια απεργία του κλάδου έσπασε το φράγμα των 100 ημερών^[1], καθώς οι διαβουλεύσεις με τα στούντιο βρήκαν τοίχο.

Το συνδικάτο των ηθοποιών και η ένωση που εκπροσωπεί τα μεγάλα στούντιο ανακοίνωσαν από κοινού ότι οι διαπραγματεύσεις θα επαναληφθούν από την Τρίτη και σε αυτές θα συμμετάσχουν και υψηλόβαθμα στελέχη των στούντιο. Τα κρίσιμα ερωτήματα είναι πού βρίσκεται η κατάσταση τώρα, πώς συγκρίνεται η εν εξελίξει απεργία με άλλες στο παρελθόν και τι γίνεται μετά.

Οι συνομιλίες που απέτυχαν

Ελπίδες υπήρχαν και οι επικεφαλής του συνδικάτου SAG-AFTRA (“Screen Actors Guild-American Federation of Television and Radio Artists”) εμφανίζονταν συγκρατημένα αισιόδοξοι, όταν οι διαπραγματεύσεις ξεκίνησαν και πάλι. Το ημερολόγιο τότε έγραφε 2/10 και από την πρώτη ημέρα της απεργίας τους είχαν περάσει 2,5 μήνες.

Μία εβδομάδα πριν, οι επικεφαλής των μεγαλύτερων στούντιο είχαν έρθει σε συμφωνία με τους σεναριογράφους. Οι επικεφαλής των τελευταίων πανηγύριζαν για νίκες σε ζητήματα, τα οποία απασχολούν και τους ηθοποιούς: μακροπρόθεσμες πληρωμές, συνοχή στην απασχόληση και έλεγχος πάνω στην χρήση της τεχνητής νοημοσύνης.

Ωστόσο, οι συνομιλίες με τους ηθοποιούς διεξάγονταν σε χλιαρό ρυθμό. Μεταξύ των συνδριών μεσολαβούσαν ημέρες και δεν υπήρχαν αναφορές για πρόοδο. Στις 11/10 τα στούντιο διέκοψαν ξαφνικά τις συνομιλίες. Όπως υποστήριξαν, οι απαιτήσεις των ηθοποιών παραήταν δαπανηρές και οι δύο πλευρές παραήταν μακριά για να συνεχίσουν.

«Συναντηθήκαμε μαζί τους λίγες φορές, την Δευτέρα, μισή μέρα την Τετάρτη, μισή μέρα την Παρασκευή. Αυτή ήταν η διαθεσιμότητά τους», είπε λίγο μετά την διακοπή των συζητήσεων η πρόεδρος του SAG-AFTRA Φραν Ντρέσερ. «Την προηγούμενη εβδομάδα, [συναντηθήκαμε την] Δευτέρα και μισή μέρα την Τετάρτη. Και μετά… “γεια σας”. Δεν έχω ποτέ μου γνωρίσει ανθρώπους που πραγματικά δεν καταλαβαίνουν τι σημαίνει να διαπραγματεύεσαι. Γιατί αποχωρείτε από τις συζητήσεις;».

Η πλευρά των στούντιο (AMPTP, Alliance of Motion Picture and Television Producers) υποστήριξε πως ο λόγος της αποχώρησής τους από το τραπέζι των διαπραγματεύσεων ήταν μεταξύ άλλων μια απαίτηση του SAG-AFTRA για τέλος ανά συνδρομητή στις υπηρεσίες streaming.

«Το SAG-AFTRA έδωσε στα μέλη μας ένα τελεσίγραφο. Είτε να συμφωνήσουν σε μια πρόταση για φόρο συνδρομητών όπως και σε άλλα ανοικτά ζητήματα ή αλλιώς η απεργία συνεχίζεται», δήλωσε στο Associated Press η ΑΜΡΤΡ. «Τα μέλη μας απάντησαν στο τελεσίγραφο ότι, δυστυχώς, ο φόρος συνδρομητών συνιστά ένα ανυπόφορο οικονομικό εμπόδιο».

Ο συνδιευθύνων σύμβουλος του Netflix Τεντ Σαράντος, ένα από τα στελέχη που έπαιρναν μέρος στις διαπραγματεύσεις, είπε προς τους επενδυτές ότι «αυτό δυστυχώς έπληξε την δυναμική μας».

Από την πλευρά τους, οι επικεφαλής του SAG-AFTRA χαρακτήρισαν γελοίο το να παρουσιάζεται αυτό το αίτημα ως φορολόγηση των πελατών. Όπως είπαν, τα ίδια τα στελέχη επιθυμούσαν τη μετατροπή από ένα μοντέλο βασισμένο στην δημοφιλία μιας εκπομπής σε ένα που βασίζεται στον αριθμό των συνδρομητών.

«Κάναμε μεγάλα βήματα προς την κατεύθυνση τους, τα οποία αγνοήθηκαν και δεν έτυχαν ανταπόκρισης», τονίζει προς το Associated Press ο Ντάνκαν Κράμπτρι-Άιρλαντ, εθνικός εκτελεστικός διευθυντής του SAG-AFTRA και επικεφαλής διαπραγματευτής. «Κάναμε αλλαγές στην πρότασή μας σχετικά με την τεχνητή νοημοσύνη. Κάναμε δραματικές αλλαγές στην πρότασή μας περί μεριδίου στα έσοδα του streaming».

Μετά την διακοπή των συνομιλιών, τα στούντιο επεσήμαναν ότι η χρέωση ανά συνδρομητή θα τους κόστιζε 800 εκατομμύρια δολάρια σε ετήσια βάση – το SAG-AFTRA κάνει λόγο για τεράστιο «φούσκωμα». Απαντώντας σε αυτό, η ΑΜΡΤΡ δήλωσε πως ο αριθμός βασίζεται σε αίτημα του SAG-AFTRA για ένα δολάριο ανά συνδρομητή ανά έτος, τίμημα που μειώθηκε στα 57 σεντς, αφού το SAG-AFTRA άλλαξε τις εκτιμήσεις του, αφήνοντας εκτός προγράμματα ειδησεογραφικού και αθλητικού χαρακτήρα.

Τι έρχεται στην συνέχεια

Οι ηθοποιοί πλέουν σε αχαρτογράφητα νερά. Το συνδικάτο τους δεν υπήρξε ποτέ σε μια απεργία αυτής της διάρκειας. Για την ακρίβεια, πολλά από τα μέλη του δεν έχουν ζήσει ποτέ απεργία στον κλάδο τους – και όχι μόνο τα νεότερα. Ο Κράμπτρι-Άιλαντ εργάζεται για το SAG-AFTRA εδώ και 20 χρόνια, όμως ποτέ δεν έχει βρεθεί σε τέτοιες συνθήκες.

Το συνδικάτο δηλώνει πρόθυμο να επαναλάβει τις συζητήσεις ανά πάσα στιγμή, όμως ξεκαθαρίζει πως αυτό δεν αλλάζει τα αιτήματά του. «Πιστεύω πως νομίζουν ότι θα λυγίσουμε», λέει η Ντρέσερ. «Όμως αυτό δεν θα συμβεί ποτέ, διότι βρισκόμαστε σε ένα σταυροδρόμι και πρέπει να μείνουμε στην πορεία μας».

«Άγαρμπο» ξεκίνημα με τα στούντιο είχαν και οι σεναριογράφοι κι αυτό ενδεχομένως να αποτελεί έναν λόγο για αισιοδοξία. Το δικό τους συνδικάτο επεχείρησε να επαναξεκινήσει τις διαπραγματεύσεις με τα στούντιο στα μέσα Αυγούστου, αφού από την έναρξη της απεργίας τους είχαν περάσει πάνω από τρεις μήνες. Εκείνες οι συζητήσεις δεν κατέληξαν πουθενά και διεκόπησαν έπειτα από λίγες ημέρες. Έναν μήνα μετά, τα στούντιο επανήλθαν. Εκείνες οι συνομιλίες είχαν εντελώς διαφορετικό κλίμα. Τα περισσότερα από τα αιτήματα έγιναν δεκτά έπειτα από πέντε ημέρες μαραθώνιων διαπραγματεύσεων που κατέληξαν σε μια προσωρινή συμφωνία, η οποία έγινε σχεδόν ομόφωνα δεκτή από τα μέλη του συνδικάτου των σεναριογράφων.

Πώς είχαν εξελιχθεί απεργίες των ηθοποιών στο παρελθόν

Σε αντίθεση με τους σεναριογράφους, οι ηθοποιοί του Χόλιγουντ δεν απεργούν ούτε τόσο συχνά ούτε για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα. Το SAG, το οποίο συγχωνεύθηκε με το AFTRA το 2011, έχει απεργήσει μόλις τρεις φορές στην ιστορία του.

Σε κάθε περίπτωση, η αναδυόμενη τεχνολογία υπήρξε παράγοντας που έριχνε λάδι στην φωτιά της αντιπαράθεσης. Το 1960, τη μόνη προηγούμενη φορά που ηθοποιοί και σεναριογράφοι απήργησαν ταυτόχρονα, κεντρικό ζήτημα ήταν η πληρωμή δικαιωμάτων στους ηθοποιούς, όταν τα κινηματογραφικά τους έργα μεταδίδονταν στην τηλεόραση. Το συνδικάτο, επικεφαλής του οποίου ήταν ο μετέπειτα πρόεδρος των ΗΠΑ Ρόναλντ Ρέιγκαν, είχε πολύ μικρότερο αποτύπωμα. Η ψηφοφορία για την απεργία πραγματοποιήθηκε στο σπίτι των ηθοποιών Τόνι Κέρτις και Τζάνετ Λέις – γονέων της ηθοποιού και νυν μέλους του SAG-AFTRA Τζέιμι Λι Κέρτις.

Με την απεργία σε εξέλιξη, ηθοποιοί και στούντιο ήρθαν σε συμφωνία για «ανακωχή», ώστε να δώσουν το παρών στην απονομή των Όσκαρ, κάτι που πλέον απαγορεύεται, βάσει των κανόνων που ισχύουν τώρα. Ο οικοδεσπότης τότε Μπομπ Χόουπ είχε κάνει λόγο για την «πολυτελέστερη απεργιακή συνάντηση του Χόλιγουντ»…

Στο τέλος, ο συμβιβασμός επιτεύχθηκε. Οι ηθοποιοί εγκατέλειψαν το αίτημά τους για δικαιώματα ως προς τις ταινίες που είχαν κάνει σε αντάλλαγμα μια δωρεά στο συνταξιοδοτικό τους ταμείο, αλλά και έναν τρόπο πληρωμής για την μετάδοση μελλοντικών τους ταινιών στην τηλεόραση. Η απεργία έληξε έπειτα από 42 ημέρες, έχοντας διαρκέσει πολύ λιγότερο από εκείνη των σεναριογράφων.

Η μεγαλύτερη σε διάρκεια απεργία των ηθοποιών μέχρι τώρα είχε γίνει το 1980. Τα βασικά αιτήματά τους τότε ήταν να πληρώνονται για την δουλειά τους, όταν οι ταινίες τους θα εμφανίζονταν είτε σε κασέτες βίντεο είτε στην καλωδιακή τηλεόραση, καθώς και να γίνουν αυξήσεις στην ελάχιστη αμοιβή τους. Η προσωρινή συμφωνία επετεύχθη έπειτα από 67 ημέρες και περιελάμβανε σημαντικά κέρδη και μεγάλους συμβιβασμούς για αμφότερες τις πλευρές. Πολλά μέλη τότε είχαν εκφράσει την δυσαρέσκειά τους και επέστρεψαν στην δουλειά απρόθυμα, ενώ χρειάστηκε σχεδόν ένας μήνας μέχρι οι επικεφαλής του συνδικάτου να συγκεντρώσουν τις ψήφους που χρειάζονταν για να επικυρώσουν την συμφωνία.

Εκείνη την φορά δεν ήταν τα βραβεία Όσκαρ, αλλά τα Έμμυ που βρέθηκαν στο μάτι του απεργιακού κυκλώνα. Η Τηλεοπτική Ακαδημία διεξήγαγε την τελετή, ωστόσο οι ηθοποιοί την μποϊκόταραν. Μόνο ένας νικητής έδωσε το «παρών» για να παραλάβει το βραβείο του: Ο Πάουερς Μπουθ, ο οποίος είχε πει ότι «ίσως είναι η γενναιότερη στιγμή της καριέρας μου ή η πιο βλακώδης».

Δεν είναι όμως μόνο οι ηθοποιοί του κινηματογράφου και της τηλεόρασης που έχουν αιτήματα και τα διεκδικούν δυναμικά. Στο παρελθόν π.χ. έχουμε δει αντιπαραθέσεις σχετικά με συμβόλαια για τηλεοπτικά διαφημιστικά σποτ. Το 2016-2017 οι ηθοποιοί που δανείζουν τις φωνές τους σε ηλεκτρονικά παιχνίδια κατήλθαν σε απεργία που διήρκεσε 11 μήνες! 

Σημειωτέον, ο ίδιος κλάδος ενδέχεται σύντομα να απεργήσει ξανά^[2], εφ’ όσον δεν υπάρξει συμφωνία για τα συμβόλαιά τους…

Τι γίνεται τώρα με τις ταινίες και τις σειρές

Η επιστροφή των σεναριογράφων έχει θέσει και πάλι σε κίνηση τις «μηχανές παραγωγής» του Χόλιγουντ. Τα γραφεία των σεναριογράφων εργάζονται πυρετωδώς, γράφοντας νέες σεζόν για σειρές που είχαν σταματήσει, ενώ σταδιακά ολοκληρώνονται και κινηματογραφικά σενάρια που είχαν μείνει στη μέση. 

Όμως το τελικό προϊόν θα πρέπει να περιμένει το τέλος της απεργίας των ηθοποιών. Κάτι που σημαίνει πως όσοι ανυπομονούν για την συνέχεια και ολοκλήρωση της 7ης περιπέτειας του Τομ Κρουζ στο “Mission Impossible – Dead Reckoning Part 2”, για την τρίτη ταινία της σειράς “Deadpool” ή για το πρώτο μέρος του μιούζικαλ φαντασίας “Wicked” θα πρέπει να περιμένουν.

Στην περίπτωση αυτής της απεργίας, οι διοργανωτές των βραβείων Έμμυ, οι υποψηφιότητες των οποίων ανακοινώθηκαν μία ημέρα πριν την προκήρυξη της απεργίας, αποφάσισαν να περιμένουν και ανέβαλαν την τελετή για τον Ιανουάριο – χωρίς να είναι σίγουρο ότι θα γίνει τότε.

Η απομονή των Όσκαρ είναι τον Μάρτιο και απέχουν πολύ. Όμως οι προσπάθειες για το πολυπόθητο χρυσό αγαλματίδιο υποτίθεται ότι θα είχαν ξεκινήσει εδώ και καιρό. Εξαιρέσεις έχουν γίνει και αφορούν κάποιες παραγωγές που δεν γίνονται σε συνεργασία με τα στούντιο και έχουν λάβει την έγκριση του συνδικάτου. Όμως πέραν αυτών, οι ηθοποιοί απαγορεύεται να προωθούν τις ταινίες τους σε εκδηλώσεις για τον Τύπο ή σε επίσημες πρεμιέρες. Ο σκηνοθέτης Μάρτιν Σκορσέζε δίνει συνεντεύξεις για την νέα του ταινία «Οι Δολοφόνοι του Ανθισμένου Φεγγαριού» που διεκδικεί υποψηφιότητα, σε αντίθεση με μέλη του SAG-AFTRA που πρωταγωνιστούν στην ταινία, όπως ο Λεονάρντο ΝτιΚάπριο, ο Ρόμπερτ ΝτεΝίρο και η Λίλι Γκλάντστοουν.

References

1. ^{^} έσπασε το φράγμα των 100 ημερών (gr.euronews.com)
2. ^{^} ενδέχεται σύντομα να απεργήσει ξανά (gr.euronews.com)